kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Τα διαζύγια αυξάνονται δραματικά

Συγγραφέας: kantonopou στις 26 Φεβρουαρίου, 2009

Ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης. Η πραγματική, αληθινή αγάπη όμως, επειδή έχει βάθος, παραμένει για πάντα, αρκεί να θέλει κανείς να τη διατηρήσει παντοτινά, στη σχέση ή στο γάμο του. Για να έχει διάρκεια η αγάπη, απαιτεί δουλειά με τον εαυτό μας, υποχωρήσεις, να εκδηλώνουμε τα συναισθήματά μας, να εκφράζουμε τις επιθυμίες και τις σκέψεις μας, να ζητάμε, να μην απαιτούμε?

 

Ο γάμος στην εποχή μας, και οι σχέσεις ακόμη, περνούν μεγάλη κρίση. Τα διαζύγια αυξάνονται δραματικά. Τι μπορεί να έχει αλλάξει; Είναι λάθος οι επιλογές των ανθρώπων, είναι διότι πολλοί αισθάνονται -με το χρόνο- άδειοι και μόνοι μέσα στο γάμο;

Γιατί φτάνουν έως εκεί; Πώς μπορεί να κρατηθεί ο γάμος, με την αγάπη να δένει τους δύο που αποφάσισαν να ζήσουν μαζί και να φέρουν στον κόσμο παιδιά, αναλύει η οικογενειακή σύμβουλος Έφη Σαρηγιαννίδου. (Κέντρο Οικογενειακής Συμβουλευτικής).

 

«Ο γάμος είναι μία πολύ κοντινή διαπροσωπική σχέση, η οποία, αναπόφευκτα, θα φέρει τριβές. Γεγονός που πρέπει να το γνωρίζουν όσοι αποφασίζουν να παντρευτούν ή είναι ήδη παντρεμένοι. Θεωρώ ότι το κομμάτι της προετοιμασίας του γάμου είναι πάρα πολύ σημαντικό» λέει η κ. Σαρηγιαννίδου, ενώ αναφέρεται στο θέμα του έρωτα και της αγάπης:
«Την περίοδο του πάθους, του έρωτα, βλέπουμε τα αρνητικά του συντρόφου μας, αλλά δεν τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία?

 

Στην αρχή μιας σχέσης περνούμε πάρα πολύ ωραία, είμαστε ερωτευμένοι.

 Πρόκειται για τη ρομαντική αγάπη, την περίοδο που δύο άνθρωποι αισθάνονται το έντονο πάθος, το συναίσθημα. Στην περίοδο αυτής της συναισθηματικής αγάπης, παραβλέπουμε πράγματα στο σύντροφό μας. Τα βλέπουμε, αλλά στην ουσία δεν τα προσέχουμε, ενώ θα έπρεπε, ώστε να μπορούμε να τα συζητήσουμε μαζί του. Επειδή βρισκόμαστε σε μια πολύ έντονη συναισθηματική κατάσταση, επιλέγουμε από αυτό που βλέπουμε να κρατήσουμε αυτό που επιβεβαιώνει την επιλογή μας. Παραβλέπουμε τα δύο-τρία αρνητικά και επιλέγουμε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο ότι είναι δραστήριος, είναι ενεργητικός, την εμφάνισή του, κ.ο.κ. Η περίοδος της συναισθηματικής αγάπης, με το δυνατό πάθος, αρχίζει και κοπάζει. Το αργότερο που μπορεί να διαρκέσει, με βάση κάποιες έρευνες που έχουν γίνει, είναι περίπου 2-3χρόνια. Η έντονη αυτή περίοδος περνάει, και είναι φυσιολογικό.

 Πέφτει όλη αυτή η συναισθηματική έκρηξη?»

 

Και τότε? το σοκ


«Φεύγοντας το ?συναισθηματικό φίλτρο?, αρχίζουμε και βλέπουμε στο σύντροφό μας τα αρνητικά. Δεν έχει αλλάξει, πάντα είχε αυτά τα στοιχεία, εμείς δεν τους δίναμε την πρέπουσα σημασία. Σ? αυτή τη φάση έρχεται το σοκ. Είναι σαν όλο αυτό το πάθος, ο ερωτισμός και ο ρομαντισμός να είναι ένα ρούχο. Βγαίνει το ρούχο και φαίνεται η πραγματικότητα. Πολλοί τρομάζουν. Ισχυρίζονται ότι φταίει ο γάμος.

 Δεν φταίει όμως ο γάμος σαν σχέση, αλλά εμείς, που δεν είχαμε προετοιμαστεί για πολλούς λόγους? Έλλειψη γνώσης, πολλοί δεν ασχολούνται με πράγματα του εσωτερικού τους κόσμου κ.ά.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε δουλέψει καν με μας?» επισημαίνει η κ. Σαρηγιαννίδου.

 

«Το σοκ έρχεται, διότι δεν προετοιμαστήκαμε, ώστε να γνωρίζουμε τι είναι ο γάμος πραγματικά και τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Η καθημερινότητα θα φέρει προβλήματα, είναι δεδομένο. Δημιουργούνται ευθύνες με το γάμο, κι όλα απαιτούν προετοιμασία, που δεν την έχουμε?

