kantonopou’s blog

«Τη αυτή ημέρα, Κυριακή έκτη από του Πάσχα, το εις τον εκ γενετής τυφλόν εορτάζομεν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού θαύμα»

Κυριακή του Τυφλού. Ευαγ. ανάγν.: Ιωάν., Θ΄, 1-38.

Φτάσαμε αισίως στην έκτη Κυριακή από του Πάσχα και συνεχίζουμε με την παράθεση του Συναξαρίου της Κυριακής.

«Κι αυτό το θαύμα του Κυρίου μας έγινε κοντά στο νερό, όπως κι εκείνα της Σαμαρείτιδος και του παραλύτου. Συνέβη δε ως εξής: Όταν ο Χριστός συνομιλούσε με τους Ιουδαίους και τους αποδείκνυε ότι είναι ίσος με τον Πατέρα κι ότι Αυτός ως Υιός του Θεού Πατρός υπήρχε πριν να γεννηθεί ο Αβραάμ, εκείνοι πήραν πέτρες και Τον λιθοβόλησαν. Ο Χριστός τότε έφυγε από ανάμεσά τους. Φεύγοντας όμως από εκεί με τους Μαθητές Του συνάντησε κάποιον που γυρνούσε εδώ κι εκεί…, γιατί είχε γεννηθεί τυφλός… Είχε τις κόγχες των ματιών του, χωρίς όμως να βλέπει. Όταν, λοιπόν, συνάντησαν τον τυφλό οι μαθητές Του, Του έθεσαν μία ερώτηση. Είχαν ακούσει αυτό που είπε στον Παράλυτο, όταν τον θεράπευσε: «Κοίταξε, έγινες καλά, πρόσεξε μην ξαναμαρτήσεις»… Ρώτησαν, λοιπόν: «Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί τυφλός; Αυτός ή οι γονείς του;»… Απαντά, λοιπόν, και λέει: «Δεν συμβαίνει τίποτε απ’ αυτά. Γεννήθηκε τυφλός, για να φανερωθούν τα έργα του Θεού»…

Κι αφού είπε αυτό ο Χριστός, έφτυσε κάτω, έκανε πηλό με το πτύσμα Του κι άλειψε τους τύπους των οφθαλμών του τυφλού. Στη συνέχεια του έδωσε εντολή να πάει στην κολυμπήθρα… του Σιλωάμ και να νιφτεί. Αυτό το έκανε, για να δείξει ότι Αυτός είναι Εκείνος που έπλασε στην αρχή τον άνθρωπο παίρνοντας χώμα από τη γη. Πλάθει, λοιπόν, ο Χριστός τους οφθαλμούς, οι οποίοι είναι το κυριότερο από τα όργανα που υπάρχουν στο σώμα… Δε χρησιμοποίησε νερό, αλλά το πτύσμα Του, για να κάνει σε όλους γνωστό ότι από το Θεϊκό Του στόμα επήγασε όλη η Χάρη. Κι ακόμη έφτυσε κάτω, επειδή επρόκειτο ύστερα να τον στείλει προς την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, μην τυχόν νομίσουν ότι το νίψιμο εκείνο έκανε το θαύμα. Επί πλέον τον προτρέπει να νιφτεί, για να μην αποδώσει κανείς τη θεραπεία στο χώμα ή στον πηλό εκείνο. Και τον στέλνει προς του Σιλωάμ, για να υπάρχουν πολλοί μάρτυρες της θεραπείας του, αφού πηγαίνοντας θα συνάντησε, ασφαλώς, πολλούς, οι οποίοι θα τον είδαν με τον πηλό αλειμμένο στα μάτια του…

