kantonopou’s blog

Του Πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα

Ο Οικουμενισμός είναι μια κίνηση, που διακηρύσσει ότι έχει ως σκοπό την ενότητα του διαιρεμένου Χριστιανικού κόσμου (Ορθοδόξων, Παπικών, Προτεσταντών κ.ά.). Οι ρίζες του Οικουμενισμού πρέπει να αναζητηθούν στον προτεσταντικό χώρο, στα μέσα του 19ου αι.

Αυτή η κίνηση αντιπροσωπεύεται από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) που ιδρύθηκε το 1948 και εδρεύει στη Γενεύη. Ώθηση στη δημιουργία της Οικουμενικής κινήσεως έδωσε και το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κων/λεως, και σταδιακά ζήτησαν να γίνουν μέλη, όλες σχεδόν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Ο Οικουμενισμός, για να υλοποιήσει τους στόχους του, αναγκάζεται να παραθεωρήσει ορισμένες βασικές αρχές της Ορθοδοξίας. Προβάλλει την αντίληψη της «Διευρυμένης Εκκλησίας», σύμφωνα με την οποία η Εκκλησία είναι μία και περιλαμβάνει τους Χριστιανούς κάθε Ομολογίας, από τη στιγμή που δέχθηκαν το βάπτισμα.

Τις αντιλήψεις αυτές επηρέασε και η προτεσταντική «θεωρία των κλάδων», σύμφωνα με την οποία η Εκκλησία είναι ένα «δένδρο» με «κλαδιά» όλες τις χριστιανικές ομολογίες, κάθε μία από τις οποίες κατέχει ένα μόνο μέρος της αλήθειας.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη εκκλησιολογία, Εκκλησία και Ορθοδοξία ταυτίζονται.Η εκκλησία είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, είναι το «Σώμα του Χριστού».

Γι’ αυτό ποτέ δεν νοείται διαίρεση στην Εκκλησία. Η Εκκλησία κατέχει το πλήρωμα της αλήθειας. Τα δόγματα επίσης, δεν είναι αφηρημένες έννοιες και διανοητικές συλλήψεις. Εκφράζουν την εμπειρία και το βίωμα της Εκκλησίας. Ο Χριστιανός πρέπει να δεχθεί όλα όσα αποκάλυψε ο Χριστός.

Οι ετερόδοξοι, με το να αρνηθούν την πληρότητα της αλήθειας, χωρίστηκαν από την Εκκλησία. Γι’ αυτό είναι αιρετικοί. Επομένως στερούνται την αγιαστική Χάρη του Αγίου Πνεύματος και τα «μυστήριά» τους είναι άκυρα.

Ο Οικουμενισμός, για να προωθήσει τα σχέδιά του, χρησιμοποιεί πολλά μέσα. Το βασικότερο είναι οι διάλογοι.

Τα κυριότερα σημεία της παθολογίας των σημερινών διαλόγων είναι τα εξής:

Α΄ Έλλειψη ορθόδοξης ομολογίας.

Β΄ Έλλειψη ειλικρίνειας.

Γ΄ Υπερτονισμός της Αγάπης.

 Δ΄ Άμβλυνση ορθοδόξων κριτηρίων.

Ε΄ Συμπροσευχές.

Στ΄ Διακοινωνία.

Τελικά ο Οικουμενισμός, πραγματικά έτσι όπως έχει επικρατήσει να σηματοδοτείται ο όρος αυτός, είναι βεβαίως αίρεση, γιατί σημαίνει απάρνηση βασικών γνωρισμάτων της Ορθοδόξου πίστεως. Σήμερα στον ορθόδοξο χώρο αυξάνονται ολοένα οι αντιδράσεις κατά του Οικουμενισμού και των εκφραστών του.

Ως Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν πρέπει ούτε να αιθεροβατούμε, αλλά και ούτε να εφησυχάζουμε. Να κρατήσουμε ανόθευτη την πατροπαράδοτη πίστη μας βιώνοντας τον αγιασμό και τη θέωση.

Η εμμονή στην Ορθοδοξία δεν είναι φανατισμός ή μισαλλοδοξία. Εκφράζει την οικουμενική διάσταση, την αγάπη και την φιλανθρωπία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Η ΕΡΕΥΝΑ 11 Οκτωβρίου 2009, αρ. φύλλου 15326,   σελίδα 30

Πηγή:http://aktines.blogspot.com/2009/10/blog–post_3441.html