-Μόνο πες τις αμαρτίες σου, και πας με δόξα στον Παράδεισο! Δεν λέει: Πες τις αμαρτίες και εγώ σε συγχωράω! Αλλά τι είπε; Σε παίρνω αμέσως μαζί μου στον παράδεισο.
Πού και πότε μάς το έδειξε αυτό ο Χριστός;
Στο πρόσωπο του ληστή.
Μόλις πού είπε το «μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη Βασιλεία Σου», τον επήρε αμέσως μαζί Του στον Παράδεισο.
Και έγινε ο ληστής πολίτης του Παραδείσου σε χρόνο μηδέν!
Τι τον έκαμε πολίτη του Παραδείσου;
Η εξομολόγηση! Δηλ. το ότι ζήτησε από τον Χριστό στοργή και συγχώρηση!
Πόσα είχε κάμει ο ληστής;
Πολλά! Πάρα πολλά. Και πολύ βαριά αμαρτήματα.
-Τι θα μπορούσε να κάμει ο ληστής για τις αμαρτίες του;
Τίποτε! Ασφαλώς τίποτε! Απολύτως τίποτε!
Αλλά ο Κύριος μπορεί. Και, όταν θέλει, τα σβήνει Όλα! Σαν να μην είχαν γίνει ποτέ! Χωρίς να μείνει πίσω τους ούτε ίχνος!..
Αυτή είναι ή συγχώρηση και ή φιλανθρωπία τού Κυρίου.
Αγ. Ιω. Χρυσοστόμου Περί Μετανοίας, λόγος Η’
Από ημερολόγιο της Ι.Μ Νικοπόλεως Πρεβέζης, υπό την εποπτεία του Μητροπολίτη Μελέτιου
Υποβλήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου, 2009 στις 9:57 μμ και βρίσκεται κάτω από ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ.
.
Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 τροφοδότης (feed).
Μπορείς να πας στο τέλος και να αφήσεις σχόλιο. Το Pinging προσωρινά δεν επιτρέπεται.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.