Η λέξη Σιλωάμ σημαίνει απεσταλμένος. Η δεξαμενή αυτή βρισκόταν έξω από την πόλη. Στα χρόνια του βασιλιά Εζεκία, όταν οι εχθροί είχαν περικυκλώσει την πόλη κι είχαν καταλάβει την περιοχή της πηγής Σιλωάμ, τότε το νερό σταμάτησε να βγαίνει. Μάλιστα, πριν ακόμα φτιάξουν πηγάδια και δεξαμενές οι πολιορκούμενοι για να συγκεντρώνουν νερό, αν κάποιος κατ’ εντολήν του προφήτη Ησαΐα πήγαινε να πάρει νερό από την πηγή του Σιλωάμ, τότε μόνο έβγαζε νερό. Αν όμως κανείς πήγαινε από μόνος του ή αν πήγαινε κάποιος απ’ τους εχθρούς σταματούσε να βγάζει νερό… Για να δείξει, λοιπόν, ο Χριστός ότι κι Αυτός προέρχε­ται εκ του Θεού, όπως ο προφήτης Ησαΐας, γι’ αυτό στέλνει εκεί τον τυφλό, κι αμέσως εκείνος αρχίζει να βλέπει…

Αποκτά, λοιπόν, μάτια ο τυφλός, με δύναμη και τρόπο ανέκφραστο. Ούτε κι ο ίδιος γνώριζε πως να εξηγήσει το μυστήριο αυτό που του συνέβη. Οι γείτονες και όσοι άλλοι τον γνώριζαν, όταν τον είδαν ξαφνικά να έχει όραση, όπως κι οι άλλοι άνθρωποι, δε μπορούσαν να το πιστέψουν και αμφέβαλλαν, αν είναι αυτός που γνώριζαν… Κι όταν τον ρωτούσαν ποιος ήταν η αιτία της θεραπείας του, διακήρυττε ξεκάθαρα ότι τον θεράπευσε ο Χριστός. Ωστόσο, όταν οι Φαρισαίοι άκουσαν το παράδοξο θαύμα, πάλι συκοφάντησαν το Χριστό ότι τάχα δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου. Γιατί και το θαύμα αυτό του τυφλού έγινε, όπως φαίνεται, ημέρα Σάββατο. Επήλθε, λοιπόν, διχασμός ανάμεσα τους γι’ αυτόν το λόγο. Άλλοι έλεγαν ότι ο Ιησούς είναι εκ Θεού, γιατί έβλεπαν τα θαυμαστά σημεία που γίνονταν από Αυτόν, κι άλλοι έλεγαν ότι δεν είναι, γιατί δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου…

Στέλνουν, λοιπόν, και καλούν τους γονείς του, ίσως γιατί δεν πίστεψαν στη διαβεβαίωση των γειτόνων. Έτσι, λοιπόν, ενώ με όσα κάνουν θέλουν να σκεπάσουν το γεγονός, το μόνο που κατορθώνουν, είναι να το κάνουν περισσότερο φανερό. Γιατί οι γονείς του τυφλού ομολογούν τα πάντα, έστω κι αν από φόβο μήπως γίνουν αποσυνάγωγοι, αφήνουν την τελική απάντηση στο παιδί τους, λέγοντας ότι ο γιος τους έχει την κατάλληλη ηλικία, και άρα μπορούν να ρωτήσουν τον ίδιο…

Τότε οι Φαρισαίοι τον έβρισαν, επειδή ομολόγησε ότι είναι μαθητής του Χριστού… Γιατί κι άλλοι έδωσαν το φως σε ανθρώπους που είχαν τυφλωθεί…, όμως κανένας δεν έδωσε το φως σε άνθρωπο που ήταν εκ γενετής τυφλός. Οι Φαρισαίοι, λοιπόν, πρώτα τον κορόιδεψαν και μετά τον διέγραψαν και τον έδιωξαν από τη Συναγωγή. Ύστερα απ’ αυτά τον βρίσκει ο Ιησούς και του λέει: «Εσύ πιστεύεις στον Υιό του Θεού;» Κι ο πρώην τυφλός, όταν έμαθε ποιος ήταν Αυτός με τον οποίο συνομιλούσε και τον οποίο έβλεπε για πρώτη φορά…, αφού Τον προσκύνησε, έγινε μαθητής Του και διακήρυττε την ευεργεσία που του έκανε…». Αμήν.

Διαλεχτός

http://www.panagiaepiskepsi.gr/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1