kantonopou’s blog

Εκκλησία η κιβωτός της Σωτηρίας

Η Ορθόδοξη Θεολογία θεωρεί το μυστήριο της Εκκλησίας, στην οποία περιέχονται και όλα τ΄ άλλα μυστήρια, κυρίως ως το μυστήριο της κοινωνίας Θεού και ανθρώπου το οποίο πραγματοποιείται στο Πρόσωπο του Χριστού.

Η Εκκλησία σώζει τον άνθρωπο διότι μόνο μέσα σε αυτήν μπορούμε ν΄ απαλλαγούμε πραγματικά από την αμαρτία, να ενωθούμε με το τριαδικό Θεό και μεταξύ μας και να εισέλθουμε στη Βασιλεία των Ουρανών.

Πρώτο μυστήριο κοινωνίας με το Χριστό είναι το Άγιο Βάπτισμα τ΄ οποίο μας εισάγει μέσα στο χώρο της Εκκλησίας αφού μας απαλλάξει από την ζωή της αμαρτίας και της φθοράς.

Οι Πατέρες παρομοιάζουν την κολυμβήθρα σαν την κοινή κοιλιά από την οποία αναγεννιούνται πνευματικά όλοι οι Χριστιανοί.

Το μυστήριο της Ιεράς Εξομολόγησης μας απαλλάσσει από τις αμαρτίες που κάνουμε στην διάρκεια της ζωής μας και οι οποίες μας βγάζουν έξω από την κοινωνία της Εκκλησίας γιατί παύουμε να έχουμε το ίδιο φρόνημα και την ίδια ζωή με τα υπόλοιπα μέλη της.

Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας αποτελεί την πηγή που ανανεώνει συνεχώς την κοινωνία μας τόσο με το Χριστό όσο και με τους αδελφούς μας. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε μεγαλύτερη κοινωνία με το Θεό από αυτή που μας δίνεται με την Θεία Μετάληψη.

Η πίστη της Εκκλησίας δεν είναι άλλη από αυτή που δίδαξε ο Χριστός, οι Απόστολοι, οι Άγιοι Πατέρες και οι διάδοχοι τους που είναι οι Επίσκοποι και οι Ιερείς και η οποία διαφυλάσσεται ακέραια μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Εκκλησία είναι το σώμα των πιστών με κεφαλή της τον Χριστό.

Αυτό το σώμα καθοδηγείται από την κεφαλή του που είναι ο Χριστός και που καθορίζει την ορθή σχέση των πιστών, τόσο με το πρόσωπο Του όσο και μεταξύ τους.

Στις κοινές λατρευτικές συνάξεις, τα μυστήρια και τις ακολουθίες που γίνονται στο Ναό, όλα τα μέλη της Εκκλησίας ενώνονται για να δοξολογήσουν με μια φωνή και μια καρδιά τον Θεό και να αγαπηθούν μεταξύ τους.

Την αγάπη αυτή τα μέλη της Εκκλησιαστικής κοινότητας πρέπει να την κάνουν φανερή και στις σχέσεις τους εκτός του Ιερού Ναού, με την κατανόηση, την συγχώρεση και την αλληλοβοήθεια προς τους αδελφούς.

Όταν μαζευόμαστε όλοι εμείς που κατοικούμε στην ίδια ενορία, την ίδια περιοχή, στον Ναό, και συμμετέχουμε στην Ευχαριστιακή σύναξη, προσφέρουμε στο Θεό την κοινή ζωή μας η οποία είναι ίσως δηλητηριασμένη από μικροκακίες και αστοχήματα, για να την αγιάσει και να την μεταμορφώσει, πάντα βέβαια σε σχέση με την δική μας προσπάθεια και τον δικό μας αγώνα.

Για παράδειγμα, στην Κυριακάτικη Λειτουργία ο γείτονας θα συναντήσει τον γείτονα με τον οποίο ίσως ψυχράθηκε ή φιλονίκησε για να συγχωρεθούν και να ενωθούν στο Κοινό Ποτήριο.

Η Αγία μας Εκκλησία, η Κιβωτός της σωτηρίας περικλείει και αγιάζει όλες τις σχέσεις μας με τον Θεό και τους αδελφούς μας.

Μέσα στην Εκκλησία παίρνουμε την Χάρη του Θεού και μας δίνεται η δυνατότητα, ενισχύοντας ο ένας τον άλλο, να πορευθούμε προς την Βασιλεία των Ουρανών, που είναι ο κοινός και τελικός στόχος και σκοπός μας.

Πηγή:http://ierosnaosagandreou.blogspot.com/2010/04/blog-post_21.html