kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Όνειρα

Συγγραφέας: kantonopou στις 30 Νοεμβρίου, 2013

Όνειρο ήτανε 
     

(Μουσική, Στίχοι, Τραγούδι Αλκίνοος Ιωαννίδης  από τον δίσκο Ανεμοδείκτης)

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα, τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα, ξημέρωσε πάλι
Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο, ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο,  μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο, μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο, κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει, θα `μαι κοντά σου
Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου, εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου με τα φτερά σου
Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις, ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνει, μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Ερμηνευτικά σχόλια
Ξημέρωσε πάλι: είναι ένα τραγούδι που μας μιλά για το πώς τα όνειρά μας φανερώνουν τον κόσμο πόυ μας απασχολεί, τις φοβίες μας, τις χαρές μας, τις προσδοκίες μας για τα πρόσωπα με τα οποία σχετιζόμαστε, αλλά και πώς κάποιες φορές μας ανακουφίζουν από τα όσα δεν λειτουργούν σωστά στη ζωή μας, ενώ όταν φεύγουν μας ρίχνουν στην απογοήτευση. 
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο: όταν ονειρευόμαστε ένα πρόσωπο που αγαπούμε, που μας λείπει, είτε γιατί έχει φύγει από τη ζωή μας, επειδή οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν προβλήματα και οι άνθρωποι, παρότι το θέλουμε δεν ταιριάζουμε πάντοτε, είτε γιατί κάποιος άνθρωπος που αγαπούμε πεθαίνει, τότε το όνειρο αρχικά λειτουργεί ως μορφή επικοινωνίας με τον άνθρωπο που βρίσκεται μακριά μας, αποτυπώνει το πώς θα θέλαμε να είναι η σχέση μας μαζί του ή πώς θα θέλαμε να τον/την έχουμε κοντά μας ή τις τύψεις μας γιατί η σχέση μας δεν πήγε καλά ή είναι μία αφορμή να στενοχωρηθούμε. 
όνειρο ήτανε: όταν ξημερώνει, όταν ο ύπνος περνά, τότε μένει μία αίσθηση απογοήτευσης. Μένουμε στην αίσθηση ότι το όνειρο απέχει από την πραγματικότητα και ότι δεν μπορεί να έχει εφαρμογή. Μπορεί κιόλας να ευχόμασταν το όνειρο να είναι αλήθεια, ωστόσο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την αλήθεια της παραγματικότητας και της ζωής. Το όνειρο γίνεται δραπέτευση. Η αλήθεια όμως, ακόμη κι αν είναι σκληρή, χρειάζεται δύναμη για να την αντιμετωπίσουμε ως έχει.  
το όνειρο την αλήθεια θα σώσει: το όνειρο αποκαλύπτει και τα αληθινά μας αισθήματα. Όταν είμαστε ξύπνοι, επικρατεί η λογική μας, οι σκέψεις, η διάνοιά μας, η οργή μας ή η πικρία μας, η απογοήτευσή μας για τον άλλο. Μεγενθύνονται τα αρνητικά συναισθήματά μας, με αποτέλεσμα ο εγωισμός μας να μην μας αφήνει να διακρίνουμε αν αγαπούμε αληθινά τον άλλο και αν η αγάπη μας μπορεί να τον συγχωρέσει που δεν είναι όπως τον θέλουμε. Στο όνειρό όμως έχουμε χαλαρώσει. Η φαντασία μας νικά τη λογική και τα συναισθήματά μας μάς βοηθούν να φανερωθεί η αλήθεια των όσων ζητούμε και επιθυμούμε από τον άλλο, αλλά και ποια είναι η θέση του στη ζωή μας. Γι’ αυτό και τελικά το όνειρο σώζει την αλήθεια.
μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου:  το όνειρο νικά την μοναξιά μας. Φανερώνει την αγάπη μας. Βγάζει μια τρυφερότητα, όταν έχουμε καλά αισθήματα έναντι του άλλου. Τότε είμαστε κοντά σ’ εκείνους που αγαπούμε. Το ίδιο και όταν κάποιος έχει φύγει από τον κόσμο. Στο όνειρο επικοινωνούμε χωρίς εμπόδια.   
κι αμέσως πεθαίνει: αντί όμως να μένουμε σε μία ονειροπόληση, ας παλεύουμε να χτίζουμε όνειρα στην πραγματικότητα. Να κάνουμε νέα βήματα στη ζωή μας, χωρίς να θέλουμε να λυτρωθούμε μόνο στον ύπνο μας. Η δυσκολία, αλλά και η χαρά βρίσκεται όταν παλεύουμε να ξεκινάμε τη ζωή μας από την αρχή, να διορθώνουμε τα λάθη μας και να παλεύουμε να ονειρευτούμε κάτι καλύτερο και κάτι πιο κοντά στην πραγματικότητα που ζούμε. Γιατί αλλιώς παρηγοριόμαστε με την ονειροπόληση, αλλά δεν κάνουμε τη ζωή μας ονειρεμένη. 
 