 

Η ρομαντική αγάπη είναι το προστάδιο της αληθινής αγάπης. Οι άνθρωποι σκαλώνουν, όταν έρχεται η ώρα να αποδείξουν την πραγματική αγάπη, με τα έργα τους.

 Επειδή η αγάπη για τον περισσότερο κόσμο είναι το συναίσθημα, σκαλώνουν. Η αγάπη είναι επιλογή. Αγαπώ το σύντροφό μου, δεν σημαίνει ότι νιώθω πάντα τέλεια γι? αυτόν. Κάποιες στιγμές τον αγαπώ με τα έργα μου, ακόμη κι αν δεν νιώθω γι? αυτόν τόσο ερωτικά. Γιατί επιλέγω μέσα από τα έργα μου να του δείχνω την αγάπη μου. Έμπρακτα. Δηλαδή, η αγάπη είναι επιλογή, κι αυτό να το γνωρίζει κάθε ζευγάρι.

 

Βλέπω στο σύντροφό μου μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, που με ενοχλεί. Κι εγώ επιλέγω μέσα στη σχέση μου να σταθώ με αγάπη. Μπορεί εκείνη την ώρα το συναίσθημά μου να μην είναι ό,τι καλύτερο. Μπορεί να είμαι κουρασμένη από τη δουλειά μου, σημαίνει ότι δεν τον αγαπώ; Έχουμε ταυτίσει την αγάπη με ένα συναίσθημα. Μπορεί κάποιος να είναι πιεσμένος από τη δουλειά του και κάποια στιγμή να νιώθει άδειος συναισθηματικά. Σημαίνει ότι δεν αγαπάει το σύντροφό του; Έτσι μετράμε την αγάπη;
Ουτοπία το ??δεν θα μαλώσω ποτέ με το σύντροφό μου??.

 

Πολλοί μπαίνουν στο γάμο με προσδοκίες του τύπου ??όλα θα είναι τέλεια. Εγώ με το σύντροφό μου ποτέ δεν θα μαλώσω??. Αυτά είναι ουτοπίες. Ένα ζευγάρι θα μαλώσει, καθώς είναι διαφορετικές προσωπικότητες. Ο καθένας έχει τα δικά του όρια. Κάποια στιγμή θα μαλώσουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε εχθροί» λέει η κ. Σαρηγιαννίδου, προσθέτοντας: «Με τι προσδοκίες μπαίνω στο γάμο μου; Ότι ο σύντροφός μου πάντα θα μου παρέχει τα απαραίτητα. Κι ο σύντροφος μένει από δουλειά, κάποια στιγμή στη ζωή του. Ποια είναι η στάση μου; Όλα αυτά πρέπει κανείς να τα δουλέψει με τον εαυτό του, ώστε να ανταποκριθεί σωστά στις περιστάσεις.

 

Κουβαλάμε τα σπίτια μας, στο γάμο?


Λέει ο άντρας: ??Στο σπίτι μου δουλειές δεν έκαναν οι άντρες, μόνο οι γυναίκες??. Σήμερα, έφτιαξε σπίτι, η γυναίκα του δουλεύει ως τις 8 το βράδυ, μαγειρεύει, έχει δύο παιδιά, κι εκεί κάποια στιγμή εκείνη φτάνει σε ένα όριο. Θα του πει: ??Χρειάζομαι βοήθεια??.

 Εάν εκείνος μπήκε μέσα στο γάμο με την προσδοκία ότι ο άντρας δεν κάνει δουλειές ή με το γονεϊκό, δικό του πρότυπο, που μπορεί η μητέρα του να μην εργαζόταν ή να εργαζόταν, αλλά να το επέτρεπε στον εαυτό της, να το είχε επιλέξει. Η σύζυγός του το επιλέγει; Είναι διαφορετική. Πολλές φορές κουβαλάμε τα σπίτια μας μέσα στο γάμο μας και δεν το έχουμε καταλάβει?».

 

Οι έξι συμπεριφορές που προκαλούν απομάκρυνση και μοναξιά

 -Η εγωιστική απαίτηση: δεν ζητώ, εγώ το θέλω, έτσι πρέπει να γίνει. -Η κατάκριση: επειδή δεν το παίρνω, αρχίζω να τον-τη «στολίζω»: «Είσαι ηλίθιος-α», «είσαι τεμπέλης-α», «είσαι, είσαι, είσαι?», κι επειδή μετά από αυτά δεν βλέπω κανένα αποτέλεσμα, αρχίζουν τα?

– σκληρά και θυμωμένα λόγια: Πολλοί λένε πως εκφράζουν το θυμό τους.

Το θέμα είναι πώς εκφράζεις το θυμό σου. Αν με αυτά που λέμε, πληγώνουμε τον άλλο, σε σημείο που να πληγώνουμε βαθιά την αυτοεκτίμησή του -κι όχι μια φορά το χρόνο, αλλά ενδεχομένως καθημερινά- αυτό σίγουρα θα φέρει απομάκρυνση και μοναξιά σ? αυτή τη σχέση?

