kantonopou’s blog

Ζωντανοί – νεκροί στη «φυλακή» της πρέζας .

7.500 άτομα πεθαίνουν από υπερβολική δόση κάθε χρόνο στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

 Μοναξιά, ταξίδι χωρίς γυρισμό, λευκός θάνατος.

Τα τελευταία χρόνια ο εφιάλτης έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς χρόνο με τον χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των -νέων κυρίως- ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Ταυτόχρονα, απογοητευτικά είναι τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο εφιάλτης είναι εδώ, ισχυρότερος από ποτέ, αφού αυξάνεται ο αριθμός των χρηστών και πέφτει ο μέσος όρος της ηλικίας πρώτης επαφής με τα ναρκωτικά, τα οποία «εκσυγχρονίζονται» αλλάζοντας μορφές, ωστόσο υπηρετούν τον… σκοπό τους: στέλνουν αυτούς που τα χρησιμοποιούν αργά ή γρήγορα στον θάνατο.

Η «PRESS Time» βρέθηκε κοντά σε χρήστες. Συνομιλήσαμε μαζί τους και κάποιοι μας άνοιξαν την ψυχή τους. Συναντήσαμε ανθρώπους πληγωμένους, θυμωμένους, απεγνωσμένους, που για δικούς του ξεχωριστούς λόγους ο καθένας από αυτούς μπλέχτηκε στα πλοκάμια των ναρκωτικών. Με την οργή ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, λένε με όση δύναμη τους έχει απομείνει ότι δεν είναι τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού και ζητούν το αυτονόητο: βοήθεια από τους ανθρώπους, οι οποίοι πρέπει να θυμηθούν ότι και αυτοί είναι άνθρωποι, αλλά απλώς  είναι άρρωστοι.

«Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε πάντα στους άλλους. Στην οικογένεια, στην κοινωνία., στις κακές παρέες. Απλώς δεν είχαμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις», λένε.

Ψάχνοντας διέξοδο στα προβλήματά τους, οδηγήθηκαν στον αδιέξοδο κόσμο των ναρκωτικών και παραδέχονται ότι καθημερινά ζουν την απόλυτη μοναξιά, την περιθωριοποίηση, την απομάκρυνση από συγγενείς και φίλους, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τον καταναγκασμό, τη φυλακή, την απόγνωση, το ψυχικό κενό, τον θάνατο. Υποστηρίζουν ότι η χρήση των ναρκωτικών είναι μια τραγική φυγή από τον κόσμο που μας περιβάλλει. Θεωρούν την προσωπική και κοινωνική εξαθλίωση ως τη χειρότερη συνέπεια από τη χρήση των ναρκωτικών.

Όπως εξηγούν, όταν πέφτουν στην παγίδα των ναρκωτικών νομίζουν ότι κάνουν τη δική τους επανάσταση, ότι είναι «μαγκιά» ή απλώς το κάνουν από ανία. Άλλοι, για να ξεφύγουν από τα προβλήματα και να οδηγηθούν στον κόσμο της φανταστικής ευτυχίας.

Μόνο που το μονοπάτι των ναρκωτικών οδηγεί από την πρόσκαιρη ευτυχία σε έναν δίχως προηγούμενο βασανισμό: αφόρητους πόνους μέχρι να πάρεις τη δόση σου, αρρώστιες η μία μετά την άλλη, εξευτελισμό για ένα «φιξάκι» και στο τέλος, αν δεν έχεις την υπεράνθρωπη δύναμη που απαιτείται για να ξεφύγεις, ο θάνατος. Βασανιστικός κι επίπονος.

«Με ένα τσιγαράκι άρχισα»

Ο Μάριος είναι 25 χρονών. Μοιάζει πενηντάρης. Σαν ζωντανός νεκρός, αυτός και εκατοντάδες άλλοι ναρκομανείς γυρνάνε στα σοκάκια του κέντρου της Αθήνας ψάχνοντας τη δόση του. Έξι χρόνια τώρα είναι μπλεγμένος με τα ναρκωτικά. «Απεξαρτήθηκα σε ιδιωτική κλινική, αλλά λίγο καιρό αργότερα ξανακύλησα. Τι τα θες; Έναν δρόμο έχουμε όλοι εμείς. Αν θα ήθελα να ξεφύγω; Ποιος δεν θα ’θελε; Αλλά ξέρω ότι δεν μπορώ. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ξορκίσω τα νέα παιδιά. Ευχή και κατάρα σας δίνω. Μακριά από αυτά! Εγώ με ένα τσιγαράκι άρχισα, “έπινα” ένα μαύρο πού και πού και τώρα…».

Στην ίδια πιάτσα και άλλοι ναρκομανείς λένε με νόημα ότι πρέπει να περιμένουν χρόνια για να μπουν στις κοινότητες για απεξάρτηση. Κάνουν λόγο για λίστα αναμονής, όπως επίσης και για εξάντληση της υπομονής τους. Χαρακτήρισαν όνειρο θερινής νυκτός τη θεραπεία τους μέσα από προγράμματα, αφού χρειάζεται να περιμένουν τέσσερα έως πέντε χρόνια!

