kantonopou’s blog

 «Άγιοι είναι οι ευσεβείς ορθόδοξοι χριστιανοί, οι όποιοι δια μεν της τελείας αγάπης τους προς τον Θεό καί της ακριβεστέρας υπακοής των σ΄Εκείνον, ευαρέστησαν ενώπιον Του, δια δε της δωρεάς του Άγιου Πνεύματος ήγιάσθησαν, εθεώθησαν και εδοξάσθησαν υπό του Θεού, και ζώντες και μετά την κοίμησίν των… και δια της δοθείσης σ? αυτούς παρρησίας πρεσβεύουν υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων» (Επισκόπου Μελετίου, Αγιολογία).

Κατά το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, Άγιοι είναι οι γνήσιοι θεράποντες του Χριστού, οι οποίοι κατατάσσονται στον χώρο των Αγίων από την συνείδηση των πιστών και μνημονεύονται από την Εκκλησία κατά τον χρόνο της λατρείας.
Τα μέλη της Εκκλησίας σέβονται και τιμούν τους Αγίους «εν λόγοις, εν συγγραφαίς, εν νοήμασι (με ύμνους και τροπάρια), εν θυσίαις (θ. Λειτουργίες), εν ναοίς, εν εικονίσμασι» (Συνοδικό Ζ Όίκουμενικής Συνόδoυ), επειδή αυτοί απολαμβάνουν τιμή καί δόξα στη Βασιλεία των ουρανών, έχουν παρρησία στο θρόνο του Θεού και μεσιτεύουν υπέρ ημών.

Προσφέρουμε την τιμή μας σε όλους τους, αλλά λατρεία προσφέρουμε μόνο στον Τριαδικό Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
Ή Εκκλησία μας την τιμή αυτή στους Άγιους την εκδηλώνει:

 α. Με ανέγερση Ναών στο όνομα τους και την τοποθέτηση ιερών λειψάνων τους στην Άγία Τράπεζα.

β. Με προσκύνηση των Ιερών εικόνων και λειψάνων τους.
γ. Με θέσπιση εορτών προς τιμή τους.
δ. Με συγγραφή ασματικών ιερών Ακολουθιών, εγκωμίων κ.λπ. που ψάλλονται στους Ναούς μας
ε. Με επίκληση των πρεσβειών τους και πίστη στην αποτελεσματικότητα της μεσιτείας τους.

 Συγχρόνως η Εκκλησία μας προτρέπει να τους μιμηθούμε στο φρόνημα και τη ζωή τους, υπενθυμίζοντας μας το «Αγιοι γίνεσθε ότι εγώ Άγιος ειμί» (Α’ Πέτρ. α’, 16) και ότι «Μνήμη Αγίου, μίμηση Αγίου» (Πατέρες της Εκκλησίας).

Σ’ αυτή τη μίμηση διευκολύνει η Εκκλησία τους πιστούς με την καθιέρωση εορτών προς τιμή τους. Και υπάρχουν:

 α. Επέτειοι του Μαρτυρίου ή της κοιμήσεως των Αγίων. Ή ήμερα αυτή ονομάζεται «μνήμη Αγίου» ή «γενέθλιος ήμερα» του Αγίου (εισήλθε – γεννήθηκε στην αιώνια ζωή)

β. Συνάξεις. Πρόκειται για εορτές πού τελούνται την επόμενη ήμερα μιας Δεσποτικής ή Θεομητορικής εορτής. Συνάζονται οι πιστοί για να τιμήσουν το πρόσωπο το όποιο συμμετείχε ή συνέβαλε στην εορτή. Ετσι έχουμε τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου στις 26 Δεκεμβρίου, τη Σύναξη του Προδρόμου στίς 7 Ιανουαρίου, τη Σύναξη του αρχαγγέλου Γαβριήλ στις 26 Μαρτίου κ.λ.π.
γ. Ευρέσεις και ανακομιδές ή μετακομιδές αγίων λειψάνων.
δ. Επέτειοι θαυμάτων και σπουδαίων γεγονότων από τη ζωή της Εκκλησίας ή των Αγίων.

 Επί πλέον για να τιμηθούν όλοι μαζί οι Άγιοι, γνωστοί και άγνωστοι, θεσπίστηκε και η εορτή «των Αγίων Πάντων», που τιμάται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή.

  Πηγή http://www.faneromenihol.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=242&Itemid=97