kantonopou’s blog

Η ένοπλη επίθεση του 19χρονου Δημήτρη Πατμανίδη στη Σχολή του ΟΑΕΔ φέρνει στην επιφάνεια μια σκοτεινή νεοελληνική σελίδα, την οποία αγνοούν ή υποδύονται ότι αγνοούν οι πολυποίκιλοι σχολιαστές του γεγονότος. Το πώς και το γιατί ο Δημήτρης βρέθηκε εκτός ορίων, διαμόρφωσε μια ιδιόμορφη προσωπικότητα και ανέπτυξε μια αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι εν μέρει μόνο ζήτημα ψυχιάτρων. Απαιτείται και η γνώση του πλαισίου για να κατανοήσουμε γιατί ένα ευαίσθητο άτομο, ακολούθησε αυτόν και όχι τον άλλο δρόμο εξέλιξης. Κι αυτό είναι το «κλειδί» για να ερμηνεύσουμε πληρέστερα το τραγικό γεγονός και το πώς η ίδια η κοινωνία μετέτρεψε τον Δημήτρη σε θύμα.

Το εκτός ορίων παιδί προέρχεται από μια ελληνική προσφυγική ομάδα η οποία μέσα στον 20ό αιώνα πέρασε μία γενοκτονία (απ’ τους Τούρκους), μία σκληρή εθνική καταπίεση και εκτόπιση από τον Καύκασο στην Κεντρική Ασία (από τον σταλινισμό), μία νέα μετακίνηση προς τον Καύκασο μετά την αποσταλινοποίηση της ΕΣΣΔ, έναν ανελέητο πόλεμο μεταξύ Γεωργιανών και Αμπχαζίων (’92 – ‘93) και μία νέα μετακίνηση προς τη «μητέρα – πατρίδα» η οποία του επιφύλασσε την άγνοια, το ρατσισμό, τον εξευτελισμό, την ανεργία και την περιθωριοποίηση.

Από τα μισόλογα των συμμαθητών του στο σχολείο (γυμνάσιο – λύκειο) ήταν περιθωριοποιημένος και στιγματισμένος ως «Ρωσοπόντιος» ή, ακόμη χειρότερα, «Ρώσος». Στην ιστοσελίδα «ίνφο-πρες» αλιεύουμε μια πληροφορία για τη συμπεριφορά νταήδων – ρατσιστών συμμαθητών του στη Σχολή του ΟΑΕΔ προς τον Δημήτρη:«Τον κρατούσαν «παλληκαράδες» της σχολής και τον πέταγαν στα σκουπίδια. Γιατί τον βασάνιζαν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ποιος ξέρει τι άλλα «καψόνια» έκαναν οι συμμαθητές στον Δημήτρη. Ισως να μη μάθουμε ποτέ. Η διεφθαρμένη Ελλάδα δεν ερευνά σε βάθος και ποτέ δεν τιμωρεί πραγματικά. Τα κορίτσια που ήδη μίλησαν, να τα πουν όλα και να υποδείξουν στις αρχές ποιοι έκαναν τα αισχρά βασανιστήρια στον Δημήτρη.

 Η πράξη του Δημήτρη δεν δικαιολογείται… κάποιοι συμμαθητές, όμως, υποβοήθησαν να χειροτερέψει η σχιζοφρένεια του παιδιού».Θέλει πολύ μια εύθραυστη προσωπικότητα να περάσει στην άλλη πλευρά;

 Το αδιέξοδο του Δημήτρη προβάλλει ανάγλυφα στη σελίδα του στο MySpace, όπου χρησιμοποιεί την έκφραση «death – salvation» (θάνατος – λύτρωση), αλλά και τη φωτογραφία με το όπλο. Το μεσημέρι της 1ης Απριλίου έγραφε ότι ήταν «απαισιόδοξος».

 Η έκφρασή του «Φτύνω κατάμουτρα στην αξιοπρέπεια και την τιμή σας και σε ό, τι έχετε ιερό» ήταν η δική του ιδιαίτερη κριτική σε μια αδύναμη και ανίκανη κοινωνία να αντιμετωπίσει ουσιαστικά ένα μεγάλο κοινωνικό, αλλά και εθνικό πρόβλημα.

 Η φράση «Μέχρι στιγμής δεν έχω εισπράξει τίποτα άλλο παρά την απόρριψη και την ύβρη των γύρω μου», από τη μια δείχνει το κοινωνικό πρόβλημα και από την άλλη αποκαλύπτει την αίσθηση που του προκάλεσε η αδιαφορία, η αμάθεια και η περιθωριοποίηση.

Πηγή:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_17/04/2009_31155  

Δείτε και :

Υπάρχει κάποια (υπό)κουλτούρα που μετατρέπει τα παιδιά σε κοινωνούς του θανάτου;

Ποιος ήταν ο άνθρωπος που μισούσε τόσο πολύ τον εαυτό του και τους συμμαθητές του.