kantonopou’s blog

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ περιστατικό διηγήθηκε ένας από τους γέροντας στους νεότερους αδελφούς:

Δύο φίλοι συμφώνησαν ν? ασκητέψουν. Πήγαν στην έρημο κι έφτιαξαν μια καλύβα, αλλά δεν κοίταξαν να βρουν Πνευματικό για να τους καθοδηγεί.

 Έτσι παρανόησαν το σχετικό με τον πνευματικό ευνουχισμό ρητό του Ευαγγελίου και αυτοευνουχίσθησαν για να πάνε ευκολώτερα στη Βασιλεία των Ουρανών. Όταν το έμαθε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, όχι μόνο τους επιτίμησε αυστηρότατα, αλλά και από τη θεία Κοινωνία τους εχώρισε. Εκείνοι όμως, εξακολουθώντας να νομίζουν την πράξη τους θεάρεστη, δε δέχτηκαν το επιτίμιο. Αγανακτισμένοι, πήγαν στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων να βρουν το δίκαιο τους. Σαν τ? άκουσε εκείνος, τους μάλωσε πιο πολύ και τους είπε πως δεν ήσαν άξιοι να κοινωνήσουν. Από τα Ιεροσόλυμα πήγαν στη Ρώμη για να διαμαρτυρηθούν στον Πάπα, αλλά τα ίδια άκουσαν κι εκεί.

Τέλος στην απελπισία τους σκέφτηκαν τον Επίσκοπο της Κύπρου τον Άγιο Επιφάνιο.

 – Οι Αρχιεπίσκοποι, έλεγαν μεταξύ τους οι τιμωρημένοι, έχουν συμφέρον να υποστηρίζει ο ένας τον άλλον. Ο Κύπρου όμως είναι άγιος άνθρωπος και φωτισμένος από τον Θεό. Αυτός δεν χαρίζεται σε κανένα και θα μας δικαιώσει.

Μόλις όμως βγήκαν στην Κύπρο, προτού ακόμα φθάσουν από το λιμάνι στην Επισκοπή, αποκαλύφθηκε στον Άγιο ο ερχομός τους. Έστειλε τότε άνθρωπο να τους πει να μη τολμήσουν να παρουσιασθούν μπροστά του, αλλά να φύγουν αμέσως από τη νήσο.

Για πρώτη φορά τότε εκείνοι οι δυστυχισμένοι κατάλαβαν την πλάνη τους κι είπαν μεταξύ τους:

– Πρέπει να έχομε σφάλλει και να είμαστε πολύ ένοχοι. Γιατί, αν οι άλλοι Αρχιερείς μας αδικούν, πώς είναι δυνατόν να μας αδικεί κι αυτός εδώ ο άνθρωπος του Θεού, χωρίς ακόμη να φανούμε μπροστά του;

Σαν ταπεινώθηκε η καρδιά τους κι είδαν το λάθος τους, ο Θεός πληροφόρησε τον Άγιο Επιφάνιο κι έστειλε πάλι απεσταλμένο να τους φέρει κοντά του. Τους συμβούλεψε, τους εξομολόγησε, τους παρηγόρησε και τους έλυσε τον κανόνα. Ύστερα τους έστειλε πίσω στην Αίγυπτο μαζί με συστατικό γράμμα για τον Πατριάρχη, στον οποίο έγραψε μεταξύ άλλων κι αυτά τα συγκινητικά λόγια: «Δέξου, τίμιε Πάτερ, τα τέκνα σου εν μετανοία και ταπεινώσει».

– Όταν ταπεινωθεί ο άνθρωπος κι αναγνωρίσει το σφάλμα του, κατέληξε ο Γέροντας που διηγήθηκε την ιστορία, η Χάρις του Θεού πληροφορεί και τους άλλους να γίνονται επιεικείς.

  ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