Επι πολύν καιρόν και επιμόνως εστένευον τον Θεάνθρωπον και εις το τέλος εσμίκρυναν.
Συγγραφέας: kantonopou στις 2 Μαρτίου, 2009
…..Εις την Ευρωπαϊκήν Δύσιν ο Χριστιανισμός μεταβάλλετο βαθμιαίως εις ουμανισμόν. Επι πολύν καιρόν και επιμόνως εστένευον τον Θεάνθρωπον και εις το τέλος εσμίκρυναν Αυτόν εις άνθρωπον: εις τον αλάθητον άνθρωπον της Ρώμης, και τον ουχί ολιγότερον αλάθητον άνθρωπον του Βερολίνου.
Ούτω πως ενεφανίσθη αφ? ενός μεν ο δυτικός χριστιανικο-ουμανιστικός μαξιμαλισμός (ο παπισμός), ο οποίος από τον Χριστό αφαιρεί τα πάντα, και αφ? ετέρου ο δυτικός χριστιανικο-ουμανιστικός μινιμαλισμός (ο προτεσταντισμός), ο οποίος απο τον Χριστό ζητεί το ελάχιστον, συχνά Δε και τίποτε.?
Και εις τους δυο ως υψίστη αξία και ως έσχατον κριτήριον τίθεται ο άνθρωπος εις την θέσιν του Θεανθρώπου.
Επιτελέσθη ούτως η θλιβερά διόρθωσις (correctio) του Θεανθρώπου, του έργου Του, και της διδασκαλίας του.
Από το βιβλίο του Ιουστ. ΠΟΠΟΒΙΤΣ « ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΣΤΗΡ 1987
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.