kantonopou’s blog

*********************************************************************  

Καθώς προχωρεί το φθινόπωρο τυλίγοντας με τα χρυσωμένα φύλλα των δένδρων την γη και οι βροχές μαλακώνουν το φρυγμένο χώμα, αρχίζει η  ετοιμασία για την καλλιέργεια. Δύσκολη και σκληρή δουλειά η  καλλιέργεια της γης. Αλλά και τόσο αναγκαία! Χωρίς άροτρο σπόρο δεν δέχεται το χωράφι και χωρίς σπόρο καρπό δεν παράγει. Χωρίς καλλιέργεια θα μείνει χέρσα, γεμάτη αγκάθια η  γη. Θα μείνει γυμνός, άχαρος ο τόπος. Θα πεινάσει σίγουρα ο κόσμος.Είναι αλήθεια πώς ο δικός μας κόσμος κι αν δεν στερείται το ψωμί, πεινά όμως για αλήθεια και δικαιοσύνη. Λιμοκτονεί και εκλιπαρεί για λίγα ψίχουλα αγάπης, και συχνά προσπαθεί να στομώσει την πείνα του με προϊόντα ύποπτα, θανατηφόρα. 

Έχει ανάγκη ο κόσμος μας από την καλλιέργεια την πνευματική. Αυτό μας θυμίζει επίκαιρα κάθε Οκτώβρη η αγία μας Εκκλησία. Προβάλλει μπροστά μας τον Μεγάλο Σποριά: «?ξηλθεν ο σπείρων του σπειραι τόν σπόρον αυτου» (Λκ 8,5). Και ζητά από όλους εμάς πού λεγόμαστε παιδιά της, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, να γίνουμε μικροί σποριάδες. Να σπείρουμε τον άγιο σπόρο, τον ζείδωρο λόγο του Θεού, στην δική μας ψυχή πρώτα και έπειτα με λόγο και παράδειγμα στις ψυχές πού ζουν γύρω μας. Κι αν η αδιαφορία παγώνει την ατμόσφαιρα… Κι αν τα νέφη του κακού κλείνουν απειλητικά τον ορίζοντα σκορπώντας πανικό καί απελπισία… Κι αν μυριάδες ζιζάνια αγωνίζονται να πνίξουν τον σπόρο, να εμποδίσουν την καρποφορία… Μη φοβηθούμε! Πίσω απ? όλα και πάνω απ? όλα είναι το χέρι το Θεού πού ευλογεί την σπορά και αυξάνει τον σπόρο.