kantonopou’s blog

Βέβαια επαίτες στους δρόμους των Ιωαννίνων υπήρχαν και το προηγούμενο διάστημα, ωστόσο όσο πλησιάζουμε προς το Πάσχα πληθαίνουν. Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό ή εποχικό, πολλαπλασιάζεται, όμως, σε περιόδους εορτών. Ειδικότερα ανήλικα και νεογέννητα ακόμη(!) τσιγγανόπουλα στην αγκαλιά των μανάδων τους γίνονται οι κράχτες για την ελεημοσύνη των περαστικών στα πεζοδρόμια των Ιωαννίνων.Δεν λείπουν και τα κρούσματα της έμμεσης επαιτείας, με την πώληση στιλό ή χαρτομάντηλων από μικρά παιδιά προκειμένου να εξυπερητήσουν τους γονείς τους στην απόκτηση εύκολου κέρδους. Και δεν είναι μόνο οι τσιγγάνοι που ζητιανεύουν αυτή την περίοδο. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι. Ως προς τους ζητιάνους η αιτία της επαιτείας εντοπίζεται κυρίως στο ότι στερούνται το φαγητό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι από αυτούς δεν έχουν κάνει την επαιτεία επάγγελμα.Όμως υπάρχουν και άτομα, που δεν είναι τσιγγάνοι, που ζητιανεύουν κατά σύστημα, αν και ορισμένοι από αυτούς δεν έχουν οικονομική ανάγκη.
Μάλιστα πρόσφατα εκδικάσθηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων η μήνυση του Συλλόγου Τυφλών Ηπείρου, εναντίον ατόμων που παριστάνουν τους αόμματους για να πάρουν χρήματα από τους ελεήμονες.
Μερικοί από τους επαίτες δεν διστάζουν οι… αθεόφοβοι να πηγαίνουν και έξω από τις εκκλησίες της περιοχής μας, γνωρίζοντας ότι οι πιστοί, ειδικά εορταστικές ημέρες, δείχνουν μεγάλη ευαισθησία στο άπλωμα του χεριού τους.  Η επαιτεία στα Γιάννινα αρχίζει να θεωρείται ένα τυπικό γεγονός, σε σημείο που οι αρμόδιες υπηρεσίες να μην ασχολούνται μ΄ αυτό.
Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πότε ο ζητιάνος είναι ένας άτυχος και αδικημένος συνάνθρωπός μας, πότε είναι επαγγελματίας ή πότε η ζητιανιά είναι το δεύτερο επάγγελμά του. Και επειδή πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι είναι προτιμότερο να κάνουν λάθος ευνοώντας κάποιον παρά να κάνουν λάθος, αγνοώντας ή αδικώντας τον, προσφέρουν τη μικρή βοήθειά τους, καθιστώντας έτσι την επαιτεία μια προσοδοφόρα απασχόληση.
Η επαιτεία είναι πράξη μειωτική για τον επαίτη, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι. Ταυτόχρονα είναι πράξη βαθιά αντικοινωνική, γιατί επιτρέπει σε ένα άτομο να ζει σε μια κοινωνία χωρίς να εκπληρώνει το ελάχιστον καθήκον του προς αυτή, δηλαδή να προσφέρει στα κοινά. Επίσης, είναι πράξη άκρως συντηρητική, γιατί ακόμη και όταν γίνεται υπό την ανάγκη της επιβίωσης μετατρέπει τα κοινωνικά προβλήματα και τις κοινωνικές αντιθέσεις σε προσωπικές διαφορές.Για τον ελεήμονα, τον ευσπλαχνικό άνθρωπο που δίδει στον επαίτη, η ελεημοσύνη μπορεί να είναι αποτέλεσμα ηθικού εκβιασμού. Είναι ταυτόχρονα συνενοχή για μια πράξη μειωτική και εξευτελιστική για τον επαίτη. Επίσης, μπορεί να είναι μια πράξη με την οποία καθησυχάζει την κοινωνική του συνείδηση, πείθοντας τον εαυτό του ότι έτσι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του προς την κοινωνία, και ταυτόχρονα απομακρύνει τη σκέψη του από άλλους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα και απέχει από την κοινωνική δράση. Φυσικά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι κάποιος βοηθά τον επαίτη από απλό αλτρουισμό, αλλά επειδή δεν παρατηρούμε συχνά άλλες πράξεις αλτρουισμού, η σημασία αυτού του κινήτρου πρέπει να είναι μάλλον μικρή.   

 Πηγή:http://www.proinoslogos.gr/