kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Φάρμακο ο Σταυρός !

Συγγραφέας: kantonopou στις 13 Σεπτεμβρίου, 2008

  Το παρακάτω άρθρο αναφέρεται στις δεκαετείς έρευνες της φυσικού Αγγελίνας Μαλακόφσκαγια η οποία επιβεβαίωσε τις αντιμικροβιακες ιδιότητες που έχει η χρήση του σημείου του Τιμίου Σταυρού,της προσευχής του Ιησού και του Αγιασμού επί συγκεκριμένων παθογόνων μικροοργανισμών όπως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος.

Με την χρήση του Σημείου του Σταυρού επί μολυσμένων υδάτων και την επίκληση του ονόματος του Ιησού οι μικροβιακοί πληθυσμοί μειώθηκαν κατά 7,10,100 ακόμα και πάνω από χίλιες φορές.

Επίσης τεκμηριώθηκε η αλλαγή της δομής του αγιασμού σε σχέση με το απλό νερό. Στον αγιασμό η οπτική πυκνότητα είναι μεγαλύτερη για κάποιο φάσμα ακτινοβολιών.
Διαβάστε το

http://www.interfax-religion.com/?act=news&div=1173

The sign of the cross and Orthodox prayer are capable of killing microbes and change the optical properties of water – a study

Moscow, March 17, Interfax – Scientists have proved experimentally the miracle-working properties of the sign of the cross and prayer.?We have ascertained that the old custom to make a sign of the cross over food and drink before a meal has a profound mystical meaning. Standing behind it is the practical use: the food is purified literally in an instant. This is a great miracle, which happens literally every day,? physicist Angelina Malakhovskaya said as cited by the Zhizn newspaper on Friday.

Malakhovskaya have studied that power of the sign of the cross with the blessing of the Church for nearly ten years now. She has carried out a great number of experiments, which have been repeatedly verified before their results were made public.

She has discovered in particular the unique bactericidal properties of water after being blessed by an Orthodox prayer and a sign of the cross. The study also revealed a new, earlier unknown property of the Word of God to transform the structure of water, increasing considerably its optical density in the short ultra-violet spectral region, the newspaper writes.

The scientists have verified the impact the Lord?s Prayer and the Orthodox sign of the cross make on pathogenic bacteria. Water samples from various reservoirs – wells, rivers, lakes – were taken for the research. All the samples had goldish taphylococcus, a colon bacillus. It turned out however, that if the Lord?s Prayer is said and a sign of the cross is made over them, the number of harmful bacteria will decrease seven, ten, hundred and even over thousand times.

The experiments were made in such a way as to exclude a possible impact of mental suggestion. The prayer was said by both believer and non-believers, but the number of pathogenic bacteria in various environments with different sets of bacteria still decreased as compared to the reference templates.

The scientists have also proved the beneficial impact that the prayer and the sign of the cross have on people. All the participants in the tests had their blood pressure stabilized and blood indexes improved. Strikingly, the indexes changed towards the healing needed: hypotensive people had their blood pressure raised, while hypertensive people had it reduced.

It was also observed that if the sign of the cross is made offhandedly, with the three fingers put together unscrupulously or placed outside the necessary points – the middle of the forehead, the center of the solar plexus and the recesses in the right and left shoulders – the positive result was much weaker or absent altogether.

 Σε κατεδαφίσεις σπιτιών για να γίνουν πολυκατοικίες, οί εργολάβοι βρίσκουν στα θεμέλια μπουκαλάκια Ορθοδόξου αγιασμού δεκάδων ετών με πεντακάθαρο νερό.

 Δεν θα πώ περισσότερα, αλλά « έξ΄ όνυχος φαίνεται ό λέοντας», και εδώ πρόκειται περί Μεγάλου Σκύμνου και Λέοντος, πού είναι ό Χριστός στην Ορθοδοξία μας!