– οι ενοχλητικές συνήθειες: Έχω μια συνήθεια, π.χ., πετάω τα ρούχα μου αριστερά και δεξιά, που μπορεί να ενοχλεί τον άλλο. Προσέχω που τον ενοχλεί; Μετράει το ότι τον ενοχλεί; Ή το κάνω ανεξαρτήτως πώς νιώθει ο άλλος?



-Η ανεξάρτητη συμπεριφορά

 

– Η έλλειψη τιμιότητας και ειλικρίνειας? Να ζει μέσα στο σπίτι του και να μην ξέρει πραγματικά ο άλλος τι σκέφτεται. Να κρύβει τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τι τον πληγώνει από το σύντροφό του, τι θα ήθελε πραγματικά. Κι έρχεται το: «Θέλω να χωρίσουμε».

Και η άλλη πλευρά αναρωτιέται: «μα ζούμε πέντε χρονιά μαζί και δεν έχεις ποτέ παραπονεθεί για κάτι. Τι συμβαίνει;». Αυτό είναι έλλειψη τιμιότητας και ειλικρίνειας. Δεν είχε πει ποτέ τι πραγματικά γινόταν μέσα του? κι αυτό συμβαίνει συχνά..

 

Να προλάβουμε την αποξένωση στο γάμο?

 

«Το θέμα είναι να προλάβουμε να μη φτάσουμε στο σημείο της αποξένωσης, διότι, εάν φτάσουμε ως εκεί, θέλει πολύ δουλειά για να επανέλθει η σχέση» τονίζει η κ. Σαρηγιαννίδου, ενώ συμβουλεύει τα ζευγάρια: «Να εκφραζόμαστε.

Να είμαστε αυθόρμητοι, ειλικρινείς. Να λέμε πως νιώθουμε. Δεν λέμε ?είσαι ηλίθιος?, αλλά, ?όταν το κάνεις αυτό, νιώθω ότι δεν με αγαπάς?. Όταν μπαίνεις στο γάμο, να μη λες: ? αυτός είμαι, δεν αλλάζω?. Είσαι αυτός που είσαι, αλλά δεν είναι απαραίτητο να μείνεις έτσι, όταν βλέπεις ότι αυτό κάνει κακό στη σχέση σου. Θα πρέπει να επιλέξεις. Να μην μπαίνει στη σχέση, να τοποθετεί έναν τοίχο, ισχυριζόμενος ?εγώ έτσι είμαι, έτσι το έμαθα?. Αποτέλεσμα είναι ο σύντροφός του να νιώθει θύμα. Πόσο θα αντέξει; Θα σκάσει. Θα χωρίσει.

Συνεπώς, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί, ευέλικτοι, προσαρμοστικοί και να βάζουμε τον άλλο όχι πάνω από εμάς, με την έννοια ότι εμείς καθαιρούμε τη δική μας προσωπικότητα.

Έχουμε την προσωπικότητά μας, αλλά πολλές φορές είναι η σχέση που χρειάζεται να κερδίσει.

 Και πολλές φορές θα κάνουμε πίσω, ως προς την ατομικότητά μας, για να κερδίσει η σχέση μου. Όχι σε σημείο να αισθάνομαι ότι δεν έχω προσωπικότητα, αλλά να υπάρχει μία ισορροπία».

 

-Υπάρχει ευτυχία, τελικά, στο γάμο;

 

-«Υπάρχει και μπορούμε να έχουμε την ευτυχία μέσα στο γάμο μας, αρκεί να είμαστε διαθέσιμοι να την ανακαλύψουμε και να δουλέψουμε για να την αποκτήσουμε ή να τη διατηρήσουμε?».

 

Καθοριστικός παράγοντας η σεξουαλική σχέση.

 

-Ο γάμος σκοτώνει το σεξ;


«Ο γάμος δεν σκοτώνει το σεξ. Όταν το ζευγάρι απομακρύνεται και έρχεται αυτή η μοναξιά, γίνεσαι ευάλωτος. Μπορεί να κοιτάξεις το διπλανό σου στη δουλειά, γιατί νιώθεις μόνος. Μέσα στη σχέση σου δεν καλύπτεσαι, γιατί δεν υπάρχει αυτή η συναισθηματική ταύτιση, η ολοκλήρωση.

 Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να νιώθει αγαπητός. Όταν η σχέση δεν μου δίνει αυτό που θέλω, με κάνει ευάλωτο σε κάτι άλλο: δουλεύω πάρα πολλές ώρες για να μην είμαι στο σπίτι κ.λπ. Άρα, η μοναξιά, η αποξένωση θα φέρει και το πρόβλημα στο σεξουαλικό, που είναι το πρώτο που χτυπιέται.

 Αν πάει καλά μία σχέση, φαίνεται ακριβώς από τη σεξουαλική σχέση. Η συναισθηματική αποξένωση φέρνει και τη σεξουαλική αποξένωση, αλλά δεν είναι ότι ο γάμος σκοτώνει το σεξ. Είναι ότι εμείς δεν δουλεύουμε μέσα στο γάμο μας».

 Πηγή:http://www.apogevmatini.gr/?p=6868

Αφήστε μια απάντηση