kantonopou’s blog

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΤΖΑΝΑΚΗ, δρος Θεολογίας

α) Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Κυρίου.

Η διάδοση και η επικράτηση του χριστιανισμού βασίστηκε στην πίστη των πρώτων χριστιανών ότι, ο Θεάνθρωπος σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και τον θάνατο. Η πίστη αυτή ήταν το κέντρο και ο πυρήνας του κηρύγματος του Απ. Παύλου “Σας παρέδωσα τη διδασκαλία που είχα κι εγώ παραλάβει και που έχει πρωταρχική σημασία: ότι δηλαδή ο Χριστός πέθανε, σύμφωνα με τις Γραφές, για τις αμαρτίες μας· ότι ενταφιάστηκε και ότι, σύμφωνα με τις Γραφές αναστήθηκε την τρίτη ημέρα” (Α’ Κορ. 15, 3 – 5).

Τα δύο αυτά γεγονότα ο Σταυρός και η Ανάσταση του Κυρίου έδωσαν την υπεροχή του χριστιανισμού μέσα στα άλλα θρησκεύματα και διακήρυξαν ότι ο Ιησούς είναι ο αληθινός Υιός του Θεού. Ο Απ. Παύλος αναφέρει ότι, εάν δεν είχαμε την Ανάσταση του Χριστού, το κήρυγμα και η πίστη των χριστιανών θα ήταν μάταιη και δεν θα είχε καμία αξία (Α’ Κορ. 15, 14).

Η Ανάσταση του Κυρίου διακηρύττει τη νίκη κατά των δυνάμεων της αμαρτίας και του θανάτου και διαβεβαιώνει την πραγματικότητα της αιωνίου ζωής (Α’ Κορ. 15, 55).

β) Η καταλλαγή και η συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Θεό.

Η αμαρτία, σύμφωνα με τις βιβλικές μαρτυρίες, απομάκρυνε τον άνθρωπο από τον Θεό (Γεν. 3, 15. Ρωμ. 5, 12). Η κατάσταση αυτή της αμαρτίας περιγράφεται στον Απ. Παύλο, ως έχθρα, στις σχέσεις του ανθρώπου με τον Θεό. Ο άνθρωπος συνδέθηκε με την ειδωλολατρία και απέρριψε το θέλημα του Θεού (Ρωμ. 11, 28 – Κολ. 1, 21 – Εφεσ. 2, 1). Ο θάνατος του Κυρίου τονίζει, ο απόστολος, ότι αποκατέστησε τις εχθρικές σχέσεις και δημιούργησε μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού σχέσεις φιλίας και αγάπης: “Παρ’ ότι ήμασταν εχθροί με τον Θεό, μας συμφιλίωσε μαζί του ο σταυρικός θάνατος του Υιού του” (Ρωμ. 5, 10). Στις επιστολές του Απ. Παύλου έχουμε δυο αντιπροσωπευτικά κείμενα, τα οποία αναφέρονται στην έννοια της καταλλαγής: “Β’ Κορ. 5, 18 -21 και Εφεσ. 2, 11 – 22”. Στα κείμενα αυτά τονίζεται ότι ο Θεός συμφιλιώνει άτομα και λαούς καταργώντας το κράτος της αμαρτίας και προσφέροντας μέσω του Υιού Του την ειρήνη στην ανθρωπότητα.

Η ανθρωπότητα, λοιπόν με την ειρήνη του Χριστού αποκτά την πνευματική ελευθερία και βιώνει την αιώνιο χαρά. Ένα τροπάριο από τον κανόνα της Αναστάσεως του Πάσχα αναφέρει: “Ουρανοί μεν επαξίως ευφραινέσθωσαν, γη δε αγαλλιάσθω· εορταζέτω δε κόσμος, ορατός τε άπας και αόρατος. Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος” (Ωδή α’).

Ο υμνογράφος τονίζει ότι από τον σταυρό πηγάζει η χαρά, γιατί καταπατήθηκε ο θάνατος, καταργήθηκε η δουλεία της αμαρτίας, νικήθηκε ο χρόνος και μετέπεσε στο κράτος της αιωνιότητας του Θεού.

γ) Η Ανάσταση του Κυρίου και η “καινή κτίσις”.