Οί Παπικοί δεν έχουν μυστήρια, και οι εκφράσεις «κλώνοι και ακτίνες χάριτος?» είναι νέες εφευρέσεις παραπλάνησης για να πατρονάρεται ή προσπάθεια Ενώσεως.

Τα πράγματα, νομίζω, μιλούν πρακτικά από μόνα τους με το Άγιο Φως πού δίνεται μόνο στους Ορθοδόξους να βρίσκεται στην κορυφή της «πρακτικής ανίχνευσης», και οι αντιδικίες νομίζω δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο.

Μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας « παραιτήσου » λέει ό Απόστολος και αυτό ας εφαρμόσουμε, γιατί ό διάβολος μας ξεγελάει και προσπαθούμε να απαντήσουμε στην αισχρολογία με μια άλλη αισχρολογία?«Στώμεν καλώς αδελφοί, στώμεν μετά φόβου?»
Σε πρόσφατες ανασκαφές στη Θεσσαλονικη,ανακαλυφθηκαν σε παλιους ναούς, ηλικίας αρκετών εκατονταετηρίδων, φιαλίδια με αγιασμό στις τέσσερεις γωνίες.

Το νερό ήταν ολοκάθαρο!!!οι φοιτητές που παρακολούθησαν τις ανασκαφές έμειναν έκπληκτοι.Το σχετικο γεγονος επιβεβαιωσαν με τη προσωπική μαρτυρια τους αρμόδιοι καθηγητές του Α.Π.Θ.  

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και μην μπορώντας να ανέβης εις τον ουρανόν να προσκυνήσης, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διατί το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν και λέγεις με το στόμα:Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την αγίαν Τριάδα.

Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία ? είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί ? έτσι είναι και η αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και μαζί ένας μόνος Θεός.

Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: Σε προσκυνώ και σε λατρεύω Κύριε μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου δια τας αμαρτίας μας.

Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσεις και να με βάλεις εις τα δεξιά σου με τους δικαίους.

Βάνοντας το πάλι εις τον αριστερόν ώμον λέγεις: Σε παρακαλώ, Κύριέ μου, μη με βάλης εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς.

Έπειτα κύπτοντας κάτω εις την γην: Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ.

Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν και λέγεις: Σε δοξάζω, Κύριέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πως αναστήθηκες από τους νεκρούς δια να μας χαρίσης την ζωήν την αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο πανάγιος σταυρός». 

Τι γιορτάζουμε του τιμίου Σταυρού ?


Ήταν εποχή επαναστατική. Ο κόσμος είχε αλλάξει ριζικά. Με μια ασύλληπτα μεγάλη κίνηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου το κέντρο της απέραντης αυτοκρατορίας είχε μεταφερθεί στη νέα πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη.

Η Εκκλησία μόλις τότε έβγαινε από τις κατακόμβες, εκεί που επί αιώνες ήταν κρυμμένη μέσα στα σπλάγχνα της γης. Και ακριβώς αυτή την εποχή έγινε το μεγάλο θαύμα: Ήταν 6 Μαρτίου του έτους 326 μ.Χ., όταν η αυτοκρατορία ολόκληρη συγκλονίστηκε από τη θαυμαστή είδηση? μέσα από τα σπλάγχνα της γης, σαν από κάποια κατακόμβη και αυτός, φανερώθηκε ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, χάρη στις επίμονες προσπάθειες της αγίας Ελένης.

Το γεγονός συνδυάστηκε αυθόρμητα με το θρίαμβο της πίστεως έπειτα από τους αιώνες των φρικτών διωγμών. Από τότε άρχισε να γιορτάζεται η ανάμνηση της εύρεσης? επειδή όμως συνέπιπτε σε περίοδο κατανύξεως και πένθους, παρέμεινε μεν η τιμή προς το Σταυρό στην πλησιέστερη Κυριακή, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, μεταφέρθηκε όμως η ανάμνηση της ευρέσεως στην εορτή της Υψώσεως, στις 14 Σεπτεμβρίου, η οποία καθιερώθηκε από τα εγκαίνια του ναού της Αναστάσεως, που έγιναν την 14η Σεπτεμβρίου του έτους 335.