«Είμαστε άρρωστοι. Χρειαζόμαστε βοήθεια. Κάτι πρέπει να γίνει. Το κράτος να κάνει κάτι. Πείτε σ’ αυτούς τους κυρίους ότι πρέπει να μπούμε σε θεραπευτικές κοινότητες. Τώρα! Αυτοί νομίζουν ότι έχουμε χρόνο να περιμένουμε. Πεθαίνουμε! Το καταλαβαίνετε; Πεθαίνουμε»!

Άλλος ναρκομανής, ο Κώστας, λέει: «Πάσχω από μια αρρώστια, την αρρώστια του εθισμού. Τα κακά νέα είναι ότι η αρρώστια είναι θανάσιμη, ζει μέσα στο κεφάλι μου, με κυνηγάει να με σκοτώσει, και τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει λύση. Άλλοι άνθρωποι γεννιούνται με προδιάθεση για καρκίνο, εγώ γεννήθηκα με τον εθισμό στο αίμα μου. Κολλάω με οτιδήποτε: έρωτες, φαγητό, ψώνια, ναρκωτικά, αλκοόλ. Κανείς δεν μπορεί να με σώσει παρά μόνο η πίστη μου σε μια δύναμη ανώτερη από μένα. Η ανάρρωση για μένα δεν είναι προορισμός. Κατέστρεψα την υγεία μου, δεν έχω μύτη και κάθε ανάσα με πονάει. Δεν έχω όσφρηση, δεν κοιμάμαι καλά, αρρωσταίνω εύκολα, τα νεφρά μου δεν λειτουργούν καλά. Αλλά ζω και κάθε λεπτό πάνω σ’ αυτή τη γη είναι επιτυχία για ανθρώπους σαν κι εμένα. Πολλές φορές το μόνο που θέλω είναι να “πιω” και να εξαφανιστώ για λίγο. Όμως, αν κάνω λίγο υπομονή, αν φανταστώ τη ζωή μου ως χρήστης, το συναίσθημα περνάει».

Ο Κώστας και η Μένια είναι επίσης ναρκομανείς. Τριγυρνάνε στην Πειραιώς, τη Σοφοκλέους, την Επικούρου, τη Θεάτρου ψάχνοντας τη δόση τους όλη τη μέρα. «Μας συμπεριφέρονται σαν σκουπίδια», λέει ο Κώστας. «Γιατί; Δεν καταλαβαίνουν ότι είμαστε άρρωστοι. Μας χτυπάνε, μας ξεβρακώνουν για ελέγχους, μας φέρονται σαν σε σκουπίδια. Βοήθεια χρειαζόμαστε, όχι ξύλο». Η Μένια κάθεται πιο πίσω και έχει κατεβάσει το κεφάλι. Είναι μόλις 19 χρονών, όπως και ο σύντροφός της. «Τώρα, έμπλεξα και δεν ξεφεύγω. Έμαθα να με φτύνουν, να με ξεφτιλίζουν, να με χτυπάνε. Να κάνω τα χατίρια του κάθε βρoμιάρη για να μπορέσω να σταματήσω τον πόνο. Να “πιω”»…

Ο Γιώργος λέει ότι «θέλει δύναμη, προσωπική δουλειά για να ξεφύγουμε από τα ναρκωτικά. Aν αργήσουμε κιόλας, τότε να είστε σίγουροι ότι θα ξαναπέσουμε εκεί που ήμασταν. Ίσως θα πρέπει να μας αντιμετωπίζουν ως ασθενείς».

Μακραίνει ανησυχητικά ο κατάλογος των θυμάτων.

Όλο και περισσότεροι νεκροί .

 4.500 περιμένουν τη σειρά τους στον ΟΚΑΝΑ

Ο κατάλογος των θυμάτων από ναρκωτικά μακραίνει με γοργούς ρυθμούς. Τα δέκα τελευταία χρόνια στην Αθήνα πάνω από 1.000 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους από τη χρήση ουσιών. Αλματώδης είναι και η αύξηση των χρηστών, κυρίως εκείνων της ηρωίνης. Υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 100.000, τη στιγμή που το 1980 ήταν μόλις 2.000.

Επίσης, να σημειώσουμε ότι στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας βρίσκονται περίπου 3.600 χρήστες ναρκωτικών. Είναι αξιοπερίεργο βέβαια το γεγονός ότι μέσα στις φυλακές χάνονται ανθρώπινες ζωές από τη λήψη ναρκωτικών ουσιών.

Αναφορικά με την ένταξη των τοξικομανών σε θεραπευτικά προγράμματα, σύμφωνα με πληροφορίες από τον Οργανισμό κατά των Ναρκωτικών βρίσκονται σε αναμονή περίπου 4.500 άτομα, εκ των οποίων 3.000 προέρχονται από περιοχές της Αττικής, 1.000 από τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα και σχεδόν 500 από την υπόλοιπη χώρα.