Η Ανάσταση του Κυρίου δημιουργεί μια νέα οντολογία του ανθρώπου με τον Θεό, που ονομάζεται στον Απ. Παύλο “καινή κτίσις” (Β’ Κορ. 5, 17). Η νέα οντολογία είναι σχέση προσωπική και λειτουργεί ως κοινωνία αγάπης. Η κοινωνία αυτή είναι απαλλαγμένη από την κυριαρχία της αμαρτίας και του θανάτου. Η νέα αυτή εν Χριστώ ζωή η εν πνεύματι, ξεκινά κατά τον Απ. Παύλο από το βάπτισμα. Με το μυστήριο του βαπτίσματος έχουμε την αρχή της εν Χριστώ ζωής, γιατί ο άνθρωπος ελευθερώνεται από την αμαρτία και τον πνευματικό θάνατο: “ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθηκε ίνα καταργηθή το σώμα της αμαρτίας” (Ρωμ. 6, 3 – 6). Έτσι η ζωή των πιστών χριστιανών μετά το βάπτισμα άγεται και ενισχύεται από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα, ως είναι γνωστό, παραμένει στην εκκλησία, φωτίζει και καθοδηγεί τους πιστούς χριστιανούς να ζήσουν με ορθότητα και να οικειοποιηθούν την εν Χριστώ αλήθεια. Με τον φωτισμό και την ενίσχυση του Αγίου Πνεύματος επιτυγχάνεται από τους πιστούς χριστιανούς η αύξηση της γνώσεως της αλήθειας. Ο Απ. Παύλος αναφέρει ότι οι πιστοί χριστιανοί στην παρούσα ζωή γνωρίζουν ένα μέρος της αλήθειας, πλήρη και τέλεια γνώση της αλήθειας θα λάβουν μετά τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου (Α’ Κορ. 13, 12).

Η προσωπική, λοιπόν, πίστη των χριστιανών στο θαύμα της Ανάστασης του Κυρίου διαθερμαίνεται και ενισχύεται με τη θεία χάρη μέσα από τα μυστήρια της εκκλησίας μας. Ο αναστηθείς Ιησούς παραμένει να είναι η κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας (Εφεσ. 4, 15). Γι’ αυτό κατεξοχή, μεγάλη σπουδαιότητα έχει στη ζωή των πιστών χριστιανών το μυστήριο της θείας ευχαριστίας (Α’ Κορ. 10, 16 – 17).

Το μυστήριο της θείας ευχαριστίας εκφράζει την προσωπική κοινωνία της πίστεως και αγάπης των πιστών χριστιανών προς το πρόσωπο του Χριστού, αλλά συγχρόνως και την πνευματική και ηθική ενότητα μεταξύ όλων των πιστών.Η θεία ευχαριστία στους Ευαγγελιστές συμβολίζει και προεικονίζει τη σταυρική θυσία του Ιησού πάνω στον σταυρό, που με τη θυσία αυτή σώθηκε το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία και τον πνευματικό θάνατο.

Η σύσταση του μυστηρίου έγινε από τον ίδιο τον Θεάνθρωπο στο τελευταίο Δείπνο, το οποίο έκανε με τους μαθητές Του. Ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς: Πράττετε συνεχώς αυτό για να ενθυμείστε με ευγνωμοσύνη και πίστη τη σταυρική μου θυσία, η οποία έγινε για τη λύτρωση και σωτηρία της ανθρωπότητας (Λουκ. 22, 19). Ιδιαίτερα ο Ιησούς τόνισε στους μαθητές Του ότι ο μυστικός αυτός δείπνος είναι πρόγευμα της τέλειας κοινωνίας και ενότητας όλων των πιστών, που θα πραγματοποιηθεί με ατελεύτητο ευφροσύνη (χαρά) στη μέλλουσα Βασιλεία των Ουρανών (Ματθ. 26, 27 – 29). Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ως είναι γνωστό, συνδέει την πίστη με την αιώνιο ζωή, γι’ αυτό εκφράζεται στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας η Ανάσταση του Κυρίου. “Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον” (Ιωαν. 6, 54).

Με τη συμμετοχή, λοιπόν, στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας ζούμε την Ανάσταση του Κυρίου. Η Ανάσταση όμως του Κυρίου δεν είναι μόνο μια εσχατολογική προσδοκία, αλλά είναι και μια τωρινή πραγματικότητα. Αυτή τη διαβεβαίωση φανερώνουν τα δύο μυστήρια της χριστιανικής μας πίστεως, το βάπτισμα και η θεία ευχαριστία.

Γι’ αυτό ο υμνογράφος στον Κανόνα της Αναστάσεως του Πάσχα προτρέπει τους πιστούς χριστιανούς να συμμετέχουν της θείας ευχαριστίας κατά την επίσημο ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου.

“Δεύτε του καινού της αμπέλου γενήματος, της θείας ευφροσύνης, εν τη ευσήμω ημέρα της εγέρσεως, Βασιλείας τε Χριστού κοινωνήσωμεν, υμνούντες αυτόν ως θεόν εις τους αιώνας” (Ωδή Η’).

Ερμηνεία: Ελάτε (πιστοί χριστιανοί) να μεταλάβουμε, κατά την επίσημο ημέρα της Αναστάσεως, που είναι συγχρόνως και ημέρα της Βασιλείας του Χριστού, από το νέο προϊόν της αμπέλου (από το Αίμα του Χριστού) το οποίο είναι θεία ευφροσύνη (χαρά) και να υμνούμε Αυτόν ως Θεόν σ’ όλους τους αιώνες.

«Χανιώτικα νέα»03.04.2010