Ο μεγαλοπρεπής ναός της Αναστάσεως κτίστηκε και αυτός με την ανύστακτη φροντίδα της αγίας Ελένης, προκειμένου να τοποθετηθεί εκεί ο Τίμιος Σταυρός.

Αργότερα, το έτος 626, η νίκη του αυτοκράτορος Ηρακλείου κατά των Περσών και η επαναφορά του Τιμίου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ μετά από 14 έτη αιχμαλωσίας, συνετέλεσε ώστε η εορτή της Υψώσεως να αποκτήσει παγκόσμιο χαρακτήρα.

Δεκαεπτά αιώνες πέρασαν από την εύρεση του Τιμίου Σταυρού. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία, που είχε συνδέσει την αρχή της με την εμφάνιση του σημείου του Σταυρού στο Μέγα Κωνσταντίνο και στη συνέχεια με την εύρεση του Τιμίου Σταυρού από την αγία Ελένη, δεν υπάρχει πλέον. Ταυτόχρονα ο κόσμος μας δείχνει να απομακρύνεται κάθε χρόνο και περισσότερο από τη σκιά του Σταυρού του Κυρίου και να παραδίδεται με τη θέλησή του στις καυστικές ακτίνες της δαιμονικής πλάνης.

Μέσα σ? αυτόν τον κόσμο για μια ακόμη φορά θα γιορτάσουμε φέτος τη μεγάλη εορτή της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

Ο εορτασμός αυτός θα πρέπει τώρα να μας κινήσει στο να συνειδητοποιήσουμε το βαθύτερο και ουσιαστικότερο νόημα της, που είναι ο θρίαμβος του Κύριου διά του Σταυρού επί του θανάτου και των δαιμονικών δυνάμεων.Θρίαμβος όντως! Πρωτίστως επί του θανάτου.

Γι? αυτό και επάνω στους τάφους τοποθετούμε το Σταυρό, για να φανερώσουμε ότι ο τάφος δεν είναι το τέλος, ο θάνατος είναι νικημένος, η κυριαρχία του προσωρινή και η δύναμή του περιορισμένη.

Ο Σταυρός στους τάφους διακηρύσσει ότι ζούμε με τη μεγάλη ελπίδα της αιωνιότητας, ότι βλέπουμε πέρα από τον κόσμο τούτο, προσδοκούμε ανάστασιν νεκρών.

Είναι σύμβολο της αναστάσεως και της αιωνίου ζωής, διότι, όπως λέει ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος, «τούτω τω αγίω όπλω διέρρηξε Χριστός την παμφάγον του άδου γαστέρα» και μας χάρισε την αιώνια ζωή.

Ταυτόχρονα ο Σταυρός του Χριστού είναι, όπως σημειώσαμε, σημείο του θριάμβου του Κυρίου επί των δαιμονικών δυνάμεων.

Πολλοί και πριν και μετά τη σταύρωση του Κυρίου σταυρώθηκαν, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, και όμως κανέναν απ? αυτούς δε φοβούνται οι δαίμονες.

Ενώπιον όμως του Σταυρού του Κυρίου φρίττουν και τρέμουν και «αποπηδώσι», φεύγουν μακριά «καθάπερ από πυρός», σαν να κινδυνεύουν από φωτιά.

Μπορεί να υπάρχει πολύ κακό στον κόσμο. Μπορεί να φαίνεται ότι η ασέβεια, ο υλισμός και η αθεΐα κυριαρχούν παντού. Όμως οι πιστοί δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ ότι ο τελικός θρίαμβος ανήκει στο Σταυρό του Χριστού μας. Στο τέλος το μανιώδους υπερκοσμίου πολέμου που διεξάγεται τώρα η μόνη σημαία που θα κυματίσει θριαμβευτικά σε όλο το σύμπαν θα είναι η σημαία του Σταυρού.

