kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης – 200 χρόνια από την κοίμησή του

Συγγραφέας: kantonopou στις 7 Δεκεμβρίου, 2009

98uikij.jpg1. Η πλούσια συγγραφική του προσφορά.

Έγραψε περισσότερα από 100 έργα. Ερμήνευσε την Αγία Γραφή και τους ιερούς Κανόνες, κατέγραψε βίους αγίων και εγκωμιαστικούς λόγους στην Υπεραγία Θεοτόκο, στην οποία έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια, συνέθεσε ύμνους και ακολουθίες, επιμελήθηκε τη Φιλοκαλία, μία σπουδαία συλλογή Πατερικών λόγων, καθώς και άλλα παιδαγωγικά, ασκητικά και απολογητικά έργα. Ο «Αόρατος Πόλεμος», το «Συμβουλευτικόν εγχειρίδιον» και τα «Πνευματικά Γυμνάσματα» είναι μερικά από τα πιο γνωστά βιβλία του, απαραίτητα για τον πνευματικό καταρτισμό κάθε πιστού.

2. Οι αγώνες του για ορθή πίστη και ζωή.

Ο Άγιος Νικόδημος δεν ανεχόταν την παραμικρή παρέκκλιση από το ορθό δόγμα. Ήταν πολύ καλά καταρτισμένος και αντιμετώπιζε με Ακαταμάχητα επιχειρήματα κάθε αίρεση ή πλάνη. Ο βιογράφος του σημειώνει χαρακτηριστικά ότι αναδείχθηκε «μέγας αντίπαλος των κακοδόξων». Οι θέσεις του ήταν ξεκάθαρες. Για τους Παπικούς έλεγε ότι «όχι μόνο είναι σχισματικοί αλλά και αιρετικοί (…) εμείς δεν χωριστήκαμε από αυτούς για κανένα άλλο λόγο, παρά για το ότι είναι αιρετικοί» (Πηδάλιον, ήτοι άπαντες οι ιεροί και θείοι κανόνες, εκδ. «Αστήρ», Αθήναι 1970, σελ. 55). Συνιστούσε δε να βαπτίζονται όσοι Παπικοί ασπάζονται την ορθόδοξη πίστη, διότι το ράντισμα που τελούν αντί για την τριπλή κατάδυση δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρο βάπτισμα από πλευράς Ορθοδόξου. Στα θέματα πνευματικής ζωής διακρίθηκε με τους αγώνες του για τη συχνή θεία Μετάληψη. Εκείνη την εποχή επικρατούσε άγνοια και πολλοί χριστιανοί (ακόμη και μοναχοί) θεωρούσαν «βεβήλωση του μυστηρίου» (!) να κοινωνούν περισσότερες από 3-4 φορές το χρόνο.

Ο Άγιος Νικόδημος, γνήσιος φορέας της Παραδόσεως, ανέλαβε να διαφωτίσει τον λαό του Θεού πάνω στο καίριο αυτό θέμα της πνευματικής ζωής γράφοντας ένα εμπεριστατωμένο βιβλίο με τίτλο «Περί της συνεχούς Μεταλήψεως των αχράντων του Χριστού Μυστηρίων».

 Σ’ αυτό τονίζει ότι η θεία Λειτουργία έχει ως ένα και μόνο σκοπό τη συμμετοχή όλων στο Ποτήριο της ζωής και γι’ αυτό κάθε πιστός οφείλει να κοινωνεί όσο το δυνατόν πιο τακτικά, πάντοτε όμως με την ανάλογη ετοιμασία, δηλαδή με νηστεία και ιερά εξομολόγηση.

==== ===== ====

200 χρόνια συμπληρώθηκαν εφέτος από την οσιακή κοίμηση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Αξίζει λοιπόν να αναφερθούμε, έστω και συνοπτικά, στον μεγάλο αυτό Διδάσκαλο της Εκκλησίας και του Γένους, ο οποίος σφράγισε με τη ζωή και το έργο του τη νεότερη εκκλησιαστική ιστορία.

Ο Άγιος Νικόδημος (1749-1809), κατά κόσμον Νικόλαος Καλλιβούρτζης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάξο από πιστούς και ευσεβείς γονείς. Από μικρός έδειχνε ιδιαίτερη έφεση στα γράμματα και παρουσίαζε έκτακτα χαρίσματα και ικανότητες. Διέθετε μοναδική οξύνοια και σπάνια μνήμη. Αρκούσε μία μόνο φορά να διαβάσει οποιοδήποτε βιβλίο για να το θυμάται σε ολόκληρη τη ζωή του. Γνώριζε άριστα γαλλικά, ιταλικά και λατινικά. Γενικά, απέκτησε μία πολύπλευρη μόρφωση που του άνοιγε δρόμους για μια λαμπρή κατά κόσμον σταδιοδρομία. Ωστόσο ο ίδιος προτίμησε να εγκαταλείψει αυτήν την προοπτική και να υποτάξει τα χαρίσματα και όλο τον εαυτό του «εις την υπακοήν του Χριστού» (Β΄Κορ.ι΄5).Ανεχώρησε για το Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος.

Το υπόλοιπο της ζωής του το έζησε στη μοναχική πολιτεία με έντονους ασκητικούς αγώνες: εξαντλητική νηστεία, καθημερινή μελέτη και αδιάλειπτη προσευχή. Παράλληλα επιδόθηκε στη συγγραφή βιβλίων με σκοπό την οικοδομή των πιστών χριστιανών. Ωστόσο η σκληρή άσκηση και οι εντατικοί συγγραφικοί του μόχθοι κατέβαλαν τις σωματικές του δυνάμεις. Ασθένησε βαριά και σε ηλικία 60 ετών εκοιμήθη.

Ύστερα από την επίσημη αναγνώρισή του ως Αγίου, η μνήμη του τιμάται την ημέρα της κοιμήσεώς του (14 Ιουλίου).

Περιοδικό. «Ο ΣΩΤΗΡ», τεύχος. 1990, 01/12/09

Αφήστε μια απάντηση