kantonopou’s blog

Μειώνεται διαρκώς το όριο ηλικίας των αλκοολικών

Τα τροχαία δυστυχήματα, οι απόπειρες αυτοκτονίας, η ενδοοικογενειακή βία και τα εγκλήματα εν βρασμώ ψυχής Κ. ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ

Διακόσιες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες είναι εξαρτημένοι από τα οινοπνευματώδη στη χώρα μας ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΤΟ ΒΗΜΑ»

Κυριακή 24 Μαρτίου 2002 – Αρ. Φύλλου 13522

Στα αστυνομικά δελτία καταγράφονται οι επιπτώσεις: τροχαία δυστυχήματα, απόπειρες αυτοκτονίας, εγκλήματα εν βρασμώ ψυχής. Το νέκταρ των θεών εκδικείται την κοινωνία που προσπάθησε να μιμηθεί τους ολύμπιους θεούς. Και να μυηθεί στα μυστικά της ζάλης και της εξάρτησης, που φέρνει εξαθλίωση και καθημερινή αγωνία. Είναι το μυστικό που απλώς καταγράφεται ως αιτία. Και που προς το παρόν δεν έχει πάρει τη θέση του στο βάθρο της ιεράρχησης των κοινωνικών προβλημάτων. Και όμως οι αριθμοί είναι που προκαλούν τη μεγαλύτερη ζάλη:

* Διακόσιες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες είναι οι εξαρτημένοι στη χώρα μας από τα οινοπνευματώδη, τη στιγμή που οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ανέρχονται σε μερικές δεκάδες χιλιάδες.

* Κάθε χρόνο προστίθενται χιλιάδες καινούργιοι αλκοολικοί στον κατάλογο.

* Η θνησιμότητα δεν μπορεί επακριβώς να προσδιορισθεί, γιατί οι χρήστες αλκοόλ πεθαίνουν από διάφορες έμμεσες αιτίες.

Τα στοιχεία αυτά – και άλλα περισσότερο ανατριχιαστικά – που παρουσιάστηκαν στη Χαλκίδα, σε ημερίδα την οποία διοργάνωσε για το θέμα η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου και τον Δικηγορικό Σύλλογο Χαλκίδας, τρόμαξαν τους ίδιους τους δικαστές. Τους ανθρώπους δηλαδή που έχουν ταχθεί να κρίνουν παραβατικές συμπεριφορές. Και να δικάζουν ανάλογα με την περίπτωση με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία. Και με τον νου στις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις.

Το συμπέρασμα από τη διάγνωση του προβλήματος και τις προεκτάσεις του δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Η σχέση της κατάχρησης του αλκοόλ με την εγκληματικότητα είναι σαφώς η μια πλευρά του παγόβουνου. Η άλλη πλευρά είναι αυτή που προκαλεί την κοινωνία, διαλύει την οικογένεια και στερεί την οικονομία από το παραγωγικό δυναμικό της. Είναι οι παράπλευρες συνέπειες, που έπρεπε να είχαν αντιμετωπισθεί χθες. Στην πατρίδα του Βάκχου και του Διονύσου, το αλκοόλ κατάντησε να είναι ένα νόμιμο σκληρό ναρκωτικό.Στον ίδιο μάλιστα βαθμό επικινδυνότητας με την ηρωίνη και την κοκαΐνη. Από τη μια, είναι η άγνοια και η κοινωνική αποδοχή του. Από την άλλη, είναι η επίγνωση, αλλά και η ταύτιση με το πρέπον, τη μεγάλη ζωή, την ελίτ, τη διαφορετικότητα.

* Οταν ένα παιδί κρύβει το ούζο κάτω από το θρανίο,

* όταν ένας έφηβος αγοράζει το κουτάκι την μπίρα όπως τις τσίχλες και το παγωτό από το περίπτερο,

* όταν στα μπαρ και στις καφετέριες σερβίρεται το σφηνάκι σε δωδεκάχρονους και δεκατριάχρονους χωρίς κάποιος να δίνει λόγο γι’ αυτό,

* όταν οι ίδιοι οι γονείς προσφέρουν στο παιδί τους ένα ποτήρι κρασί την ημέρα της γιορτής γιατί τώρα μεγάλωσε και μπορεί να πιει ένα ποτηράκι,

* όταν η διαφήμιση βομβαρδίζει την άγουρη ψυχή, τότε όλοι έχουμε τις δικές μας ευθύνες. Και αυτές πρέπει να αναδειχθούν. Το κοκτέιλ των αιτίων αλλά και το πικρό ποτήρι των συνεπειών αναλύονται στην έρευνα που παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα».

