kantonopou’s blog

Η κοσμικότητα είναι μια θρησκεία επειδή έχει τη δικιά της πίστη, τη δικιά της εσχατολογία και τη δικιά της ηθική. Και «έχει πέραση» και «βοηθάει». Αν η «βοήθεια» ήταν το κριτήριο, θα έπρεπε κανένας  να παραδεχθεί με απόλυτη ειλικρίνεια πως η ζωοκεντρική κοσμικότητα πραγματικά βοηθάει περισσότερο από τη θρησκεία?Για το Χριστιανισμό το κριτήριο δεν είναι η βοήθεια. Το κριτήριο είναι η Αλήθεια?.Ο Χριστιανισμός τα βάζει με τη θρησκεία και την κοσμικότητα, όχι επειδή παρέχουν «ανεπαρκή βοήθεια» αλλά επειδή ακριβώς «αρκούν», επειδή «ικανοποιούν» τις ανάγκες των ανθρώπων.    Δεν είναι η ανηθικότητα ή τα κακουργήματα που αποκαλύπτουν την πτώση του ανθρώπινου όντος, είναι το «θετικό ιδανικό» του (positive ideal) ?θρησκευτικό ή κοσμικό ? και η ικανοποίησή του με το ιδανικό αυτό. Η πτώση αυτή μόνο στο Χριστό μπορεί οπωσδήποτε να φανερωθεί αληθινά, επειδή μόνο στο Χριστό φανερώνεται για μας το πλήρωμα της ζωής, και ο θάνατος γίνεται με τον τρόπο αυτό «απαίσιος», γίνεται η καθαυτό πτώση από τη ζωή, ο Εχθρός.

  Alexander Schmemann. Για να ζήσει ο κόσμος. Εκδ. Δόμος ( Α? επανέκδοση 1992) σελ 148-149