kantonopou’s blog

Ο   Χ Ο Ρ Η Γ Ο Σ   Τ Η Σ   Ζ Ω Η Σ

«νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. ζ΄ 14)

Ὁ θάνατος, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μιᾶς νέας ὑπάρξεως κινεῖ πάντοτε τόν οἶκτο τῶν ἀνθρώπων, συγκινεῖ τίς καρδιές τους, προκαλεῖ θλίψη, φέρνει ἀβίαστα δάκρυα στά μάτια, δημιουργεῖ πόνο στήν ψυχή καί καλλιεργεῖ τή συμπάθεια.  Αὐτό ἀκριβῶς συνέβη στήν ὄμορφη πόλη, – ἔτσι ἑρμηνεύεται τό ὄνομα τῆς Ναΐν τῆς Ἰουδαίας.  Στή συνέχεια ἔχουμε μιά νεκροπομπή νά ἐξέρχεται ἀπό τήν πύλη τῆς ὄμορφης πόλης.  Ἀλήθεια, τί ὀξύμωρο σχῆμα!  Μιά ὄμορφη πόλη θρηνεῖ ἕνα νεκρό κάτοικό της.

Ἡ ξαφνική ἀναχώρηση ἀπό τή σκηνή τοῦ κόσμου τούτου τοῦ μονάκριβου υἱοῦ τῆς χήρας ἀπό τή Ναΐν συγκέντρωσε πλῆθος κόσμου νά τῆς συμπαρασταθοῦν καί νά μοιραστοῦν τό πένθος καί τή λύπη της.  Ὅλοι ὅμως αὐτοί δέν μποροῦσαν νά κάνουν τίποτε περισσότερο.  Ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ θεάματος, αὐτῆς τῆς σπαραξικάρδιας σκηνῆς, ἔχουμε τήν παρουσία τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος διεκήρυξε: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή» (Ἰωάν. ια΄ 25). Ὁ θάνατος βρέθηκε ἀντιμέτωπος μέ τό Ζωοδότη Κύριο.

Ὁ Κύριος, ἀντικρύζοντας τό φέρετρο μέ τήν ἄψυχο σορό τοῦ νέου, τή δακρύβρεχτη μάνα ἀπαρηγόρητη καί τό πενθηφόρο πλῆθος, δέν ἔμεινε ἀσυγκίνητος.  Ἀντίθετα «ἐσπλαγχνίσθη ἐπ’ αὐτῇ» καί τῆς παράγγειλε «μή κλαῖε».  Στή συνέχεια ὁ Κύριος δέν ἔλαβε ὑπόψη του τίς ἰουδαϊκές συνήθειες, περί ἀκαθαρσίας τοῦ νεκροῦ.  Μέ ἀποφασιστικότητα πλησίασε καί ἄγγιξε τό φέρετρο.  Ἡ Ζωή πλησίασε τό θάνατο γιά νά τόν καταργήσει.

Αὐτοί οἱ ὁποῖοι μετέφεραν τό φέρετρο σταμάτησαν.  Ὁ Κύριος διέταξε: Νεαρέ, σέ προστάζω νά σηκωθεῖς,  «νεανίσκε, σοί λέγω ἐγέρθητι.» Ὁ νεκρός ὑπάκουσε καί ἀφοῦ ἐπανῆλθε στή ζωή, κάθισε στό φέρετρο καί ἄρχισε νά μιλᾶ.  Τοῦτο ἀκριβῶς βεβαίωνε καί ὑποδήλωνε τήν πραγματική του νεκρανάσταση.  Τότε ὁ Κύριος τόν πῆρε ἀπό τό χέρι καί τόν παρέδωσε ζωντανό καί ὑγιῆ στή μέχρι τή στιγμή ἐκείνη πενθοῦσα καί κλαίουσα μητέρα του.

Μετά ἀπό αὐτά οἱ παρόντες κατελήφθησαν ἀπό ἱερό δέος καί ἐδόξαζαν τό Θεό.  Ἔλεγαν δέ ὅτι ἀνάμεσά μας ἐμφανίσθηκε Μεγάλος προφήτης καί ὁ Θεός ἦλθε νά σώσει τό λαό του.  Ἀλήθεια, πόσο μεταβάλλει τά πράγματα ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τῶν ἀνθρώπων!

Ἄν προβοῦμε σέ μιά σύντομη ἀναδρομή στή ζωή τῆς ἀνθρωπότητος, πόσους δακρύβρεκτους γονεῖς ἆραγε θά συναντήσουμε ἕνεκα τοῦ πνευματικοῦ θανάτου τῶν υἱῶν καί τῶν θυγατέρων τους; Τά ναρκωτικά δυστυχῶς θερίζουν πολλά παιδιά, πρίν καλά καλά τά μπουμπούκια τους ἀρχίσουν νά ἀνοίγουν χαρωπά μπροστά στόν ἥλιο τῆς ζωῆς.

Παρακάτω ἄλλοι εὑρίσκονται ζαλισμένοι ἀπό τήν κατάχρηση τοῦ ποτοῦ.  Κάποιοι ἄλλοι κατάντησαν ράκη τῶν τυχερῶν παιγνιδιῶν.  Πολλούς δέ ἄλλους συναντᾶ κανένας νά κυλίονται ὡς ἄλλα γουρούνια στό βοῦρκο τῆς κάθε εἴδους ἁμαρτίας.  Ὅλοι αