«Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν». (Κυριακή της Πεντηκοστής)
Συγγραφέας: kantonopou στις 17 Μαΐου, 2010
Η Εκκλησία είναι θεμελιωμένη ταυτόχρονα πάνω στη Θεία Ευχαριστία και στην Πεντηκοστή. Στην εποχή του Ευαγγελίου ο Χριστός ήταν ιστορικά ορατός, ήταν ενώπιον των μαθητών Του. Αλλά η Πεντηκοστή αποδίδει στον κόσμο τη μυστική παρουσία του Χριστού και Τον φανερώνει – όχι ενώπιον των μαθητών – αλλά εντός των μαθητών, στις καρδιές τους.
Αυτή η μυστική παρουσία του Χριστού ενεργείται ακριβώς διά του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μια αφηρημένη θεία ενέργεια, αλλά ένα από τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό.
Έτσι ο Χριστός αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα και το Άγιο Πνεύμα μορφώνει τον Χριστό μέσα στις καρδιές μας. Ο Ιησούς Χριστός έρχεται εξ’ ονόματος του Πατρός για να αποκαλύψει και να εργαστεί το θέλημα Του στον κόσμο. Το Άγιο Πνεύμα έρχεται εξ’ ονόματος του Υιού για να μαρτυρήσει γι’ Αυτόν, να Τον φανερώσει και να τελειώσει το έργο Του.
Οι Πατέρες μαρτυρούν τη συμφωνία της Εκκλησίας επάνω στη σχέση της ζωής μας και του Αγίου Πνεύματος. Η βεβαιότητα της πατερικής θεολογίας είναι ότι χωρίς την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος η μαρτυρία καταντά κενός τύπος, η διακονία επιτήδευση, η προσευχή μονόλογος, η κοινωνία απρόσωπη μάζα, ο ποιμαντικός μόχθος οργανωτική κίνηση στο κενό. Αντίθετα, με το Άγιο Πνεύμα έχουμε ζωή Θεού, από την πτώση νίκη, από την αμαρτία μετάνοια και καινούργια ζωή. Όσοι βαπτίζονται στο όνομα της Αγίας Τριάδας και ενδύονται τον Κύριο και εισέρχονται στο Σώμα του, την Εκκλησία, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος οικειοποιούνται τη ζωή του Θεού.
Όλη η επιμέλεια και ο αγώνας του ανθρώπου συγκεντρώνεται στην απόκτηση του Πνεύματος του Κυρίου και στην καρποφορία των καρπών του, από τους οποίους γνωρίζεται και με τους οποίους εκφράζεται η χριστιανική ζωή. Σκοπός όλων των ανθρώπων που ζουν κατά Θεό, είναι να ευαρεστήσουν τον Χριστό, τον θεό, και με τη μετοχή τους στο Άγιο Πνεύμα να γίνουν φίλοι με τον Θεό και Πατέρα κι έτσι να αποκτήσουν τη σωτηρία τους. Αυτή η σωτηρία που πραγματοποιήθηκε με τον Χριστό δε νοείται χωρίς το Άγιο Πνεύμα. Η πατερική παράδοση είναι πλούσια σ’ αυτό το σημείο: «Χωρίς το Άγιο Πνεύμα είμαστε ξένοι και μακριά από τον Θεό, με τη μετοχή μας όμως στη χάρη του Πνεύματος συναπτόμαστε με τη θεότητα. ώστε το να είμαστε στον Θεό – Πατέρα, δεν είναι δικό μας κατόρθωμα, αλλά του Πνεύματος που είναι και δικό μας κατόρθωμα, αλλά του Πνεύματος που είναι και μένει μέσα μας», μας λέγει ο αγ. Ειρηναίος. Αν ο άνθρωπος είναι θεοειδής και χριστόμορφος, αν είναι «ποίημα Θεού κτισθείς εν Χριστώ Ιησού», αυτό οφείλεται στην παρουσία του Αγίου Πνεύματος.
Το Άγιο Πνεύμα οικοδομεί το Σώμα του Χριστού, τελειώνει τα μυστήρια, χορηγεί, ενεργεί, αυξάνει και τελειώνει τα πάντα, μας χαρίζει κάθε πλήρωμα ευλογίας στον παρόντα αιώνα και στον μέλλοντα.
Η απουσία από το Πνεύμα του Θεού γεννά την εσωτερική ερήμωση και ερείπωση του ανθρώπου, τη σύγχυση και τη διαστροφή, το ψέμα και την τραγωδία, την αδυναμία και αποτυχία του καλούμενου πνευματικού βίου. Η αλλοτρίωση του κόσμου από το Άγιο Πνεύμα γεννά την κρίση και τα δεινά του. Πρόκειται για την εισβολή του φρονήματος της εκκοσμικεύσεως στη ζωή μας, με την οποία σβήνεται η πνοή και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και αντικαθιστάται ολοκληρωτικά με το ανθρώπινο θέλημα και την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Ζώντας σ’ ένα κόσμο που προσφέρει προγράμματα βελτιώσεως του ανθρώπινου βίου και καταγίνεται στη διαφήμιση των υλικών πραγμάτων πρέπει να επανεκτιμήσουμε τη σημασία της εορτής της Πεντηκοστής που μας διδάσκει ότι κάθε φορά που η ανθρώπινη ύπαρξη απαντά καταφατικά στη Χάρη του Πνεύματος, τότε μεταμορφώνεται. Γι’ αυτό να ευχόμαστε και αυτό ας επιδιώκουμε. «Πνεύμα άγιον, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον και εν Υιώ αναπαυόμενον, ελθέ, απερίγραπτον Φως, το πάντα πληρούν και ζωοποιούν, και φώτισον ημάς τους εσκοτισμένους τοις πάθεσιν· ίασαι την φύσιν την συντριβείσαν εκ της πτώσεως του Αδάμ και δια της μεταλήψεως των αχράντων του Χριστού Μυστηρίων τύπωσον εν ημίν την εικόνα Αυτού, του ταπεινού και πράου Αμνού του Θεού, του αίροντος τας αμαρτίας του κόσμου· δεόμεθά Σου, ταχύ επάκουσον και ελέησον».
Γιώργος Σαββίδης- Ιερά Μητρόπολη Πάφου
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.