Η λίστα αναμονής στα θεραπευτικά προγράμματα υποκατάστασης καθυστερεί την επαφή των εξαρτημένων με τις θεραπευτικές υπηρεσίες, αναστέλλει την κινητοποίησή τους για θεραπεία, ενώ παραμένουν στον δρόμο εκτεθειμένοι στους κινδύνους και τις επιπτώσεις της χρήσης.

2 εκατομμύρια οι χρήστες

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την έκθεσή της για τις παγκόσμιες αγορές των παράνομων ναρκωτικών από το 1998. Η χρήση της κάνναβης είναι «συνήθης» στη ζωή των νέων ανθρώπων σε πολλές δυτικές χώρες, ενώ το 50% όσων γεννήθηκαν μετά το 1980 την έχει τουλάχιστον δοκιμάσει. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι ενώ έχει παραμείνει στάσιμη ή και έχει μειωθεί η χρήση ηρωίνης, κάνναβης και συνθετικών ναρκωτικών, η χρήση κοκαΐνης άρχισε να αυξάνεται σε αρκετά κράτη-μέλη.

Ο συνολικός αριθμός ατόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση που κάνει χρήση ναρκωτικών ή έχει κάνει χρήση κάποια στιγμή στη ζωή του υπολογίζεται σε 70.000.000 για την κάνναβη, σε τουλάχιστον 12.000.000 για την κοκαΐνη, 9.500.000 για την «έκσταση» και σε 11.000.000 για τις αμφεταμίνες.

Επίσης, είναι γνωστό ότι τουλάχιστον 500.000 έχουν υποβληθεί σε θεραπευτική αγωγή με υποκατάσταση της ηρωίνης. Πάνω από 2.000.000 υπολογίζεται ο αριθμός των προβληματικών χρηστών ναρκωτικών στην Ε.Ε., ενώ 7.500 άτομα πεθαίνουν από υπερβολική δόση ναρκωτικών κάθε χρόνο.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του κ. Ζακ Μπαρό, ο οποίος είναι αρμόδιος ευρωπαϊκός επίτροπος για τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ασφάλεια: «Με περισσότερους από 2.000.000 προβληματικούς χρήστες ναρκωτικών στην Ε.Ε. είναι πλέον καιρός να βοηθήσουμε τις ευάλωτες ομάδες, και ιδίως τους νέους, να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους που απορρέουν από την εξάρτηση από τα ναρκωτικά. Σύμφωνα με τα πορίσματα, η πολιτική δήλωση που πρόκειται να εγκριθεί στη Βιέννη την τρέχουσα εβδομάδα δεν θα πρέπει να επαναλαμβάνει απλώς τους στόχους που θέσαμε 10 χρόνια πριν, αλλά να απομακρυνθεί από την πολιτική ρητορεία και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υιοθετώντας μια προσέγγιση που να βασίζεται στις αποδείξεις και να μας επιτρέπει να αντλούμε διδάγματα από την προηγούμενη πείρα μας», τόνισε ο κ. Μπαρό.

Να σημειωθεί ότι μία από τις βασικές διαπιστώσεις της μελέτης είναι η αδυναμία του διεθνούς συστήματος να συγκεντρώνει δεδομένα και πληροφορίες για το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επενδύσει μεγάλα χρηματικά ποσά για την περαιτέρω ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της για την παρακολούθηση των ναρκωτικών μέσω του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (EMCDDA).

Πανευρωπαϊκά μέτρα εναντίον των ουσιών.

Πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του προβλήματος

Πριν από λίγες ημέρες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το «Σχέδιο δράσης κατά των ναρκωτικών για το 2009-2012», το οποίο προτείνει ευρύ φάσμα μέτρων προκειμένου να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή συνεργασία για τον περιορισμό των δυσμενών συνεπειών από τη χρήση ναρκωτικών, αλλά και να αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα που σχετίζεται με τα ναρκωτικά.

Τα μέτρα περιλαμβάνουν μια ευρωπαϊκή συμμαχία κατά των ναρκωτικών με σκοπό τη μείωση της ζημιάς που προκαλείται από τη χρήση τους στην κοινωνία μας.

Οι πέντε κύριες προτεραιότητες του νέου σχεδίου δράσης περιλαμβάνουν τη μείωση της ζήτησης ναρκωτικών και την ευαισθητοποίηση του κοινού, την κινητοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών, τη μείωση της προμήθειας των ουσιών, τη βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας και τη συμβολή στην καλύτερη κατανόηση του κοινωνικού αυτού φαινομένου.

Το σχέδιο δράσης της Ε.Ε. κατά των ναρκωτικών για το 2009-2012 θα υποβληθεί στο συμβούλιο και αναμένεται να εγκριθεί πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους.

Εφημερίδα «press-time»  27-09-2009