Οι αναγνώστες αυτών των σκέψεων ίσως περιμένουν τώρα να καταλήξουμε με μια θερμή παρακίνηση να αγαπήσουμε οι πιστοί περισσότερο το Σταυρό του Χριστού μας. Εμείς όμως αυτή τη φορά θα τους παρακαλέσουμε να κάνουν κάτι πιο απλό και εύκολο, Να εξετάσουν αν φέρουν επάνω τους το Σταυρό τους.

Το Σταυρό, όχι κοκκαλάκια νυχτερίδων ή διάφορα δήθεν φυλαχτά και χαϊμαλια. Και μάλιστα το Σταυρό ως όπλο κατά των δαιμόνων, όχι κάτι παράξενα κατασκευάσματα σε αλλόκοτα σχήματα σταυρού ως κόσμημα.

Να μην αφηνόμαστε να βγαίνουμε άοπλοι στη ζωή και να γινόμαστε έτσι εύκολη λεία της μανίας και του μίσους των δαιμονικών δυνάμεων.

Μέσα σ? αυτόν τον όλο και περισσότερο δαιμονοκρατούμενο κόσμο είναι ανάγκη οι πιστοί να στρέφουμε τα βλέμματά μας με θέρμη στο Σταυρό του Κυρίου. Με θέρμη και με την ακράδαντη πεποίθηση ότι στο τέλος ο Σταυρός του Κυρίου θα θριαμβεύσει σε όλο τον κόσμο. 

Τι σημασία μπορεί να έχει ο Σταυρός και η Ανάστασις του Χριστού για τον κόσμο μας σήμερα;


Τον κόσμο που ζει το δράμα του πολέμου του Ιράκ. Τον κόσμο της αδικίας, της τρομοκρατίας των μεγάλων και ισχυρών και της τρομοκρατίας των μικρών και αδυνάτων που αντιδρούν στους ισχυρούς με πράξεις αυτοκτονίας.

Τον κόσμο που θανατώνει τις ψυχές των νέων με την διαφθορά, την αθεΐα και την ανεργία, και τα σώματα με τα ναρκωτικά.

Τον κόσμο που απειλείται όλο και περισσότερο από την οικολογική καταστροφή και το έιτζ.Αυτός ο κόσμος εσταύρωσε τον Χριστό, τον Υιό του Θεού και Υιό του ανθρώπου. Αλλά και γι? αυτό τον κόσμο σταυρώθηκε ο Χριστός.

Αυτόν τον κόσμο ήλθε να σώση ο Χριστός. Ο Χριστός σταυρώθηκε και για τους σταυρωτές του. Αυτό δείχνει και η προσευχή του, την ώρα που τον εσταύρωναν: «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τι ποιούσι».

Η κατάστασις του κόσμου τότε και σήμερα δείχνει πόσο αναγκαίο ήταν να επέμβη ο Θεός για να δώση την ευκαιρία σε όσους θέλουν να ελευθερωθούν από την εξουσία του κακού.Υπάρχουν πλήθη ανθρώπων μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν τον Χριστό.

 Δεν θέλησαν να σταυρώσουν τους συνανθρώπους των για να περιορίσουν το κακό ούτε δέχθηκαν ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», αλλά θέλησαν να σταυρώσουν το κακό που υπήρχε μέσα τους.Αυτόν τον αγώνα έκαναν οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι άγιοι Ιεράρχαι, οι Ομολογηταί, οι Ασκηταί, και οι ταπεινοί Χριστιανοί που ζώντας μέσα στον κόσμο έφεραν την αγάπη του Χριστού στους συνανθρώπους τους θυσιάζοντας τον εαυτό τους.

Η κοινωνία μας είναι άρρωστη. Θα ήταν όμως πολύ πιο άρρωστη, αν δεν υπήρχαν Χριστιανοί που συσταυρώνονται με τον Χριστό.Κανείς δεν μπορεί να νικήσει το κοινωνικό κακό, αν δεν νικήσει το κακό μέσα του.

