Τα «ευαγγέλια» της Νέα εποχής
Συγγραφέας: kantonopou στις 9 Δεκεμβρίου, 2014
υπό του Αρχ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Διδάκτορος Θεολογίας
Γενικά περί «ευαγγελίων της Νέας Εποχής»
Σήμερα η «Νέα Εποχή» ως θρησκευτικό Κίνημα[1] έχει καθιερωθεί στο λεξιλόγιο. Από την δεκαετία του 1970 τα κινήματα που ξεπήδησαν άρχισαν ν’ αποκτούν μια δημόσια αναγνώριση και πολλοί άνθρωποι αναζήτησαν σε αυτά μια πνευματική ολοκλήρωση. Η αναβίωση του πνευματισμού και η είσοδος των ανατολικών πνευματικών αναζητήσεων δεν είναι βέβαια νέο. Η «Νέα Εποχή» μέσα στην δεκαετία του 1960 στην απόρριψη των παραδοσιακών ηθικών αξιών, την υλιστική κοινωνία, την επανεξέταση των δυτικών μοντέλων σκέψης και ορισμένα πολεμικά γεγονότα, όπως του Βιετνάμ, αποτελούσαν τις βασικές αιτίες που συνέβαλαν στην έναρξη μιας αλλαγής και ενός άλλου ευαγγελίου. Αυτό το «ευαγγέλιο», η καλή είδηση υποστηρίζει ότι η απόλυτη και αιώνια ευτυχία εξαρτάται από την μυστικιστική σχέση με το θείο που βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο. Η σωστή εμπειρία της σχέσεως αυτής και δυνατότητας, οδηγεί τον άνθρωπο να βρει την ταυτότητα ή την θεία αρχή που διέπει το σύμπαν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είναι ο ίδιος ο άνθρωπος μέρος της παγκόσμιας κοσμικής τάξης…
Η γνώση του «Ευαγγελίου» της «Νέας Εποχής» είναι ότι ο Θεός παραμερίστηκε, ο Χριστός είναι στο περιθώριο με έμφαση στην επιθυμία του ανθρώπου να είναι το κέντρο της συμπαντικής πραγματικότητας. Τα Κινήματα της «Νέας Εποχής» γενικά είναι θρησκευτικά, και δεν επικεντρώνονται στο Θεό αλλά στον άνθρωπο, μέσα από τις επιθυμίες και τα συναισθήματα. Το «ευαγγέλιο» λοιπόν αναφέρεται στην ειδωλολατρική θεώρηση του ανθρώπου. Αναφέρεται στην δημιουργία της αυτοεκτίμησης, ή κάποιας αυτοεκτίμησης, αυτό-αγάπης, αυτοπραγμάτωσης κ. ά.
Το «ευαγγέλιο» της «Νέας Εποχής» είναι ένα νέο μέτωπο για τους χριστιανούς και την Εκκλησία του Χριστού που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η Νέα Εποχή ως νέο θρησκευτικό Κίνημα ξεπερνά όλα τα θρησκευτικά, πολιτικά, κοινωνικά σύνορα και δεν έχει κανένα κύριο ηγέτη που να την εκπροσωπεί, όπως επίσης και καμιά συγκεκριμένη πόλη ως έδρα. Αυτή η κατάσταση είναι χαοτική στο διαδίκτυο με την ύπαρξη χιλιάδων οργανώσεων, ομάδων και συλλόγων που κηρύσσουν και έχουν ως λάβαρο την «Νέα Εποχή». Στην αναζήτηση αυτή πολλοί φιλόσοφοι που ανήκουν σε αυτή συμπεριλαμβάνουν και την Αγία Γραφή καθώς και τις διδασκαλίες του Χριστού. Αυτό βέβαια αποτελεί ένα λεπτό -παραπλανητικό στοιχείο της αλήθειας και της χριστιανικής πίστης. Από ορισμένους χριστιανούς θεολόγους αυτή η παρερμηνεία και η προσπάθεια χρήσης στοιχείων του Χριστού έχει αποκληθεί ως μια «πνευματική αναφορά του Έιτζ»[2], δηλαδή νόσος θανατική. Έτσι χρειάστηκε να αποτυπωθεί το νέο μήνυμα το συγκρητιστικό και διαθρησκειακό με την μορφή των ευαγγελίων, καθότι αυτά είναι πιο προσιτά στον άνθρωπο. Κατά την αντιπαραβολή λοιπόν των κανονικών ευαγγελίων υπάρχουν και ευαγγέλια που είναι σύγχρονα, αυτά της «Νέας Εποχής». Στόχος των ευαγγελίων αυτών είναι η έξαρση της μυστικιστικής αναζήτησης και η παρερμηνεία