ΟΧΙ άλλοι βανδαλισμοί
Συγγραφέας: kantonopou στις 3 Ιανουαρίου, 2009
Όταν ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Αθήνα για πρώτη φορά και μίλησε για τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού πολλοί τον ειρωνεύτηκαν θεωρώντας τον γραφικό, άλλοι τον εξέλαβαν ως τρελό και γελώντας τον περιέπαιξαν και άλλοι δυσανασχέτησαν που αφιέρωσαν τον «πολύτιμο», όπως πίστευαν, χρόνο τους για να ακούσουν κάτι που εκ των πραγμάτων ήταν αδύνατο να αποδεχθούν με το πενιχρό νου τους και τη λογική…
Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την αλήθεια της νέας πίστης γιατί είχαν εγκλωβιστεί και αιχμαλωτισθεί στο κλοιό εκατοντάδων φιλοσοφικών αντιλήψεων και συστημάτων που συνέβαλαν, όχι μόνο στην καλλιέργεια εγωκεντρικών προσανατολισμών αλλά καθόριζαν και την εκλαμβανόμενη σήμερα ως καθημερινότητα στη βιοτή τους. Ήσαν βολεμένοι με λίγα λόγια στο τεχνητό ηδονιστικό πλαίσιο της ζωής, νοούμενο σήμερα και ως ωχαδελφισμός η αλλιώς πλήρης αδιαφορία προς τον πλησίον η καλύτερα ως φιλοτομαρισμός νοούμενος και ως φθηνή καλοπέραση. Η ορατή άρνηση να υπερβούν τον εαυτό τους αφήνοντας ελεύθερο το νου να ταξιδέψει προς αναζήτηση και συνειδητοποίηση των αληθειών της νέας χριστιανικής πίστης τους στέρησε κατ? ουσία ?εκτός μίας ελάχιστης εξαίρεσης- τη δυνατότητα να συναντήσουν την ευτυχία, τη χαρά, τη ζωή, τη σωτηρία.
Η συμπεριφορά τους πίκρανε τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος εγκατέλειψε τους Αθηναίους.
Από τότε πέρασαν σχεδόν 2000 χρόνια και δυστυχώς παρά το γεγονός της σταδιακής αποδοχής της νέας χριστιανικής πίστης και της ανάδειξης εκατοντάδων αγίων μορφών εξ Αθηνών, η σημερινή πρωτεύουσα της Ελλάδος, η Αθήνα -λογιζομένη εκ του ουρανού και ως η νέα Σιών, όπως λέγει σύγχρονος γέροντας ασκητής- και οι άρχοντες αυτής αρνούνται συστηματικά να κατανοήσουν το δέντρο της αληθείας που φύτρωσε από τον σπόρο που έσπειρε τότε ο Απόστολος Παύλος. Αρνούνται αν και τρώγουν τους καρπούς του να παραδεχθούν τα αυτονόητα και να δοξάσουν το Θεό. Και προτιμούν όπως και οι πρόγονοί τους να ζουν μέσα στα ευτελή φιλοσοφικά και πολιτικά εγωκεντρικά συστήματα του δήθεν προοδευτισμού η εκσυγχρονισμού, στα οποία είτε ο Δημιουργός Θεός είναι απών των όσων διαδραματίζονται στον πλανήτη μας και ο άνθρωπος είναι ο μόνος κυρίαρχος δεσπότης των πάντων, είτε ο Δημιουργός Θεός του Σύμπαντος κόσμου καθίσταται εμπόδιο στα δαιμονικά σχέδια τους και γι? αυτό λυσσωδώς υβρίζεται και πολεμείται??.
Συντάκτης: Σ.Ο.
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008 (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.