kantonopou’s blog

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Δεν μπορούμε όμως να παραδεχτούμε πως ο Ιωσήφ, πήγε στον Πιλάτο και τον παρακάλεσε να του δώσει την άδεια να θάψει τον Ιησού (…) Τέτοιο κουράγιο δεν το είχε κανένας Ιουδαίος την ημέρα εκείνη γιατί θα θεωρούντανε και ο ίδιος συνωμότης. (…) Μπορούμε να υποθέσουμε πως οι ρωμαίοι δήμιοι πληρώθηκαν για να μην τσακίσουν με ρόπαλα ή με σίδερα τα σκέλη του Ιησού. (…) Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία και ο Νικόδημος είχαν χρήματα κι έβαλαν δικούς τους ανθρώπους να δωροδοκήσουν τους ρωμαίους δήμιους και φύλακες κι έτσι πήραν το σώμα του Ιησού πριν ακόμα πεθάνει. Και φυσικά δεν τον έθαψαν» (Γ. Κορδάτου, Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, εκδ. Μπουκουμάνης, τ. α?, σ. 365).

  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Κορδάτος αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να πλήρωσε ο Ιωσήφ τους ρωμαίους δήμιους. Ωστόσο και πάλι αγνοεί τα Ευαγγέλια ή κάνει πως τα αγνοεί. Η αλήθεια είναι διαφορετική:         Στο Κατά Μάρκον 15, 43-45 διαβάζουμε ότι ο Ιωσήφ «τόλμησε και ήλθε στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Ιησού». Ο Πιλάτος εξεπλάγη στα νέα του θανάτου του Ιησού ? διότι, όπως είπαμε ήταν θρησκόληπτος και όταν είχε ακούσει ότι είναι ο Υιός του Θεού, φοβήθηκε μην καταδικάσει έναν θεό σε θάνατο ? και μόνον όταν ο εκατόνταρχος, τον οποίον ο Πιλάτος ρώτησε αν ο Ιησούς πέθανε, απάντησε καταφατικά δώρισε το σώμα στον Ιωσήφ. Δεν θα ήταν παράδοξο να πάει ο Ιωσήφ να ζητήσει το σώμα του Ιησού. Θα μπορούσε να παρουσιαστεί στον Πιλάτο εκ μέρου της οικογένειας του Ιησού (οι οποίοι, όντας άσημοι, δεν θα τολμούσαν να ζητήσουν τον νεκρό συγγενή τους) με το κύρος του βουλευτή και προστάτη της οικογένειας. Επίσης το ρήμα «τόλμησε» είναι χαρακτηριστικό. Ο Ιωσήφ ρίσκαρε ίσως, όταν πήγε και ζήτησε τέτοιο πράγμα απ? τον Πιλάτο. Όμως ο Κορδάτος κάνει λάθος όταν λέει ότι τέτοια πράξη θα ήταν σαν να παραδεχόταν ο Ιωσήφ πως ήταν συνωμότης. Οι Φαρισαίοι και το ιερατείο είχαν δει τον Ιησού να πεθαίνει, το είχαν ευχαριστηθεί, και μετά δεν τους ένοιαζε για το σώμα του ? μετά θυμήθηκαν την προφητεία και ζήτησαν φρουρά ? κι απλώς δεν ήθελαν αυτό να κρέμεται το Σάββατο στο σταυρό. Η υπόθεση γι? αυτούς είχε λήξει με το θάνατο του ηγέτη. Άρα το συμπέρασμα είναι ότι δεν ρίσκαρε και τόσο πολυ ο Ιωσήφ να ζητήσει το σώμα του Ιησού εκ μέρους των συγγενών του.

        Ο Κορδάτος, με το «πήραν το σώμα του Ιησού πριν ακόμα πεθάνει. Και φυσικά δεν τον έθαψαν» αφήνει να εννοηθεί ότι ο Ιωσήφ και οι φίλοι-συγγενείς του Ιησού, μόνοι αυτοί, ήξεραν (πώς άραγε;) ότι ο Ιησούς δεν είχε ακόμη πεθάνει και γι? αυτό, όταν πήραν το σώμα του Ιησού κι αντί να το θάψουν το πήγαν να το περιθάλψουν. Πρόκειται για παραλήρημα της αρνητικής κριτικής. Δηλαδή, αυτό που ισχυρίζεται είναι ότι, ενώ όλοι οι άλλοι (δήμιοι, εκατόνταρχος, Ιουδαίοι) πείστηκαν ότι ο Ιησούς πέθανε, οι Ιωσήφ και φίλοι του Ιησού κατάλαβαν, μέσω της όρασης ότι ακόμη ζούσε. Και πώς πείστηκαν; Ήταν οι τελευταίοι, μετά τους Ιουδαίους, τους δήμιους και τον εκατόνταρχο, που είχαν την δυνατότητα να εξετάσουν αν ζούσε. Και επιπλέον μέχρι να τον μεταφέρουν, μέχρι να λάβουν την άδεια να πάρουν το σώμα, πάλι θα είχε πεθάνει απ? την εξάντληση. Αλλά το ερώτημα είναι, πώς γίνεται να ξεγελάστηκαν τόσο έμπειροι σε εκτελέσεις άνθρωποι (οι δήμιοι κι ο εκατόνταρχος) από κοντά, ενώ οι άπειροι (Ιωσήφ και οι φίλοι) από μακριά (βλέποντάς τον απ? τον σταυρό) να κατάλαβαν ότι ζούσε ο Ιησούς και γι? αυτό να ζητήσουν να πάρουν το σώμα; Σα να λέμε ότι οι γιατροί αποφαίνονται ότι ο ασθενής πέθανε, αλλά οι συγγενείς να συμπεραίνουν ότι ζει, και να έχουν δίκαιο οι συγγενείς.

 Πηγή http://www.ierosolymitissa.org/arxaiopliksia.htm