κυρίως της ζωής του Χριστού. Τα διάφορα θέματα που ο αναγνώστης διαβάζει σε αυτά, είναι ιστορίες παρμένες από την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και από την Καινή, αναφερόμενες ενίοτε στα χρόνια του Χριστού που δεν αναφέρονται ρητά στην Αγία Γραφή. Επίσης η χρήση της λέξεως «Ευαγγέλιο» έχει καθαρά ανατολική αναφορά, όπως είναι το «ευαγγέλιο του Αβραάμ». Επίσης άλλα ευαγγέλια που χρησιμοποιεί η Νέα Εποχή, έχουν προέλευση και ανάλυση από τα αρχαία γνωστικά ευαγγέλια και από αυτά που προέρχονται κατά μίμηση των ευαγγελιστών από ινδουιστές και βουδιστές διδασκάλους. Τέλος άλλα «ευαγγέλια» έχουν να κάνουν και με τους αστερισμούς, όπως το κατεξοχήν «ευαγγέλιο του Υδροχόου» ή το «Άλλο ευαγγέλιο»[3].
Μεθοδολογία του «ευαγγελίου»
Δύο βασικά χαρακτηριστικά αποτελούν τον τρόπο με τον οποίο προσφέρονται στον κόσμο τα ευαγγέλια των νεοεποχιτών. Το πρώτο, αναφέρονται στο πως, κάθε διδασκαλία έχει την δική της προσέγγιση. Οι άνθρωποι όμως δεν είναι ίδιοι, μπορούν όμως να εφαρμόσουν το «ευαγγέλιο» με τον ίδιο τρόπο. Έτσι τα βασικά χαρακτηριστικά κάθε ομάδας, πολιτικής, κοινωνικής, θρησκευτικής, οικονομικής, χρειάζονται την μια και ειδική μέθοδο εφαρμογής. Βασική σημασία είναι η σύνθεση των ψυχοκοινωνικών χαρακτηριστικών που εισέρχονται στην Νέα Εποχή. Το κίνητρο είναι η αναλογία στο τι επιζητά ο κάθε άνθρωπος να ικανοποιηθεί. Οι ανάγκες, ο φόβος, οι επιθυμίες και οι ελπίδες είναι ίδιες σε όλες τις εποχές. Με βάση την αναφορά του Αποστόλου Παύλου προσπαθούν να προσφέρουν το μήνυμα τους[4]. Για τους συγγραφείς όμως των ευαγγελίων της «Νέας Εποχής», ο Παύλος χρησιμοποίησε ένα κοινό στοιχείο επάνω στην διάκριση εβραίων και ειδωλολατρών για την υπεροχή του Ευαγγελίου και την οικουμενικότητα του χριστιανικού μηνύματος. Στον τρόπο με τον οποίο χαρακτηρίζει τους Εβραίους και τους Έλληνες ο Απόστολος, προσπαθούν ακριβώς και οι οπαδοί της Νέας Εποχής να προσφέρουν τα ψευδό-ευαγγέλια. Στην κοινωνία του σήμερα η διάκριση του Αποστόλου παρουσιάζεται από την «Νέα Εποχή» σε δύο διαφορετικούς τύπους προσωπικοτήτων. Ο πρώτος τρόπος είναι η εβραϊκή συνήθεια που οι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι από το είδος της καθημερινότητας. Έχουν πρόσθεση να ξεφύγουν από την κοινή νοοτροπία των γύρο ανθρώπων. Θέλουν να ανακαλύψουν ένα νέο κόσμο και να δοκιμάσουν κάτι το μεταφυσικό. Αυτοί οι άνθρωποι για την Νέα Εποχή είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν σε τέτοιες είδους εμπειρίες. Η δεύτερη ομάδα είναι οι δυσαρεστημένοι με την παραδοσιακή θρησκεία της Δύσης, δηλαδή του Χριστιανισμού. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν έναν φιλοσοφικό προσανατολισμό. Βρίσκονται στην αναζήτηση μιας φιλοσοφίας που θα απαντήσει στις ερωτήσεις και θα δώσει εξηγήσεις για την μοίρα της ανθρωπότητας. Αυτή η αναζήτηση της «σοφίας», όπως και των αρχαίων Ελλήνων, στην «Νέα Εποχή» βρίσκεται σε μια συγκρητιστική σύνθεση όλων των θρησκευτικών δοξασιών και επιστημονικών δεδομένων, την σύγχρονη φυσική κ. ά. Από αυτούς τους ανθρώπους πολλοί είναι πολιτικοί, άλλοι έχουν οικολογική συνείδηση και άλλοι υπερασπιστές του ρατσισμού.
