kantonopou’s blog

ΕΝΑΣ νέος Μοναχός ρώτησε κάποιο γέροντα, πώς θα μπορούσε να γίνει μωρός για την αγάπη του Χριστού. Εκείνος τότε του διηγήθηκε αυτό το περιστατικό:

Ένας γείτονας μου Ερημίτης περιμάζεψε ένα εγκατελιμμένο παιδί στην καλύβα του και το μεγάλωσε. Μια μέρα τον άκουσα να το συμβουλεύει:

– Αν τύχη να σε βρίσει κανείς, γυιέ μου, εσύ ευλόγησε τον. Όταν σε προσκαλέσουν σε τραπέζι, φάγε τα χειρότερα κι άφησε για τους άλλους τα καλλίτερα. Αν πρέπει να διαλέξεις μόνος τα φορέματα σου, προτίμησε τα παλιά κι άφησε στους άλλους τα καινούργια. Αν σε στείλουν…

Δεν πρόφτασε να τελειώσει τη φράση του ο Γέροντας, το παιδί βιάστηκε να τον διακόψει:

– Μα για κουτό με περνάς, Αββά, να κάνω όλα τούτα που μου αραδιάζεις;

– Ναι, παιδί μου, αποκρίθηκε ο καλός Αββάς, γίνε μωρός, για την αγάπη του Χριστού μας, να βρεις γαλήνη στη ζωή σου.

***

ΘΕΛΟΝΤΑΣ να βεβαιωθούν οι Γέροντες, αν πραγματικά ήταν τόσο ταπεινός και πράος ο Αββάς Αγάθων, όσο τουλάχιστον φημιζόταν, πήγαν μια μέρα τάχα θυμωμένοι στο κελί του και του φώναξαν:

– Εσύ είσαι ο Αγάθων, ο φαύλος κι υπερήφανος;

– Ναι, Πατέρες μου, τέτοιος είμαι, αποκρίθηκε εκείνος, χωρίς καν να ταραχθεί.

– Και τολμάς να φλυαρείς και να κατακρίνεις τους αδελφούς; Εξακολούθησαν οι άλλοι.

– Δίκιο έχετε, αλλά παρακαλέστε τον Θεό να μ? ελεήσει, είπε πάλι ο ταπεινός Αγάθων.

– Και δεν φτάνουν όλα αυτά, έγινες τώρα κι αιρετικός.

– Α, όχι, αιρετικός δεν έγινα ακόμη, ύψωσε ζωηρά τη φωνή ο Αββάς, προς μεγάλη έκπληξη των ανακριτών του.

– Για εξήγησε μας, Αγάθων, του είπαν χαμογελώντας οι Γέροντες, γιατί δέχτηκες ευχαρίστως όλες τις άλλες κατηγορίες και τούτη την τελευταία δεν θέλησες να την παραδεχτής;

– Καλό είναι για την ψυχή μου, κι ούτε κανένα βλάπτει, να με νομίζουν οι άλλοι φαύλο και φλύαρο, υπερήφανο και φιλοκατήγορο, αποκρίθηκε ο Όσιος. Αλλά να με νομίζουν αιρετικό ζημιώνονται, και μένα χωρίζουν από τον Κύριο μου.

Οι Γέροντες θαύμασαν τη διάκριση του και παραδέχτηκαν πως είχε δίκιο.

  ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ?.