Και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι εύκολο να αγωνίζεσαι κατά του εγωισμού των άλλων, αλλά δύσκολο να αγωνίζεσαι κατά του ιδικού σου εγωισμού.Είναι καλό μεν αλλά εύκολο να συμμετέχουμε σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις, αλλά δύσκολο να ξεριζώσουμε από μέσα μας τον εγωκεντρισμό, την μνησικακία και την εχθρότητα προς κάποιους συνανθρώπους μας.

Χωρίς τον αγώνα της συνεχούς μετανοίας ο άνθρωπος δεν μπορεί να νικήσει το κακό, την αμαρτία που εμφωλεύει μέσα του.Αλλά και χωρίς την Χάρι του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Χριστού δεν καταξιώνεται ο αγώνας για κάθαρση από τα πάθη και ανιδιοτελή αγάπη προς τον Θεό και τους ανθρώπους.

Εάν το κακό δεν μπορούσε να νικηθεί, τότε όλοι θα είχαμε απελπισθεί.Την ώρα της Σταυρώσεως του Κυρίου βαθύ «σκότος εκάλυψε πάσαν την γήν». Αυτό το σκοτάδι του αδιεξόδου, του μη νοήματος, της προσωρινής κατισχύσεως του κακού και της νίκης του διαβόλου καλύπτει μέχρι σήμερα όσους δεν είδαν τον Σταυρωθέντα Χριστό να ανίσταται εκ των νεκρών νικητής.

Η Σταύρωσης του Χριστού είναι ιστορικό γεγονός και γι? αυτό από όλους πιστευτό. Η Ανάστασή του όμως, ενώ επίσης είναι ιστορικό γεγονός, έγινε εν μυστηρίω και γι? αυτό απαιτεί την πίστη μας.

Οι Απόστολοι είδαν, εψηλάφησαν, επίστευσαν στον Αναστάντα Χριστό και τελικάεμαρτύρησαν και απέθαναν γι? Αυτόν.Ο Ιούδας, όπως ψάλλει η Εκκλησία, επρόδωσε τον Κύριο, δεν μετενόησε και έτσι δεν είδε την Ανάστασή Του.

Ο Πέτρος τον αρνήθηκε τρις, αλλά μετενόησε, έκλαυσε πικρώς και αξιώθηκε εκ των πρώτων να τον ίδη αναστάντα και να τον κηρύξη στον κόσμο.

Καλούμεθα να πιστεύσουμε στον Χριστό σταυρωθέντα αλλά και αναστάντα.Μένουμε στην Εκκλησία, όπου αιώνια συνεχίζεται ο Μυστικός Δείπνος του Χριστού. Πέφτουμε, αλλά και μετανοούμε και σηκωνόμαστε.

 Έτσι μπορούμε να βλέπουμε τον Χριστό αναστημένο. ΄Οπως τον είδαν και τον ανεγνώρισαν εν τη κλάσει του άρτου οι πορευόμενοι προς Εμμαούς δύο φοβισμένοι μαθηταί. Μάλιστα του είπαν: «Μείνον μεθ? ημών, ότι προς εσπέραν εστί και κέκλιμεν η ημέρα» (Λουκά κδ΄, 29).

Και εμείς μένοντας στην Αγία Ορθόδοξο Εκκλησία μας, την αληθινή Εκκλησία που μοναδική κεφαλή της έχει τον Χριστό, τον παρακαλούμε να μένει μαζί μας, γιατί όλα γύρω μας φαίνονται σκοτεινά και γιατί μόνο το φως της Αναστάσεώς Του διαλύει τα σκοτάδια, νικάει το θάνατο, την αμαρτία, το διάβολο. 

Αρχιμ.Γεώργιος Γρηγοριάτης 

Πηγή:http://www.dailygreece.com/2007/09/post_111.php  

Αφήστε μια απάντηση