kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Οι δήθεν “ανεξίθρησκοι”

Συγγραφέας: kantonopou στις 4 Απριλίου, 2009

Γέμισε η Ελλάδα με άρθρα υπέρ της ανεξιθρησκείας, τα οποία επιτίθενται κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δήθεν στο όνομα της ανεξιθρησκείας τών μειονοτήτων.

Στην πραγματικότητα όμως, αν τα καλοεξετάσει κανείς, διαπιστώνει ότι είναι άρθρα μίσους και μισαλλοδοξίας ορισμένων μειονοτήτων, ενάντια στην πίστη της πλειονότητας αυτής της χώρας!

 1. Η ελευθερία πίστεως είναι Θεόδοτο δικαίωμα

 

Η ελευθερία του κάθε ανθρώπου να θρησκεύει (ή να μη θρησκεύει) ελεύθερα, όπως το επιθυμεί, είναι δικαίωμα Θεόδοτο.

Διαφορετικά, μόλις κάποιος αρνιόταν τον Θεό, θα τον στερούσε αυτομάτως ο Ίδιος ο Θεός από τα δώρα του, συμπεριλαμβανόμενου και του δώρου της ζωής. Όπως είπε και ο Κύριος Ιησούς Χριστός για τον Θεό:

 “Αυτός ανατέλλει τον ήλιο Του επάνω σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επάνω σε δικαίους και αδίκους” (Ματθαίος 5/ε: 45).

 

Ακόμα και στην περίοδο του αρχαίου Ισραήλ, της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο Θεός απαγόρευε τις ξένες λατρείες μεταξύ τών Ισραηλιτών, αυτό το έκανε μόνο για τον συγκεκριμένο λαό, κατόπιν δικής τους σύμφωνης γνώμης, όταν μετά τη σωτηρία τους από την Αίγυπτο, έκαναν διαθήκη με τον Θεό, και δεν είχε την απαίτηση να τηρούν την αληθινή πίστη οι απερίτμητοι, παρά μπορούσαν να αποχωρήσουν από τον λαό αυτό, και στις δικές τους περιοχές, μπορούσαν να λατρεύουν όποιον και όπως ήθελαν.

Και ακόμα και αν κάποιοι απ’ αυτούς ζούσαν μέσα στο λαό Του, μόνο τέσσερις απαιτήσεις είχε απ’ αυτούς, απαγορεύοντάς τους όσο ζούσαν μεταξύ των Ισραηλιτών, τη βρώση ειδωλοθύτων, και αίματος, και πνικτού και πορνείας (Λευϊτικό 17/ιζ: 7 – 18/ιη΄).

Επιπλέον, ακόμα και αυτή η απαγόρευση άλλων πίστεων μεταξύ τών Ισραηλιτών, είχε ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ.

 Ο σκοπός ήταν να μπορέσει να κρατηθεί αυτός ο Ισραηλιτικός λαός καθαρός θρησκευτικά, μέχρι να γεννηθεί η Παναγία, που θα έφερνε στον κόσμο τον ενσαρκωμένο Θεό.

Μετά απ’ αυτό, έπαυσε κάθε απαίτηση τού Θεού να διατηρείται κάποιος ειδικός λαός, ως λαός Του, καθαρός από την ειδωλολατρία.

Λαός τού Θεού, θα ήταν πλέον μία διεθνής εθνότητα πιστών, που θα αποδέχονταν ΕΛΕΥΘΕΡΑ τον ενανθρωπίσαντα Θεό, τον Ιησού Χριστό.

Αυτοί θα έπρεπε να ανέχονται κάθε άλλη πίστη, και να διασφαλίζουν την ελευθερία πίστεως στον κόσμο.

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του ενανθρωπίσαντος Θεού τών Χριστιανών:

 “Όποιος θέλει να με ακολουθήσει…” (Μάρκος 8/η: 34).  

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Αφήστε μια απάντηση