Τρεις γενικές αρχές των Ψευδό-Ευαγγελίων
1. Προσπαθούν να αποκαλύψουν τον χαρακτήρα της ζωής του Χριστού στην ζωή των ανθρώπων. Οι Νεοεποχίτες έχουν μια έντονη ανησυχία για την αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο. Γι’ αυτό ψυχρότητα, σκληρά λόγια, παγωμένα βλέμματα ή μια επίδειξης ακαδημαϊκής μόρφωσης θα κλείσει τις πόρτες στους ανθρώπους. Για να είναι αποτελεσματική η ιεραποστολή τους στην επίτευξη των στόχων μέσα από την παρουσίαση του προσώπου του Χριστού, δείχνουν μια στοργή και αγάπη σε κάθε χριστιανό. Οι Νεοεποχίτες έχουν σύμμαχο την προσπάθεια να ζουν με συνέπεια, χωρίς να δείξουν επιρροή.
2. Σεβασμός και αποφυγή της αντιπαράθεσης, είτε ιδιωτική είναι είτε δημόσια. Δημόσιες διαλέξεις σκληραίνουν τις καρδιές των χριστιανών. Ο μόνος τρόπος που οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν τις ανάγκες τους είναι μόνο όταν είναι ο ένας μαζί με τον άλλον, μια συνάντηση του Χριστού στον Γολγοθά.
3. Αποφυγή ιδεολογικών συζητήσεων. Απειλές, κατηγορίες και κριτική πρέπει να αποφεύγονται, γιατί οι χριστιανοί θα ενισχυθούν στην πίστη τους και δεν θα είναι δεκτικοί.
Α. Το Ευαγγέλιο του Υδροχόου
Η θεματολογία του νεοεποχίτικου ψευδό-ευαγγελίου
1. Ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Υδροχόου
Η διακήρυξη της Νέας Εποχής για μια πνευματική αναζήτηση δεν φαίνεται να είναι και τόσο νέα. Μια πρόσφατη επανέκδοση του Ευαγγελίου του Υδροχόου, μας αποκαλύπτει την μεγάλη παραχάραξη των διαφόρων θρησκευτικών παραδόσεων, την έμφαση στη γνώση ή περισσότερο στην πνευματική γνώση ως την καλύτερη μέθοδο για την απελευθέρωση του ανθρώπου και την εναρμόνιση του σε μια νέα ζωή. Οι διάφορες παγανιστικές θεωρίες αν και αποτελούν τρόπους που μιμείται η τεχνική αναζήτηση της Νέας Εποχής, θα αποτελούσε μια προσπάθεια αποδείξεως της συνέχειας αυτών.
