kantonopou’s blog

Η Γέννηση του Χριστού περιγράφεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο κατά τρόπο που δείχνει, προκαταβολικά, την τύχη του Μεσσία μέσα στον κόσμο: Ο νεογέννητος Χριστός μόλις εισέρχεται στον παρόντα κόσμο γνωρίζει την καταδίωξη και εχθρότητα εκ μέρους των αρχόντων. Η εχθρότητα αυτή βρίσκει τον κύριο εκπρόσωπο της στο βασιλιά Ηρώδη, η θηριωδία του οποίου μας είναι γνωστή και από τους ιστορικούς της εποχής. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο θάνατος του Χριστού προανακρούεται ήδη από την στιγμή της γεννήσεως του. Η όλη πορεία του μέσα από τον κόσμο θα είναι ένας σταυρός αγάπης και θυσίας· ένας σταυρός στον οποίο θα νικηθεί οριστικά η δαιμονική δύναμη για να λάμψει το φως της αναστάσεως.

Όσο κι’ αν φαίνεται ότι οι κοσμικές σατανικές δυνάμεις κυριαρχούν πάνω στην ανθρωπότητα, η επικράτησή τους είναι φαινομενική και προσωρινή γιατί βασικά μέσα στην ιστορία πραγματοποιείται το σωτηριολογικό σχέδιο της θείας οικονομίας, το οποίο κανείς δεν μπορεί να ανατρέψει ή να ματαιώσει. Η θηριωδία του Ηρώδη που εκδηλώθηκε με την απάνθρωπη σφαγή των νηπίων στη Βηθλεέμ και στη γύρω περιοχή δεν ήταν δυνατό να σταματήσει ήδη από την αρχή του το έργο του νεογέννητου Μεσαία, που βρισκόταν κάτω από την προστατευτική πρόνοια του Θεού.

Το ότι η πρόνοια του Θεού προστατεύει το θείο βρέφος από την απειλητική μανία του κοσμικού άρχοντα, το ότι το καθοδηγεί σε ασφαλές μέρος και το προειδοποιεί τελικά για τη δυνατότητα επιστροφής στην πατρίδα του αποτελεί ένα στοιχείο αισιοδοξίας για την αντιμετώπιση των κινδύνων της ζωής. Καθένας μας διαθέτει ίσως από την προσωπική του ιστορία κάποιο συγκλονιστικό βίωμα που το χέρι του Θεού ενήργησε προστατευτικά πάνω του και τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, είτε οδηγώντας τα βήματα ενός φίλου και προστάτη προς βοήθεια, είτε φωτίζοντας τον ίδιο να ενεργήσει σωστά, είτε με κάποιον άλλο τρόπο. Και η μεγαλύτερη δυσπιστία ή ο τετραγωνικός ορθολογισμός συντρίβονται μπροστά στην ακατάλυτη δύναμη του προσωπικού βιώματος.

Το αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι παρά το φαινομενικό θρίαμβο του κακού, του μίσους και της θηριωδίας μέσα στην ιστορία των ανθρώπων, τελικά επιβάλλεται η δύναμη της αγάπης και της καλοσύνης. Ότι ο Θεός γεννιέται σαν άνθρωπος μέσα στην ιστορία αποτελεί ακριβώς μια απόδειξη για το στοργικό ενδιαφέρον του Θεού να λυτρώσει τον άνθρωπο από τις δαιμονικές δυνάμεις της καταστροφής και του αφανισμού.

(Ι.Δ.Καραβιδόπουλου, Ομοτ. Καθηγητού Παν/μίου, «Οδός ελπίδας», σ. 60-61) Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας