Όταν το σώμα είναι άρρωστο, και ή ψυχική διάθεση τού ανθρώπου παραλύει. Ναι, πράγματι. Τις πιο πολλές φορές ή πνευματική μας πορεία επηρεάζεται πολύ από την κατάσταση της σωματικής μας υγείας.
Η αρρώστια μάς διαλύει. Μας κάνει, οι άλλοι να μη μας γνωρίζουν. Και εμείς, να μη γνωρίζουμε τον εαυτό μας!..
Γίνεται κάτι το ανάλογο, Με τα βιολιά και Με τα μαντολίνα. Όταν το μουσικό όργανο είναι ξεκούρδιστο, οι χορδές του δίνουν ήχους. Όμως, όχι γλυκείς και ευχάριστους? αλλά βαρβάρους και απαίσιους!..
Μα δεν φταίνε, ούτε τα μουσικά όργανα (βιολιά, κιθάρες κτλ), ούτε οι χορδές τους. Φταίει, ότι έμειναν ξεκούρδιστα.
Έτσι και σε μας. Το όργανο, το σώμα είναι το ίδιο. Και οι χορδές του οι ίδιες.
Δεν φταίει, ούτε το σώμα μας, ούτε ή ψυχική μας διάθεση.
Φταίμε εμείς, που αφήνομε τις ψυχικές μας δυνάμεις ξεκούρδιστες. Ζημιά δική μας. Λάθος δικό μας.
Αγ. Ιω. Χρυσοστόμου Εις την προς Έβρ. ομ 29,3
Από ημερολόγιο της Ι.Μ Νικοπόλεως Πρεβέζης, υπό την εποπτεία του Μητροπολίτη Μελέτιου
Υποβλήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου, 2009 στις 10:23 μμ και βρίσκεται κάτω από ΓΕΝΙΚΑ.
.
Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 τροφοδότης (feed).
Μπορείς να πας στο τέλος και να αφήσεις σχόλιο. Το Pinging προσωρινά δεν επιτρέπεται.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.