kantonopou’s blog

ΑΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ την υψηλή πολιτεία των Αγίων, κινηθείς από θείο ζήλο και επιθυμήσεις να τη μιμηθείς, βάλε αρχή και ζήτει από τον Θεό να σ? ενισχύσει, συμβουλεύει κάποιος Πατήρ. Αν τελειώσεις το έργο που άρχισες, χρεώστα ευγνωμοσύνη σ? Εκείνον που σου εχάρισε τη δύναμη. Αν πάλι δεν τα καταφέρεις να τελειώσεις, αναγνώρισε την αδυναμία σου και ταπεινώσου. Θεώρησε τον εαυτό σου ανίκανο, φτωχό, σε αρετή κι ανυπόμονο. Κατάκρινε τον, που άρχισε κάτι καλό και δεν κατόρθωσε να το τελειώσει. Έτσι ταπεινωμένος, τουλάχιστον, υπάρχει ελπίδα να σωθείς.

***

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ επίσκεψη του στα βουνά της Νιτρίας, που ζούσαν χιλιάδες Ερημίται, οι Προεστώτες παρακάλεσαν τον Όσιο Μακάριο τον Αιγύπτιο να πει λίγα ωφέλιμα λόγια στους Αδελφούς.

– Εγώ δεν έχω γίνει ακόμα Μοναχός, τους είπε ο περίφημος Ασκητής, μα ο Θεός με αξίωσε να ιδώ και να συνομιλήσω με πραγματικούς Μοναχούς.

Οι αδελφοί τότε κάθισαν γύρω του κι εκείνος άρχισε να τους διηγείται τις αναμνήσεις του:

 -Πάνε πολλά χρόνια τώρα ου, ενώ ήμουν κλεισμένος στο κελί μου, άρχισε να με βιάζει ο λογισμός να προχωρήσω πολύ βαθειά στην έρημο, να δω τι υπάρχει εκεί. Πέντε ολόκληρα χρόνια αντιστεκόμουν, πιστεύοντας πως ήθελε έτσι ο διάβολος να με ρίξει σε καμιά παγίδα. Όταν αποείδα πως επέμειναν οι λογισμοί, αποφάσισα να ξεκινήσω. Βάδιζα πολλές μέρες, ούτε λογάριασα πόσες, σε μέρη άγνωστα, σ? άγρια ερημιά και μόνο αγρίμια και παράξενα πουλιά συναντούσα στο δρόμο μου.

Έφτασα κάποτε σε μια μεγάλη λίμνη, που είχε στη μέση μια μικρή νησίδα….

   ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