kantonopou’s blog

Στην Ελλάδα έγινε προσπάθεια διάβρωσης του εκπαιδευτικού συστήματος και παραχάραξης της Ιστορίας με συνέδρια, σεμινάρια, ΜΚΟ κ.λπ., που χρηματοδοτούνταν κυρίως από το ίδρυμα του Αμερικανού μεγιστάνα Σόρος.

Αποτέλεσμα ήταν το βιβλίο της έκτης Δημοτικού που τελικά αποσύρθηκε ύστερα από αντιδράσεις. Το βιβλίο αυτό με στόχο τάχα τη συμφιλίωση με την Τουρκία, αλλοίωνε τα ιστορικά δεδομένα εξωραΐζοντας με προκλητικό τρόπο την εικόνα της Τουρκίας, αποκρύπτοντας επομένως την αλήθεια.

Μπορεί όμως να νοηθεί συμφιλίωση στηριγμένη πάνω στο ψέμα και τη δημιουργία ψευδαισθήσεων; Φοβάμαι ότι στην Κύπρο επιχειρείται το ίδιο. Χρησιμοποιώντας τα ίδια προσχήματα – συμφιλίωση, ειρηνική συμβίωση, επαναπροσέγγιση κ.λπ. – κάποιοι επιχειρούν να διηγηθούν την ιστορία όπως τη διδάχτηκαν στα σεμινάρια των Αγγλοαμερικανών όπου συμμετείχαν κατά την περίοδο επώασης του σχεδίου Ανάν.

Πράγματι, αυτή η προπαγάνδα, νεοταξικής έμπνευσης, ξεκίνησε στην Κύπρο πριν από μερικά χρόνια και εντάθηκε κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος, έχοντας ως στόχο να μας πείσει ότι οι Ελληνοκύπριοι σφάξαμε περίπου τους Τουρκοκύπριους, ότι εμείς φταίμε γενικά για ό,τι έγινε στην Κύπρο και γι’ αυτό πρέπει να πληρώσουμε μέσω ενός εξευτελιστικού σχεδίου λύσης όπως το σχέδιο Ανάν.

Αυτή η προσπάθεια επιβολής σχεδίου τύπου Ανάν δεν σταμάτησε. Αφού οι ξένοι κατάφεραν να απομακρύνουν τον Τάσσο Παπαδόπουλο, τον άνθρωπο που αντιστεκόταν στα σχέδιά τους, τώρα έχουν τις ιδανικές συνθήκες για προώθηση της προπαγάνδας.

Υπάρχει «Πρόεδρος λύσης», υπάρχουν δυο μεγάλα κόμματα (ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ) όπου επιβάλλεται υπακοή στο κομματικό μαντρί και υπάρχει επίσης ελεγχόμενη πληροφόρηση. Μετά τις εκλογές οι ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων, Χριστόφιας – Αναστασιάδης, ηγούνται του μειοψηφούντος στην κυπριακή κοινωνία νεοκυπριακού ιδεολογήματος, του οποίου οι εκφραστές στελεχώνουν την πλατφόρμα του «ναι».

Όταν πριν από λίγο καιρό ανακοινώθηκε ότι θα διδάσκεται η διζωνική στα σχολεία, είχα γράψει ότι η παιδεία γίνεται όργανο για προώθηση της κρατούσας (αλλά μειοψηφούσας) πολιτικής αντίληψης. Όταν άνθρωποι που υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν θέλουν να διδάξουν τη διζωνική, είναι αυτονόητο ότι θέλουν να διδάξουν τη διζωνική αυτού του σχεδίου που ο λαός απέρριψε.

Όταν τώρα, με πρόσχημα την επαναπροσέγγιση και τη συμφιλίωση, θέλουν να αλλάξουν τα βιβλία της Ιστορίας, είναι επίσης αυτονόητο ότι θα τη διηγηθούν όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται. Οι ιδέες τους, όμως, αδικούν τους Ελληνοκύπριους.

Οι ιδέες που εκφράζει ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο περίγυρός του, είναι ιστορικά λανθασμένες και νεοκυπριακές, οι ιδέες που εξέφρασε ο Ν. Αναστασιαδης στη Κωνσταντινούπολη όταν πήγε με την κουστωδία του, είναι ανιστόρητες και προσβλητικές για κάθε άνθρωπο που ξέρει για το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης.

Όταν αυτοί που θα διδάξουν τη διζωνική και θα αλλάξουν την Ιστορία, είναι αυτοί που ερμηνεύουν την επαναπροσέγγιση σαν στήριξη στον Ταλάτ, τον εντολοδόχο της Τουρκίας («είναι αντιστασιακός», λέει ο Ν. Αναστασιαδης – «θα κάνει την επανάστασή του», λέει ο Δ. Χριστόφιας) δικαιούμαστε να μην τους εμπιστευόμαστε.

 Όταν αυτοί που θα ξαναγράψουν την Ιστορία είναι εκείνοι που επισκέπτονται το κατεχόμενο ελληνοκυπριακό ξενοδοχείο «Ζέφυρος» για να συγχαρούν τον Ταλάτ νομιμοποιώντας την κατοχή, τι Ιστορία περιμένουμε να γράψουν;

Με το πρόσχημα του εθνικισμού προσπαθούν να οδηγήσουν το λαό στο άλλο άκρο, τον εθνομηδενισμό και συνεπώς, στην έλλειψη αυτοσεβασμού. Ένας λαός στον οποίο θα καλλιεργηθεί μια ωραιοποιημένη εικόνα της κατοχικής κεμαλικής Τουρκίας και των αδικημένων τάχα Τουρκοκυπρίων, ένας λαός που θα έχει απολέσει τα ελληνικά αμυντικά αντανακλαστικά του, θα αποδεχθεί ευκολότερα την επικυριαρχία της Τουρκίας στην Κύπρο, το ρόλο δηλαδή που της αναθέτει η επερχόμενη λύση τύπου Ανάν, που οι ξένοι προωθούν («από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους» – τρομάρα μας).