kantonopou’s blog

Η υπογεννητικότητα είναι ένα πρόβλημα που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και έχει πολλές παραμέτρους. Δεν θα μιλήσουμε για τις πνευματικές του παραμέτρους, που συνδέονται άμεσα με την εκκλησιαστική ζωή των οικογενειών. Εκεί το θέμα παρουσιάζεται πολύ περίπλοκο, κυρίως λόγω της βαθιάς εκκοσμίκευσης πολλών χριστιανών, της εγκατάλειψης της ευαγγελικής ασκήσεως και της παραθεώρησης του νοήματος που έχει στην αποστολική και πατερική παράδοση το εκκλησιαστικό μυστήριο του γάμου.Αφήνουμε αυτήν την παράμετρο της υπογεννητικότητας για να δούμε το θέμα τελείως κοσμικά, θα έλεγα τελείως οικονομίστικα.

Πριν πούμε όμως ο,τιδήποτε άλλο, θα πρέπη να υπογραμμίσουμε ότι για την ευαίσθητη χριστιανική συνείδηση η γέννηση ενός παιδιού δεν μπορεί να υποταχθή σε κανενός είδους σκοπιμότητα, είτε οικονομικής, είτε επαγγελματικής, είτε εθνικής φύσεως. Είναι δώρο του Θεού, που δίνεται ως καρπός της φυσικής αγάπης των γεννητόρων. Οπότε ούτε τα επιδόματα και οι φοροαπαλλαγές, ούτε τα μόρια για την κατάληψη μιας επιθυμητής θέσης στο δημόσιο, ούτε η αύξηση του πληθυσμού μας για να μη μας καταπιούν οι υπερπληθυνόμενοι ανατολικοί μας γείτονες, θα πρέπη να αποτελούν για τους γονείς την αιτία της γέννησης ενός παιδιού. Δεν δικαιούμαστε για τόσο κοντόφθαλμα συμφέροντα να φέρνουμε στην ύπαρξη πρόσωπα που, και να θέλουν κατόπιν, δεν θα μπορούν να επανέλθουν στην ανυπαρξία.

Βέβαια, ο Θεός ενεργεί την γέννηση του κάθε ανθρώπου και όχι μόνη η θέληση και η σωματική σχέση των ανθρώπων, είναι όμως χαρακτηριστικός δείκτης της πνευματικής μας ευαισθησίας και σημαντική προϋπόθεση υγείας στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, το πως διαχειριζόμαστε την ευθύνη για την έλευση ενός νέου ανθρώπου στον κόσμο.

 Ας έλθουμε τώρα στα κοσμικά και οικονομίστικα.

 Η υπογεννητικότητα και η οικονομία

Ως βασική αιτία της αποφυγής της τεκνογονίας, που έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την υπογεννητικότητα, προβάλλονται οι οικονομικές δυσκολίες. Δεν μπορεί κανείς να τις αρνηθή, όμως η εμπειρική πραγματικότητα διαψεύδει αυτήν την πρόφαση. Στατιστικά η υπογεννητικότητα παρατηρείται κυρίως σε οικονομικά εύρωστους πληθυσμούς και όχι σε αντικειμενικά φτωχούς.

Η πλεονεξία και το ιδανικό της άνεσης φαίνεται ότι είναι ο δημιουργός του προβλήματος, όπως και πολλών άλλων προβλημάτων. Από εκεί δημιουργούνται και πολλές αντιφατικές καταστάσεις που ζαλίζουν κυριολεκτικά τα μυαλά των οικονομολόγων.

Ένα παράδειγμα από την σύγχρονη οικονομική κρίση. Για να σωθή το ασφαλιστικό σύστημα χρειάζεται οι εργαζόμενοι να είναι πολλοί περισσότεροι από τους συνταξιούχους. Χρειάζεται δηλαδή νέο πολυπληθές δυναμικό εργαζομένων. Με την υπογεννητικότητα όμως ο πληθυσμός γερνάει, οι συνταξιούχοι πληθύνονται και ο αριθμός των εργαζομένων συρρικνώνεται, οπότε τα ασφαλιστικά ταμεία αδειάζουν και δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Αν όμως είχαμε πολλούς νέους στην αγορά εργασίας, πως θα μπορούσαν να απορροφηθούν; Δεν θα είχαμε τότε μεγαλύτερες στρατιές ανέργων; Μπορεί. Όμως ο μεγαλύτερος πληθυσμός έχει περισσότερες καταναλωτικές ανάγκες, άρα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για περισσότερες θέσεις εργασίας.

Στις μέρες μας, πάντως, η υπογεννητικότητα προβάλλεται από οικονομικούς αναλυτές ως ένας αρνητικός οικονομικός παράγοντας. Η γέννηση των παιδιών συμφέρει στην ατομική και εθνική οικονομία…

π.Θ.Α.Β.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΑΪΟΣ 2009