Είναι η ουσία που ναρκώνει την Ευρώπη και δεν το υποψιάζεται κανείς.

Είναι μια ασθένεια που δεν κάνει διακρίσεις. Δεν γνωρίζει κοινωνικές τάξεις, μορφωτικό επίπεδο, ηλικία. Τι κι αν οι επιστήμονες την κατατάσσουν στην πρώτη σειρά και στον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας με την ηρωίνη και την κοκαΐνη. Διαφημίζεται σε κάθε μέσο και με κάθε τρόπο.

Κυκλώνει τον νου. Αποσυντονίζει σοβαρές πολιτικές. Και «ζαλίζει» κοινωνία και πολιτεία, που ακόμη θεωρούν ότι το αλκοόλ είναι απλώς ένας φίλος ο οποίος κάθεται μαζί μας στο τραπέζι και συμπληρώνει την παρέα ή τη μοναξιά. Μια ανώδυνη συνήθεια.

Η κατάχρηση του αλκοόλ συνδυάζει μια φοβερή αλήθεια: είναι ουσία εξάρτησης, καθ’ όλα όμως νόμιμη και συνεπώς κοινωνικά αποδεκτή. Προσέξτε πώς πίνουν σήμερα οι νέοι και θα το κατανοήσετε ευκολότερα.

* Η κατάχρηση από τους νέους

Στην Ελλάδα, όπου όλα τα κοινωνικά προβλήματα καλύπτονται πίσω από τα οικογενειακά δράματα, όπως εξελίσσονται μέσα στους τοίχους ενός σπιτιο

– στη χώρα όπου δεν υπάρχει σταθερή πολιτική, και από αυτήν που υπάρχει απουσιάζουν εντελώς στοιχεία πρόληψης για όλα τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα

– η κατάχρηση του αλκοόλ έχει από καιρό αποκτήσει όλα εκείνα τα στοιχεία που το αναδεικνύουν μέγα πρόβλημα. Ενα πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης. Ιδού γιατί:

* Πάνω από 200.000 παιδιά στην Ελλάδα γυρνώντας στο σπίτι έχουν να αντιμετωπίσουν τη βία από έναν πατέρα ή μια μητέρα αλκοολική. Και το στοιχείο αυτό το αγνοεί η ελληνική πολιτεία. Το φέρνει στο φως «Το Βήμα», η συνεργασία του συντάκτη αυτής της έρευνας με την αρμόδια επιτροπή της Ευρώπης, τη Eurocear, που έκανε τη σχετική έρευνα.

* Κοντά στα 1.100 άτομα τον χρόνο χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία των οποίων η αιτία είναι το αλκοόλ. Οι περισσότεροι είναι νέοι. Σε ποσοστό, αποτελούν το 40% του συνόλου των νεκρών από τροχαία. Και σε ποσοστό ηλικίας, το 57% των θυμάτων είναι ηλικίας από 17 ως 25 χρόνων.

* Στην Ελλάδα μειώνεται διαρκώς το όριο ηλικίας των αλκοολικών. Συναντάμε σήμερα δεκαεξάχρονους, και δεκάχρονους ακόμη, εθισμένους στο αλκοόλ.

* Εχει μειωθεί δραματικά ο μέσος όρος έναρξης χρήσης του αλκοόλ. Τώρα βρίσκεται στα 12 χρόνια. Τα αποτελέσματα των ερευνών αποδεικνύουν ότι, ενώ ένας ενήλικος χρειάζεται π.χ. ένα χρόνο για να γίνει αλκοολικός, ένα παιδί, ένας έφηβος μπορεί να γίνει μέσα σε δύο ή τρεις μήνες. Και όχι μόνον αυτό:

* Στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 18 και 24 ετών η συχνή κατανάλωση οινοπνευματωδών έχει αυξηθεί από 27,8% σε 35,6%.

* Ο μαθητικός πληθυσμός της χώρας, καταναλώνει αλκοόλ σχεδόν καθημερινά. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά πρώτη μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών στις ηλικιακές ομάδες 13-15 ετών όσον αφορά την κατανάλωση αλκοόλ.

* Το πρόβλημα και οι αιτίες

Η έρευνα που διεξήγαγε «Το Βήμα» – εμπεριστατωμένη και με στοιχεία από ολόκληρη την Ευρώπη -κατέληξε σε συμπεράσματα τα οποία προβληματίζουν. Το κοινωνικό πρότυπο θέλει σήμερα όλο και περισσότερο τους δύο γονείς να εργάζονται. Αποτέλεσμα: Τα παιδιά γυρίζουν σε ένα άδειο σπίτι όπου λείπει και η στοιχειώδης έγνοια, φροντίδα, θαλπωρή. Αυτό παίζει τον ρόλο του. Και εξηγεί πολλά.

