kantonopou’s blog

Γεωργίου Ι. Γούναρη
Ὁμ. Καθηγητοῦ τμήματος Φυσικῆς,
Ἀριστoτελείου Πανεπ. Θεσσαλονίκης

.           Στὴν ἀνωτέρω εἰκόνα δίδεται μία περίληψη τῆς ἱστορίας τῆς Δημιουργίας σύμφωνα μὲ τὴν συγχρονη ἐπιστήμη. Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι μέχρι περίπου τὸ 1920 ἡ ἐπιστήμη πίστευε ὅτι τὸ Σύμπαν ἦταν ἄναρχο. Ὅτι ὁ χῶρος εἶναι αἰώνιος καὶ ἡ ὕλη κατασκευάσθηκε μέσα σ’ αὐτόν.
.               Μόλις τὰ τελευταῖα χρόνια ἐμπεδώθηκε ἡ ἰδέα ὅτι τὸ Σύμπαν ἔχει ἀρχή.Ὄχι μόνον ἡ ὕλη, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ χῶρος (ὁ Οὐρανὸς τῆς Ἁγίας Γραφῆς) κατασκευάσθηκε κάποτε. Τίποτε δὲν προϋπῆρχε! Ἀποτελεῖ θρίαμβο τῆς Ἁγίας Γραφῆς τὸ ὅτι στὰ τέλη τὸ 20 αἰώνα, ἡ ἐπιστήμη ἀναγκάστηκε νὰ παραδεχθεῖ τὴν ὕπαρξη μιᾶς τέτοιας ἀρχῆς. Εἰδικότερα ὅσον ἀφορᾶ στὴν πρώτη ἡμέρα τῆς Δημιουργίας, ἡ ἐπιστήμη ἔφτασε στὸ σημεῖο νὰ μπορεῖ νὰ καταλάβει ἀκόμη καὶ τὶς λεπτομέρειες τῆς ἁγιογραφικῆς περιγράφης. Μποροῦμε νὰ δοῦμε ἐκεῖ ὅτι ἡ Ἡμέρα ἡ Μία ξεκίνησε χωρὶς αὐγή. Ἀπὸ «μεσημβρίας ἤρξατο», ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἀλλὰ εἶχε ἕνα ἀνεπανάληπτο δειλινό, ποὺ τὸ ἀκολούθησε ἡ πρώτη νύκτα. (βλ. σχετ. ὁμιλία στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στὴν ἠλ. διεύθυνση  http://users.auth.gr/~gounaris/omilies/Theologiki2012.pdf)
.           Στὴν καινούργια αὐτὴ θέση τῆς ἐπιστήμης, ἡ Γενικὴ Θεωρία τῆς Σχετικότητος ἔπαιξε σημαντικότατο ρόλο. Σύμφωνα λοιπὸν μ’ αὐτήν, ἡ πυκνότητα ἐνέργειας καὶ ἡ θερμοκρασία στὴν ἀρχή, ἦσαν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ. Καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ πεδίου Higgs, οἱ μάζες ὅλων σχεδὸν τῶν στοιχειωδῶν σωματιδίων στὴν ἀρχὴ μηδενίζονταν. Πράγμα τὸ ὁποῖο καθιστοῦσε τὰ μαθηματικὰ ἐφαρμόσιμα καὶ τὴν φύση κατανοητή. Ὁ Κύριος θέλησε νὰ κάνει τὸν Κόσμο λογικό!
.           Γιατί ἄραγε ὁ Κύριος τὸν ἔκανε ἔτσι; Διότι μᾶς ἔπλασε ἔτσι ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ ἐκπληρώσουμε τὴν ἐντολή Του νὰ κατακυριεύσουμε αὐτοῦ.

Μία ἐπιτομὴ τῆς ἱστορίας τοῦ Σύμπαντος. Τὸ πεδίο Higgs.

.              Ἂν ὁλόκληρο τὸ Σύμπαν παρομοιασθεῖ μὲ μία ἤρεμη λιμνούλα, τότε τὸ πεδίο Higgs ἀντιστοιχεῖ μὲ τὸ νερὸ τῆς λίμνης. Ὅπως τὸ «νερὸ» γεμίζει τὴν λίμνη, ἔτσι καὶ τὸ πεδίο Higgs κατακλύζει τὸ Σύμπαν καὶ «δυσκολεύει» τὴν κίνηση τῶν σωματίων μέσα σ’ αὐτό… Τὴν δυσκολία αὐτὴ τὴν λέμε «μάζα». Κάθε σωμάτιο συναντᾶ διαφορετικὴ «δυσκολία», καὶ συνεπῶς ἀποκτᾶ διαφορετικὴ μάζα…. Μερικά, ὅπως τὸ φωτόνιο, δὲν δυσκολεύονται καθόλου…. καὶ συνεπῶς δὲν ἀποκτοῦν μάζα.
.           Στὶς πρῶτες στιγμὲς τῆς Δημιουργίας (<~10^-11 sec μετὰ τὴν Ἀρχή) , οἱ τεράστιες πυκνότητες καὶ θερμοκρασίες δὲν ἄφηναν νὰ μαζευτεῖ νερὸ στὴν λίμνη. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἡ λίμνη ἦταν ἄδεια καὶ τὸ πεδίο Higgs μηδενικό. Τίποτε δὲν δυσκόλευε τὴν κίνηση τῶν σωματίων…. καὶ κανένα δὲν εἶχε μάζα. Ὅλα ἔμοιαζαν μὲ τὰ φωτόνια καὶ τὸ Φῶς…
.            Ἡ μάζα τῶν στοιχειωδῶν σωματίων δημιουργήθηκε ἀργότερα (> ~10^-11sec μετὰ τὴν Ἀρχή), ὅταν ἔπεσε ἡ πυκνότης καὶ ἡ θερμοκρασία κατέβηκε κάτω στοὺς ~10¹⁶ K, δίδοντας στὸ πεδίο Higgs μὴ μηδενικὴ τιμή …

Τί εἶναι τὸ σωμάτιο Higgs;

.            Εἶναι τὰ μικρὰ «κυματάκια» ποὺ δημιουργοῦνται στὴν λίμνη, ὅταν ταρακουνήσουμε τὸ νερό της. Τὸ ταρακούνημα ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὸν μεγάλο ἐπιταχυντὴ δημιουργεῖ τέτοια «κυματάκια». Καὶ αὐτὰ μοιάζει νὰ παρατηρήσαμε!.