Κατεδαφίσεις
Συγγραφέας: kantonopou στις 22 Σεπτεμβρίου, 2008
Της Κλαίρης Αγγελίδου*
Οι μεγάλοι και δυνατοί «φίλοι μας» εδώ και χρόνια έβαλαν στόχο την «επαναπροσέγγιση» και με περισσή σπουδή επέλεγαν διάφορα πρόσωπα, κυρίως πολιτικούς ή με σημαίνουσες θέσεις σε διάφορους τομείς, ακόμη και μαθητές των δύο κοινοτήτων με την επικάλυψη της αλληλογνωριμίας.
Τους φιλοξενούσαν για ένα χρονικό διάστημα στα εργαστήρια- υπονομευτήρια της χώρας τους και τους έκαμναν πλύση εγκεφάλου.
Σκοπός, έλεγαν, η αλληλογνωριμία των δύο κοινοτήτων, η κατανόηση και η προσέγγιση, ώστε να εξευρεθεί λύση του κυπριακού προβλήματος.
Ο σκοπός αυτός, όμως, ήταν φαινομενικός.
Ο πραγματικός και απώτερος σκοπός ήταν η κατεδάφιση του Ελληνισμού, η υπονόμευση του αγωνιστικού φρονήματος και της εθνικής αξιοπρέπειας ενός λαού, που χιλιάδες χρόνια κρατιέται με θυσίες, παρ όλες τις κατακτήσεις από λαούς της Ανατολής και Δύσης, άγριους και πολιτισμένους, σ αυτό το μετερίζι, που λέγεται Κύπρος.Ενός λαού που αγωνίζεται να διατηρήσει τη γλώσσα, την πολιτιστική του κληρονομιά και την Ορθοδοξία του.
Πέρασαν το μήνυμα του «σοβινισμού» και του «εθνικισμού», χωρίς αιδώ, για όποιον μιλά για εθνικά θέματα, για ήρωες και ολοκαυτώματα.
Στα Φυλακισμένα Μνήματα, το Μαχαιρά και το σκλαβωμένο Δίκωμο, άρχισε ήδη ο κοπετός, για ό,τι μέλλεται να γίνει σ? αυτόν τον τόπο, που εκείνοι προάσπισαν προσφέροντας τα νιάτα και την ψυχή τους στο θυσιαστήριο της Ελευθερίας.
Τώρα βλέπετε είναι ο καιρός της λησμονιάς, της αφροσύνης και των κατεδαφίσεων.
Των κατεδαφίσεων των σπιτιών και των συνειδήσεων.
Τώρα στόχος εκπαιδευτικός είναι «η επαναπροσέγγιση» των δύο κοινοτήτων, δοσμένος φυσικά με ευγενικό τρόπο.
Αντιγράφω: 1 ος στόχος: Καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και επανένωση της πατρίδας και του λαού μας.
Διερωτώμαι, παρόμοιαν εγκύκλιον έστειλε και το λεγόμενο υπουργείο παιδείας του ψευδοκράτους, στα σχολεία της κατεχόμενης περιοχής, ισλαμικά και μη, ύστερα από συνεννόηση των δύο πλευρών;
Σίγουρα, εμείς προηγούμαστε. Είμαστε πιο εξελιγμένοι και αποφασισμένοι να καταργήσουμε την ταυτότητά μας, φοβούμαι να πω την ελληνική μας ταυτότητα, γιατί αμέσως θα μου «κολλήσουν» την ετικέτα του σοβινιστή.
Είντα τζιαιρούς εφτάσαμεν.
Άλλοτε στόχοι εκπαιδευτικοί ήταν, η γλώσσα μας, η ιστορία μας, ο διάλογος, το περιβάλλον, η ευρωπαϊκή πορεία μας, το «δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι».
Ήταν στόχοι μιας κατεχόμενης από βίαιη και αποτρόπαιη εισβολή χώρας, που προσπαθούσε να σώσει την ταυτότητα και τη γη της.
Αγωνιζόταν για την επιστροφή στις πατρογονικές εστίες.
Τώρα τα πράγματα άλλαξαν.
Βλέπετε έχουμε απαλλαγεί από την κατοχή, αναπνέουμε τον ζείδωρο αέρα της ελευθερίας, δεν απειλούμεθα από τα τουρκικά στρατεύματα, τη δημογραφική αλλοίωση και τους εποίκους, το διαμελισμό και την ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους, όπως στην Οσετία, καθώς μας απείλησε με το διάγγελμά του ο κ. Ταλάτ κατ εντολήν της Άγκυρας.
Είμαστε και «ελεύθεροι» και διαπραγματευόμαστε για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Εμείς, ο λαός των νεόπλουτων, των εμπόρων της γης και των ναρκωτικών, των κομπιναδόρων, της αμφιταλαντευόμενης συνείδησης και των λίγων μοναχικών αιθεροβαμόνων που μιλούν για Ελληνισμό σ? αυτόν τον τόπο, όπου συνωστίζονται κάθε λογής λαθρομετανάστες, εμείς, είμαστε έτοιμοι να παραδώσουμε τα ιερά και τα όσιά μας, προκειμένου να γίνει πιο βατός ο δρόμος, για όσους έχουν συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και φυσικά διευκόλυνση της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρώπη.
Σίγουρα θα φοβόμουν να πω αυτό που είπε ο T.S. Eliot, Άγγλος πνευματικός άνθρωπος και ποιητής, σε συνομιλία του με το Σεφέρη το Σάββατο, 11 του Οκτώβρη 1952.
Σεφέρης: Εκείνο που μ ενδιαφέρει, και γι αυτό επιμένω, δεν είναι καθόλου «το κοσμικό» μέρος ενός τέτοιου ταξιδιού, αλλά ο Έλιοτ στην Ελλάδα. Τα άλλα δεν τα λογαριάζω.
Έλιοτ: Ευχαριστώ που μιλήσατε έτσι. Να πάει κανείς στην Ελλάδα, είναι σαν να πηγαίνει να βρει τη μητέρα του.
Σεφέρης: Σαν να πηγαίνει ν αντιμετωπίσει τον εαυτό του.
Έτσι αισθανόντουσαν οι δύο ποιητές, ο Άγγλος και ο Έλληνας.
Αναβάπτιση μέσα στις πολιτιστικές αξίες του Ελληνισμού.
Εμείς τις έχουμε και τις απεμπολούμε.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.