Β. Μας ανησυχούν τα όνειρα;  
 
Τα όνειρα έρχονται στην ψυχή μας από φυσικά αίτια, τις περισσότερες φορές. Πρόσωπα και γεγονότα που μας απασχολούν, άγχη και αγωνίες μας, η ποιότητα της ζωής μας (π. χ. η βαρυστομαχιά το βράδυ) μας οδηγούν στο να βλέπουμε διάφορα όνειρα, τα οποία συνήθως τα ξεχνάμε, ενώ κάποιες φορές μας δείχνουν ό,τι έχει η ψυχή μας στο ασυνείδητό της. Τα όνειρα πάντως δεν χρειάζεται να τα δίνουμε σημασία.
Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν τα όνειρά τους να λειτουργούν ως αφορμή μαντείας για το μέλλον. Τότε στην ουσία τα όνειρα γίνονται πηγή κοινωνίας με τον διάβολο. Ο άνθρωπος θεωρεί ότι ενώ το μέλλον ανήκει στο Θεό, εκείνος μπορεί να το χρησιμοποιήσει για λογαριασμό του, για να προφητεύσει, για να μαντεύσει και να γίνει φορέας οραμάτων και αποκαλύψεων, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους άλλους. Όμως κάτι τέτοιο έχει να κάνει με τον πειρασμό και δεν πρέπει να νικιόμαστε από αυτόν.
Υπάρχουν και όνειρα τα οποία προέρχονται από το Θεό. Αυτά όμως είναι σπάνια και δίνονται σε ανθρώπους που ο Θεός κρίνει ότι πρέπει να δώσου ένα μήνυμά του στον κόσμο. Ας μην είμαστε όμως βιαστικοί. Τέτοια όνειρα συνήθως επαναλαμβάνονται και δίδονται σε αγιασμένες μορφές.
Τα όνειρα που νεώτεροι και μεγαλύτεροι καλούμαστε να κάνουμε δεν είναι στον ύπνο μας, αλλά στον ξύπνιο μας. Καλούμαστε να έχουμε στόχους, όνειρα στη ζωή μας. Να μην το βάζουμε κάτω στις δυσκολίες μας, αλλά με τη δύναμη της πίστης στο Θεό να παλεύουμε και να μην νικιόμαστε από το πνεύμα της εποχής που θέλει τα όνειρά μας να μην έχουν αξία, γιατί επικρατεί ένα κλίμα μεγάλης απογοήτευσης. Ας το παλέψουμε και ο Κύριος θα μας βοηθήσει. Μ αισιόδοξη διάθεση, αγωνιστικότητα και προσπάθεια ας προσπαθούμε τα όνειρά μας να γίνονται πραγματικότητα. Την ίδια στιγμή ας ανανεωνόμαστε. Αν κάποιο όνειρό μας δεν μπορεί να πραγματωθεί, ας μην το βάζουμε κάτω. Ας προσαρμοζόμαστε και ας ξεκινάμε από την αρχή. Μόνο να μην νικιόμαστε από την απογοήτευση, γιατί αυτό πάλι θέλει ο πειραστής.  
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΛΕΩΣ 
ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ  7               

16.11.2013

 π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός 

Αφήστε μια απάντηση