kantonopou’s blog

Η Ορθοδοξη Εκκλησία στη βόρεια Τανζανία έχει πολλούς πιστούς. Πάντοτε και παντού, οι άνθρωποι με άδολη ψυχή, όταν έβρισκαν το πολύτιμο μαργαριτάρι, πουλούσαν όλα όσα είχαν για να το αγοράσουν και να το κάνουν κτήμα τους. Έτσι συμβαίνει και εδώ. Όσοι άνθρωποι είναι σε θέση να αναγνωρίσουν στην Ορθόδοξη πίστη και ζωή το θησαυρό που δεν θα τους αφαιρεθεί ποτέ -τώρα και στην αιωνιότητα-, δίνουν σ’ αυτόν την καρδιά τους και τον ακολουθούν.

Δεν είναι τόσο εύκολο να περπατά κανείς χιλιόμετρα ξυπόλητος, φορτωμένος στην πλάτη το παιδί, για να φτάσει στον ναό του Θεού και να προσευχηθεί. Ούτε να παρακολουθεί όρθιος επί 3-4 ώρες την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, ενώνοντας την φωνή του με τις φωνές των άλλων στην ψαλμωδία, για να ξαναπερπατήσει αργότερα νηστικός μερικά χιλιόμετρα πίσω στην καλύβα του. Ούτε είναι εύκολο να ξεσπιτώνεται επί 10-15 μέρες, ζώντας σε υπαίθρια κατασκήνωση, για να συμμετάσχει σε εντατικό κατηχητικό σεμινάριο.

Και όμως όλα αυτά τα κάνουν. Και όχι μόνο αυτά. Είναι πρόθυμοι να κάνουν πολύ περισσότερα, αν τους δοθεί το κίνητρο και η ευκαιρία. Η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να αξιοποιήσει σωστά αυτούς τους ανθρώπους και να τους προσφέρει πεδίο δράσης, ώστε να την διακονήσουν.

Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά εμπόδια, για να ασπασθούν οι ιθαγενείς την Ορθοδοξία. Η πρώτη και καθοριστικής σημασίας δυσκολία είναι να φτάσει το Ορθόδοξο μήνυμα ως αυτούς, στον τόπο τους. Αυτό για να γίνει, πρέπει να υπάρξουν οι εργάτες εκείνοι του Ευαγγελίου που θα δεχτούν να μετακινηθούν για να το φέρουν κοντά τους. Δεν είναι τόσο αυτονόητο αυτό. Για το λόγο τούτο, ένα μεγάλο παράπονο των ανθρώπων είναι γιατί η αληθινή πίστη στον Θεό έφτασε τόσο αργά σ’ αυτούς. Γιατί αυτό, που επί παραδείγματι οι Έλληνες κατέχουν εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, δεν το μοιράστηκαν μαζί τους τόσον καιρό; Είναι συγκλονιστικό το ερώτημα και η απάντηση πολύ δύσκολη.

Τώρα, αν υποθέσουμε ότι ξεπερνιέται η πρώτη δυσκολία, εγείρεται μια καινούργια, εξίσου μεγάλη. Το πρόβλημα της γλώσσας. Επειδή δια του λόγου η αλήθεια εγγράφεται στο νου και στην καρδιά, ο λόγος του Ευαγγελίου θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το οικείο τους γλωσσικό ιδίωμα. Για κείνους είναι πολύ δύσκολο να μάθουν ξένες γλώσσες. Κάποιος λοιπόν που γνωρίζει ξένες γλώσσες θα πρέπει να μάθει και τη δική τους για να τους προσεγγίσει, να τους μεταφράσει κείμενα, να τους τα τυπώσει, να τους τα μοιράσει κ.λπ. Από κει και πέρα αρχίζει η δική τους ευθύνη.

Άλλες δυσκολίες προέρχονται από το φυλετικό και κοινωνικό τους περίγυρο. Το να ασπαστούν μια πίστη ξένη στον περίγυρό τους, σημαίνει γι’ αυτούς να κάνουν ανατροπές και αναπροσδιορισμούς στις δομές της ζωής τους. Να δεχθούν να ζήσουν με τους άλλους, αλλά όχι σαν τους άλλους. Αυτό σημαίνει πολλά. Οι ίδιοι θα πρέπει να ξεριζώσουν από μέσα τους συνήθειες, πρακτικές, νοοτροπίες βιωμένες επί αιώνες από τους προγόνους τους και παραδομένες σ’ αυτούς. Παράλληλα θα πρέπει να πληροφορήσουν και να πείσουν τους ομοεθνείς τους ότι αυτό που έχουν επιλέξει είναι δυνατότερο και αληθέστερο, είναι κάτι πραγματικά μοναδικό.

Πολλές φορές έρχονται αντιμέτωποι με την καχυποψία, την απόρριψη, την περιθωριοποίηση αλλά και την επιθετική συμπεριφορά των συνανθρώπων τους. Κάποιοι προφανώς υποβλέπουν την αριθμητική αύξηση των Ορθοδόξων και προσπαθούν να υποσκάψουν αυτή την εξάπλωση, άλλοτε με φανερούς, άλλοτε με υπόγειους τρόπους.

Αλλά και πρακτικές δυσκολίες υπάρχουν. Για παράδειγμα, τι θα κάνει ένας άνθρωπος που έχει μέχρι τώρα ζήσει με τρείς ή τέσσερις γυναίκες και έχει κάνει παιδιά μαζί τους, όταν γίνεται Ορθόδοξος και οφείλει, αφ’ ενός μεν να λειτουργήσει στο εξής μέσα στον ένα και ευλογημένο γάμο την ύπαρξή του, αφ’ ετέρου δε να στηρίξει και να συνδράμει τις γυναίκες και τα παιδιά που απέκτησε όταν βρισκόταν στην άγνοια;

Αναφέρθηκα εν περιλήψει και δειγματοληπτικά σε δυσκολίες και εμπόδια, για να μπορέσουν οι φίλοι της Ιεραποστολής να συνειδητοποιήσουν τον αγώνα που κάνουν καθημερινά οι Ορθόδοξοι ιεραπόστολοι. Φυσικά υπάρχουν και άλλες δυσκολίες, «ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός». Για το λόγο αυτό, χρειαζόμαστε ανελλιπώς την προσευχή σας, για να μπορούμε με τη χάρη του Θεού και υπομονή, να συνεχίσουμε με κάθε θυσία το κήρυγμα σε αυτή την περιοχή της βόρειας Τανζανίας.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

http://ierapostoles.gr