kantonopou’s blog

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ευσεβής πήγε να συμβουλευθεί τον Όσιο Μακάριο, πώς ν? αποκτήσει ταπεινοφροσύνη.

Ν? αποφεύγεις τον ανθρώπινο έπαινο, του είπε ο Γέροντας, και ν? αγαπάς την καταφρόνια.

– Δύσκολο πράγμα, έκανε ο νέος, πολύ δύσκολο.

– Άκουσε, παλικάρι μου, του είπε τότε ο σοφός Γέροντας, εδώ πιο κάτω είναι το κοιμητήρι. Πετάξου μια στιγμή έως εκεί, και, μ? όσες πέτρες βρεις, πετροβόλησε τα μνήματα. Πες κι όσες βρισιές θέλεις στους νεκρούς.

Ο νέος έκανε όπως του είπε ο Αββάς κι όταν γύρισε πίσω στην καλύβα, τον ρώτησε εκείνος τί του αποκρίθηκαν οι πεθαμένοι.

– Τίποτε, είπε ο νέος.

– Κάνε τον κόπο άλλη μια φορά να πας να τους επαινέσεις.

– Ξαναπήγε το παλικάρι κι άρχισε με τα πιο κολακευτικά λόγια να εγκωμιάζει τους νεκρούς.

– Τι σου είπαν τώρα, τον ρώτησε ο Γέροντας, σαν γύρισε.

– Τίποτε.

– Κάνε κι εσύ το ίδιο για ν? αποκτήσεις ταπεινοσύνη, τον συμβούλεψε ο Όσιος. Γίνου νεκρός τόσο για την τιμή, όσο και για την καταφρόνια των ανθρώπων.

  ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ?.