kantonopou’s blog

Η Εκκλησία είναι πάντοτε επίκαιρη. Όπως ο Χριστός είναι πάντοτε «ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13,8) έτσι και η Εκκλησία Του. Ο Λόγος της, το περιεχόμενό της, ο σκοπός της, η Χάρη της, οι Άγιοί της, η λατρεία της, η κατήχησή της, η διακονία της, όλα είναι μια διαρκής επικαιρότητα και μάλιστα παντού και πάντοτε. Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος του Αγίου Πνεύματος, του τρίτου δηλαδή προσώπου της Αγίας τριάδας. Να κρατεί την Εκκλησία επίκαιρη και ζώσα εις τους αιώνες.

Ενώ όμως η Εκκλησία είναι αιώνια και επίκαιρη και δεν ανησυχεί και δε φθείρεται και δεν κινδυνεύει, εμείς οι πιστοί και μέλη της χρειαζόμαστε μια συνεχή φροντίδα για να μένουμε πιστοί αλλοιώς φθειρόμαστε και κινδυνεύουμε και ίσως θέτουμε τους άλλους πιστούς αδελφούς μας σε κινδύνους και πνευματικές περιπέτειες.

Ιδιαίτερα μάλιστα στη σημερινή εποχή με τους πάμπολλους και πολύ δελεαστικούς πειρασμούς και με τη χλιαρή και συγκεχυμένη πίστη, κινδυνεύουμε κάθε στιγμή να αμαρτήσουμε σοβαρά ή να μείνουμε «πιστοί» αλλά αδιάφοροι ή και να αρνηθούμε τον Χριστό και την πίστη μας. Γιαυτό και πρέπει να εκμεταλλευόμαστε και να αξιοποιούμε κάθε τι που μας θυμίζει την Εκκλησία μας και την πίστη μας. Είμαστε ένας κήπος μέ λουλούδια και αρώματα.

Έτσι θέλησε ο Θεός τον καθένα μας, την κάθε ψυχή, όλα τα λογικά πλάσματά Του. Όπως όμως ο κάθε κήπος, έτσι κι εμείς. Χρειαζόμαστε ήλιο και φως, νερό και αέρα, περιποίηση και λίπασμα.

Μόνο που εμάς σαν κήπο, δέ θα μας περιποιηθούν άλλοι αλλά πρέπει εμείς να αυτοπεριποιηθούμε. Ό,τι χρειαζόμαστε, βρίσκεται μπροστά μας, δίπλα μας, μαζί μας, μέσα μας, αλλά πρέπει να το αναζητήσουμε, να το δούμε και να το αξιοποιήσουμε. Ήλιος και φως και αέρας και νερό υπάρχει αλλά πρέπει να πάρω την απόφαση και να κάνω τον κόπο να τα βρώ και να τα χαρώ.

Αν είμαι κλεισμένος στο υπόγειο, μόνος καί απελπισμένος και ακοινώνητος, δε θα έλθουν μόνα τους εκείνα να με βρουν.Το ίδιο συμβαίνει και με την τροφή και τη ζωή της πίστεώς μου, δηλ. της ψυχής μου. Ο Χριστός μου είναι μαζί μου και μέσα μου, η Εκκλησία μου είναι μαζί μου και είναι μητέρα μου αλλά πρέπει να τραφώ και να ποτιστώ από τα αιώνια νάματα, που μου προσφέρουν για να ζήσω.

Ο διψασμένος που στέκει και καμαρώνει ή κακολογεί την πηγή και το γάργαρο νερό της αλλά δεν πίνει και περιμένει να έλθει η ίδια η πηγή στο στόμα του είναι σίγουρα καταδικασμένος σε θάνατο. Σ΄ αυτή μας ακριβώς τη δυσκολία θέλει να μας βοηθήσει αυτή η σελίδα. Μας προσφέρει τροφή και νερό και αέρα και φως για την εκκλησιαστική μας υγεία.

Πηγή:http://www.agiosandreas.de/