kantonopou’s blog

Καθ΄ όλη την διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος η Εκκλησία μας υπενθυμίζει αξίες ιδιαίτερα σημαντικές, ως αφορμή συνεχούς ανατροπής και ταυτοχρόνως ως πρόκληση για την επανάκτηση του ήθους της παραδόσεώς μας, το οποίο μεταμορφώνει τον κόσμο, αγιάζει και οδηγεί σε γνήσια σχέση με το Θεό, δηλαδή σε μία νέα κοινωνία.

 Η Μεγάλη Δευτέρα φέρνει στο νου μας τις δύο Διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή.

 Από την Παλαιά Διαθήκη θυμόμαστε τον πάγκαλο Ιωσήφ.

 Αυτόν ο οποίος πουλήθηκε από τα αδέρφια του ως δούλος στην Αίγυπτο, συκοφαντήθηκε από την γυναίκα ενός αξιωματούχου, απέφυγε την αμαρτία στην οποία αυτή τον προκαλούσε και ας βγήκε στο δρόμο γυμνός, φυλακίστηκε, και στο τέλος δικαιώθηκε από τον  Θεό, ο οποίος τον κατέστησε πρωθυπουργό της Αιγύπτου.

Όπλα του Ιωσήφ η πίστη, η άρνηση των τριών μεγάλων αμαρτιών της τότε, αλλά και της συγχρόνου εποχής, της φιλαυτίας, της φιληδονίας και της φιλοδοξίας.

Λειτουργεί ανατρεπτικά ο Ιωσήφ και δεν κάμει ό,τι κάμουν οι άλλοι, οι πολλοί, όχι από εγωισμό, αλλά από αγάπη και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού.

 Υπομένει ως το τέλος και σώζεται και δοξάζεται από Αυτόν που βλέπει τις ανθρώπινες καρδιές και «νέμει το άφθαρτον στέφος» (Κοντάκιον της ημέρας).

Θυμόμαστε όμως και την Καινή Διαθήκη και το γεγονός της ξηρανθείσης συκής.

 Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ολίγον προ του Πάθους Του, πεινά.

 Βλέπει μία συκιά, η οποία εξωτερικά μεν είναι όμορφη, με πλούσιο φύλλωμα, δεν έχει όμως κανέναν καρπό.

 Ο Κύριος της λέει ότι δεν θα ξανακάνει καρπό και η συκιά ξεραίνεται αμέσως.

 Η Εκκλησία μας επισημαίνει ότι ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σ’ αυτή τη θέση, καθώς το «φαίνεσθαι», η εξωτερική μας εμφάνιση, τα προσόντα μας, η κοινωνική μας θέση και υπόληψη, αν δεν συνοδεύονται από εσωτερικά έργα, από την ταπείνωση, την αγάπη, την εμπιστοσύνη μας στο θέλημα του Θεού, μας καθιστούν άκαρπους.

Σχόλιο στην Μεγάλη Δευτέρα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου

 Πηγή:http://www.imcorfu.gr