Το Ευαγγέλιο του Υδροχόου του Ιησού Χριστού: η φιλοσοφική και πρακτική βάση της θρησκείας της νέας εποχής του κόσμου του Υδροχόου και της Παγκόσμιας Εκκλησίας[5], όπως είναι ο πλήρες τίτλος του είναι ένα βιβλίο του Levi H. Dowling[6], που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1908. Στην έκδοση του Ευαγγελίου του Υδροχόου όμως αναφέρεται κατά περίεργο και απόκρυφο τρόπο το όνομα ‘’Levi’’. Στον πρόλογο αναφέρεται ότι ο “Levi’’ είναι αυτός που αποκάλυψε αυτό το ευαγγέλιο. Για την προσωπικότητα του όμως δεν επιτρέπεται να γραφτούν πολλά, όπως αναφέρει ο συγγραφέας[7]. Η αποκάλυψη όμως του Υδροχόου στο Ευαγγέλιο είχε προφητευθεί πριν από 2.000 χρόνια πριν από Ελιού, ο οποίος ίδρυσε ένα σχολείο προφητών Zoan στην Αίγυπτο[8].
Ο Levi H. Dowling θεωρείται μαθητής του Χριστού, που από την ηλικία των δεκαέξι ετών διακονεί ως εφημέριος στον στρατό, είναι Ιατρός της ομοιοπαθητικής, απόφοιτος δύο ιατρικών σχολών, μια μυστικιστής και της άλλης θεοσοφιστής, ένας ηγέτης του Κινήματος της «Νέας Εποχής», της Εποχής του Υδροχόου. Ο Levi H. Dowling, δημοσίευσε το Ευαγγέλιο αυτό με το ψευδές όνομα ‘’Levi’’ και ισχυρίστηκε ότι αποκαλύφθηκε σε αυτόν μόνο σε κατάσταση έκστασης ως έργο, σε μια δια βίου πνευματική αναζήτηση. Ο ‘’Levi’’ είχε καθιερωθεί ως ο «εθνικός ιεροφάντης» της «Κοινοπολιτείας του υδροχόου», μια νεοσύστατη σοσιαλιστική απόκρυφη αδελφότητα.
Σε αυτό το Ευαγγέλιο και με τις ανακαλύψεις κατά την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου των Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας και της Βιβλιοθήκης Nag Hammadi η πνευματική εμπειρία είναι μια σύνθεση ως προσωπικό του Ευαγγέλιο, προκειμένου να παρουσιάσει στο κοινό τη δική του κατανόηση, το αληθινό και πραγματικό μήνυμα του Χριστού. Το μήνυμα αυτό όπως ο ίδιος ισχυρίζεται είναι πέρα από την διαστρέβλωση που έγινε από την Εκκλησία. Η συγγραφή ψευδεπίγραφων ευαγγελίων δεν είναι ένα καινούριο φαινόμενο στην ιστορία της Εκκλησίας. Υπήρχε από πολύ παλιά. Αυτή είναι μια πτυχή της Νέας Εποχής αλλά όχι καινούρια. Παλιά τακτική με νέο περιεχόμενο που συνθέτει τις νέες επιστημονικές γνώσεις της αστρολογίας με την αρχαία θρησκευτική σοφία. Αυτός είναι ο λόγος που θεωρείται από τους οπαδούς ως νέο ευαγγέλιο. Η γυναίκα του Levi εξηγεί στην εισαγωγή ότι η νέα αστρονομία προϋποθέτει την ύπαρξη ενός κεντρικού ηλίου, γύρω από τον οποίο περιστρέφονται όλοι οι πλανήτες. Εδώ βρίσκεται και η παράξενη ανάμειξη της νέας επιστήμης με την αρχαία θρησκεία. Ο Αδάμ γεννήθηκε στην Εποχή του Ταύρου, ο Αβραάμ την Εποχή του Κριού και ο Ιησούς την Εποχή των Ιχθύων. Αν και η γυναίκα του τονίζει την Εποχή των Ιχθύων, τονίζει την είσοδο πλέων στην Εποχή του υδροχόου. Ο ίδιος ο ‘’Levi’’ ανέφερε ότι το κείμενο προέρχεται από τα Ακασικά κείμενα, μια ψευδής επιτομή της μυστικής γνώσης. Ο τίτλος του προέρχεται από την πρακτική της αστρολογίας, με τις διαιρέσεις σε εποχές από την θέση των αστερισμών. Με βάση αυτή την πρακτική πλησιάζει η Εποχή του Υδροχόου. Είναι ένα ψευδό-ευαγγέλιο με ειδωλολατρική και συγκριτική σύνθεση. Θεωρείται ως πνευματικό ευαγγέλιο και ασχολείται με τις λεπτομέρειες της ζωής του Χριστού που δεν περιλαμβάνονται στα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Επίσης εμφανίζει τον Ιησού ως ένα «πολυταξιδεμένο» άτομο σε διάφορες χώρες, όπως η Αίγυπτος, το Θιβέτ, η Ινδία, η Περσία και η Ελλάδα.
