Ο ΑΜΜΟΥΝ, νέος κι αρχάριος, ακόμη Μοναχός, πήγε να συμβουλευθεί τον όσιο Ποιμένα:
– Όταν έρχεται κανένας από τους Αδελφούς στο κελί μου ή εγώ πηγαίνω στο δικό του για δουλειά, αποφεύγομε τις συζητήσεις από φόβο μη πέσωμε σ? αργολογία, του είπε.
– Καλά κάνετε, αποκρίθηκε ο Γέροντας. Η νεότης έχει ανάγκη από πολλή προσοχή.
– Τί έκαναν οι Πατέρες σε τέτοια περίπτωσι; Ζήτησε να μάθει ο Αμμούν.
– Εκείνοι παιδί μου, ούτε στο στόμα ούτε στην καρδιά είχαν τίποτε περιττό, για να συζητήσουν.
Έτσι δεν είχαν φόβο να πέσουν σ? αργολογία.– Όταν βρεθώ στην ανάγκη να κουβεντιάσω με κάποιον, ρώτησε πάλι ο νέος, τί είναι καλλίτερα να πώ; Λόγια της Γραφής ή των Πατέρων;
– Αν δεν μπορείς να σωπάσης, – πράγμα ορθότερο για τους νέους ? προτίμησε τους λόγους των Πατέρων, που είναι πρακτικότεροι, αποκρίθηκε ο Όσιος.
Τα λόγια της Γραφής, ούτε εύκολα ούτε αντιληπτά είναι από τους πολλούς.
ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ- Κεφαλαιον στ?.
Υποβλήθηκε στις 6 Ιανουαρίου, 2009 στις 2:22 μμ και βρίσκεται κάτω από ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ.
.
Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 τροφοδότης (feed).
Μπορείς να πας στο τέλος και να αφήσεις σχόλιο. Το Pinging προσωρινά δεν επιτρέπεται.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.