kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Τι προσφέρει το μάθημα των θρησκευτικών

Συγγραφέας: kantonopou στις 17 Αυγούστου, 2008

Δεν θα αναφερθώ καθόλου στην απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να συμμορφωθεί με την οδηγία της Ευρωπαϊκής ένωσης. Απλά θα ήθελα να ερμηνεύσω και να εξηγήσω τον λόγο για τον οποίο πιστεύω ότι το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να μείνει μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης και γενικότερα στο χώρο της Α/θμιας και Β/θμιας διδακτικής διαδικασίας.

Στο χώρο της εκπαίδευσης ως γονιός αλλά και ως δάσκαλος του μαθήματος των θρησκευτικών, για είκοσι έτη περίπου, έχω να παρατηρήσω ότι το εν λόγω μάθημα είναι ένα βιωματικό μάθημα που προσφέρει :

α) Ένα τρόπο ζωής ο οποίος είναι συνδεδεμένος με πανανθρώπινες αξίες, οι οποίες γεννήθηκαν, συντηρήθηκαν και υπάρχουν και χάρη του Χριστιανισμού. Βλ. Ελευθερία, Ειρήνη, Δικαιοσύνη, Φιλανθρωπία, Ισότητα, κτλ.

β) Ένα μάθημα που στηρίζει έννοιες, όπως η αγάπη προς τον συνάνθρωπο, η συγνώμη, η συγχώρεση, η μετάνοια, η υπομονή , ο σεβασμός κτλ .

γ) Ένα μάθημα που ενδιαφέρεται για το περιβάλλον, για την μόλυνση και τον σεβασμό στα υλικά αγαθά καθώς και την δίκαιη κατανομή τους σε όλο το ανθρώπινο γένος .

δ) Ένα μάθημα που διδάσκει την αγωνιστική διάθεση και την μη υποταγή στον καταπιεστή , στον κατακτητή , στον άδικο, στον πλεονέκτη.

ε) Ένα μάθημα που βλέπει το μαθητή ως πρόσωπο και τον προετοιμάζει για το κοινωνικό σύνολο επενδύοντας σε αξίες διαχρονικές και πανανθρώπινες χωρίς να νοιάζεται για τις επιδόσεις του μαθητή και χωρίς να διακρίνει τα παιδιά σε καλούς και κακούς μαθητές.

Νομίζω ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι απαραίτητο περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην σημερινή μας εποχή, μια εποχή , που διακρίνεται για τον χρησιμοθηρισμό , την καταναλωτική μανία , την υλιστική διάθεση , την έλλειψη μέτρου, την παντελή απαξίωση σε αξίες και ιδανικά που ορίζουν τον άνθρωπο και την κοινωνία του.

Η σημερινή παιδεία περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει ανάγκη από τις αλήθειες και τα μηνύματα που πραγματεύεται το μάθημα των θρησκευτικών, γιατί έχει ανάγκη τον πλουραλισμό , την άλλη οπτική γωνία , την άλλη ιδέα.

Διαφορετικά η παιδεία αποκτά ένα μονοδιάστατο χαρακτήρα και στόχο που καταδεικνύει πενία πνευματική, κοινωνική υστέρηση , ευπάθεια σε ψυχικές ασθένειες, και ίσως το χειρότερο όλων ακατανόητη πορεία ζωής.

Η «εντελέχεια» του Αριστοτέλη καταντά δυσβάστακτο φορτίο και δημιουργεί στον νέο άνθρωπο μεγάλη αναστάτωση, πολλές φορές φόβο και ανασφάλεια. Σίγουρα η πορεία του νέου στη ζωή δεν ταυτίζεται με παθητική αντίληψη, ούτε με μοιρολατρικές τάσεις . Ο άνθρωπος έχει μια ανώτερη υπαρξιακή αποστολή και αυτή καλείται να εκπληρώσει, έχοντας από το σχολείο του εφόδια και γνώσεις τέτοιες που να μπορούν να τον οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα και αλήθειες, διαχρονικές και αιώνιες.

Σίγουρα αλλαγές στα σχολικά εγχειρίδια είναι επιτακτικές και αναγκαίες, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική διαδικασία από αυτήν της κατάργησης η της περιχαράκωσης του μαθήματος των θρησκευτικών.

Με εκτίμηση

Πουλετίδης Γιώργος

Θεολόγος   

Πηγή: http://www.kateriniblogs.gr/

Αφήστε μια απάντηση