kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Συγγραφέας: kantonopou στις 6 Ιανουαρίου, 2009

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ από την καλύβα κάποιου αναχωρητή ο όσιος Σισώης, τον χαιρέτησε και τον ερώτησε πώς περνούσε.

 – Να, τον καιρό σπαταλώ, αποκρίθηκε εκείνος. 

– Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να σπαταλώ τον καιρό μου, αδελφέ μου, χωρίς να προσθέτω αμαρτίες, είπε αναστενάζοντας ο ταπεινός Γέροντας.

  

***

 ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ κάποτε από πολύ μακριά τρεις Ερημίτες να βρουν τον Όσιο Σισώη και να συνομιλήσουν μαζί του. Καθένας είχε κάποια απορία να του λύση:

– Πώς θα ξεφύγω, Αββά, τον πύρινο ποταμό; ρώτησε ο πρώτος.Ο Γέροντας τον άκουσε, αλλά δεν του έδωσε απόκρισι.

– Πώς θα γλιτώσω τάχα από το βρυγμό των οδόντων και τον ακοίμητο σκώληκα; έκανε ο δεύτερος.Ούτε σ? αυτόν απάντησε ο Αββάς Σισώης.

– Τί να κάνω, Αββά που η ενθύμηση του εξωτέρου σκότους δεν μ? αφήνει στιγμή ήσυχο; Είπε ο τρίτος.

– Εγώ αδελφοί μου, είπε τότε ο Όσιος τίποτε απ? όλα αυτά δεν συλλογίζομαι. Ελπίζω μόνο πως η ευσπλαχνία του Κυρίου μου, θα με σώση.

Στενοχωρημένοι οι Ερημίτες, που έμειναν άλυτες οι απορίες τους, σηκώθηκαν να φύγουν. Τότε ο άγιος Γέροντας τους είπε:

– Είσθε πραγματικά ευτυχισμένοι αδελφοί, και ομολογουμένως σας ζηλεύω, γιατί με τις σκέψεις που κάνετε είναι αδύνατο να παρασυρθείτε στην αμαρτία.

 Αλλοίμονο από μένα το σκληρόκαρδο, που ούτε βάζω στο νου μου πως υπάρχει κόλασης για τους ανθρώπους και αμέριμνος αμαρτάνω κάθε στιγμή.

Θαυμάζοντας την ταπεινοσύνη του Οσίου οι Ερημίτες, του έβαλαν μετάνοια κι έλεγαν μεταξύ τους:

Ότι ακούσαμε γι? αυτόν, τα είδαμε και στην πραγματικότητα.

   ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ?. 

Αφήστε μια απάντηση