kantonopou’s blog

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της εποχής µας, διαµορφωτικό της κοινωνίας µας, είναι τα πρότυπα που προβάλλονται σήµερα προς µίµηση. Και το μεγάλο ερώτηµα: Τι προσφέρει η εποχή µας για να εµπνεύση, να ενθουσίαση τη νέα γενιά; Ποιους βλέπει να βραβεύωνται και να προβάλλωνται; Είναι εξόχως θλιβερό το πρόσφατο γεγονός.

 Γέµισαν τα πρωτοσέλιδα των έφηµερίδων, χωρίς να αναφερθούµε στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, για τον ξαφνικό θάνατο του “ιδιόρρυθµου” και “εκκεντρικού” “βασιλιά της πόπ” Μάικλ Τζάκσον.

 Όπως εγράφη “όλα τα είχε και τίποτα δεν είχε. Είχε όλα τα υλικά αγαθά που μπορεί να ονειρεύτηκε ένας άνθρωπος, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να συνυπάρξει µ’ εκείνον πού διαρκώς συντροφεύει τον καθένα µας: τον εαυτό του. Πήγε κόντρα στη φύση και στο χρόνο, έχασε τον εαυτό του κυνηγώντας ό,τι πιο μάταιο: την αιώνια νιότη και όµορφιά. Μεταµορφώθηκε σε τέρας, σε άνθρωπο-ελέφαντα, υπέβαλε τον οργανισµό του σε απίστευτες ταλαιπωρίες, πήγε πέρα απ’ τα άκρα µε έπεµβάσεις που τον έκαναν άφυλο, τροµακτικό, παρά φύσιν. Αθεράπευτα νάρκισσος, απελπιστικά µόνος, εύθραυστος και αφελής, κενός και µαταιόδοξος, µπήκε “γυµνός” και ηττήθηκε σε µία µάχη χαµένη από χέρι. .. Οι εκκεντρικότητες του, οι “πλαστοί” γάµοι του, τα πηγαινέλα ανηλίκων στην περίφηµη βίλα του, οι κατηγορίες για παιδοφιλία ήταν ένα απόλυτα προδιαγεγραµµένο τέλος σε µιά ξέφρενη κούρσα αυτοκαταστροφής”.

 Από το περιοδικό “ΖΩΗ” τεύχος 4192-16/07/2009