Απ’ αυτό το ψευδό-ευαγγέλιο πήρε και την ονομασία η λεγόμενη «Χριστιανική Παγκόσμια Εκκλησία του Υδροχόου». Τα μέλη της ονομάζονται απλά υδροχόοι. Το όνομα «χριστιανική» χρησιμοποιείται στον τίτλο της εκκλησίας αυτής για να δηλώσει ότι η Εκκλησία είναι Νύφη του Χριστού. Αυτή η εκκλησία ιδρύθηκε το 2006 και δεν έχει συγκεκριμένο ιερατείο. Η διδασκαλία του ευαγγελίου του «Υδροχόου» είναι ένα κράμα θεοσοφίας, «Νέας Εποχής», ανατολικών θρησκευμάτων και γνωστικισμού. Το ψευδό-Ευαγγέλιο τιτλοφορείται ως «Άγιο Ευαγγέλιο του Υδροχόου» που δημοσιεύεται από την ίδια την εκκλησία τους και περιλαμβάνει εισαγωγικά τα θέματα, όπως, «Το ευαγγέλιο της γέννησης της Μαρίας, σύμφωνα με τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ματθαίο» και «Η ζωή του Αγίου Ίσσα» ένα μυστηριώδες πρόσωπο της απόκρυφης βουδιστικής πνευματικότητας. Κάποιοι θεωρούν επίσης ότι το «Ευαγγέλιο του Υδροχόου» προέρχεται από το Ευαγγέλιο του Ιακώβου.
[1]Peter B.Clarke, ‘’new age movement (NAM)’’, στηEncyclopedia of New Religious Movements, Edited by Peter B.Clark, First published 2006 by Routledge 2 Park Square, Milton Park, Abingdon, Oxon OX14 4RN, σ. 442-446.
[2]Philip H Lochhaas, How to Respond to … The New Age Movement, St. Louis: Concordia Publishing House, 1988, σ. 5.
[3]Τucker, Ruth A., Another Gospel: Alternative Religions and the New Age Movement. Grand Rapids: Zondervan, Academie, 1989.
[4]« επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας. επειδή και Ιουδαῖοι σημείον αιτούσι και Ελληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Ελλησι δε μωρίαν, αυτοίς δε τοις κλητοίς, Ιουδαίοις τε και Ελλησι, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν· ότι το μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί, και το ασθενές του Θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί. Βλέπετε γαρ την κλήσιν υμών, αδελφοί, ότι ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς», Α’Κορ. 1, 22-23.
[5]The Aquarian Gospel of Jesus, the Christ Transcribed from The Book of God’s Remembrance (Akashic Records) By Levi H. Dowling (1844-1911). J.L. Watson, III (2009),Initiations of the Aquarian Masters: The Theosophy of the Aquarian Gospel.
[6]Eva S. Dowling, “Who Was Levi?” in Dowling, The Aquarian Gospel (1964), 7., “In Memoriam: Dr. Levi H. Dowling; LevitheAkashic Seer,” The Aquarian New Age Magazine (Los Angeles) (September 1911): 305 -314.
[7]The Aquarian Gospel of Jesus, ο.π., σ. 11.
[8] «This age will comprehend but little of the works of Purity and Love; but not a word is lost, for in the Book of God’s Remembrance a registry is made of every thought, and word, and deed; And when the world is ready to receive, lo, God will send a messenger to open up the book, and copy from its sacred pages all the messages of Purity and Love’», στοThe Aquarian Gospel of Jesus, ο.π. σ. 10, κεφάλαιο 7, 25-26.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.