Σε μια μεγάλη έρευνα λοιπόν που πραγματοποιήθηκε στο Βέλγιο τέθηκε ένα και μοναδικό ερώτημα: Ενοχοποιείται το κοινωνικό πρότυπο που θέλει τους δύο γονείς να εργάζονται για το πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών και της κατάχρησης του αλκοόλ; Η απάντηση ήταν «ναι». Γιατί;Γιατί, σύμφωνα με τους μελετητές, στην περίπτωση αυτή ο συνολικός ελεύθερος χρόνος που μένει για επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών ανέρχεται μόνο σε 12-15 λεπτά το εικοσιτετράωρο. Χρόνος μηδαμινός για να εγκύψει ο γονιός στα «μικρά» – ίσως, για τον ίδιο – φαινομενικά προβλήματα των παιδιών του. Αλλά «μεγάλα» για τα ίδια τα παιδιά. Οι ίδιοι γονείς παραδέχθηκαν μιλώντας στον συντάκτη αυτής της έρευνας ότι έμαθαν να συζητούν με τα παιδιά τους μετά την εμφάνιση του προβλήματος – εξάρτηση από οποιεσδήποτε ουσίες – και πασχίζοντας για την αντιμετώπισή του.

Ο κ. Philip Lazarov, διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Εξάρτησης της Βουλγαρίας, επισήμανε ότι η μέση ηλικία έναρξης κατανάλωσης οινοπνευματωδών στη χώρα του είναι 12-13 χρόνων. Στην Ελλάδα η αντίστοιχη ηλικία είναι τα 12 χρόνια.

Ο κ. Γιάννης Παπαδόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τόνισε ότι «υπήρξε περίπτωση αλκοολικού που παρακολούθησε πρόγραμμα απεξάρτησης σε ηλικία μόλις 10 χρόνων».

Να σημειωθεί οτι:

* Οι Ευρωπαίοι ξοδεύουν 105 δισ. δολάρια για οινοπνευματώδη ποτά.

* Περίπου 84 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη υποφέρουν από τις επιπτώσεις του αλκοολισμού. Από αυτούς, 40 εκατομμύρια είναι εξαρτημένοι από το αλκοόλ.

* Από τα 320 εκατομμύρια του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης, τα 80 εκατομμύρια βιώνουν κάποιο πρόβλημα που συνδέεται με τον αλκοολισμό.

* Η Ελλάδα ξοδεύει περίπου 700 δισ. δραχμές τον χρόνο για τις εισαγωγές απεσταγμένων «σκληρών» ποτών.

* Δαπανάται στη χώρα μας ένα ποσό που αγγίζει τα 25 δισ. δραχμές τον χρόνο για τη διαφήμιση μιας ουσίας που είναι «σκληρό» ναρκωτικό. Και ας απαγορεύεται κάθε διαφήμιση ναρκωτικής ουσίας, η οποία διώκεται μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.

* Οι ουσίες και οι κίνδυνοι

Σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Ινσέρμ της Γαλλίας που διενεργήθηκε υπό την εποπτεία του καθηγητή κ. Μπερνάρ Ροκ, τρεις είναι οι πιο επικίνδυνες ουσίες – στον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας: ηρωίνη, κοκαΐνη, οινοπνευματώδη. Τα τελευταία αποτελούν την αιτία σε ποσοστό:

α) 20% των οικιακών ατυχημάτων

β) 15% των εργατικών ατυχημάτων

γ) 5% των αθλητικών ατυχημάτων

δ) 80% των διαφόρων καβγάδων και συγκρούσεων

ε) 30% των ατυχημάτων που αφορούν πεζούς

στ) 14% κάθε είδους τροχαίου ατυχήματος

ζ) 40% της κακοποίησης παιδιών

η) 40% της βίας στο σπίτι

θ) 65% των αυτοκτονιών.

Σύμφωνα πάντα με την ίδια μελέτη:

* Τα παιδιά των αλκοολικών σε ένα ποσοστό 70% κινδυνεύουν να γίνουν αλκοολικά ή να παντρευτούν αλκοολικούς.

* Το Εμβρυϊκό Αλκοολικό Σύνδρομο – όταν οι γυναίκες πίνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης – αποτελεί την πρώτη γνωστή περιβαλλοντική αιτία διανοητικής υστέρησης των παιδιών στον Δυτικό κόσμο.

Πηγή:http://www.archdiocese.g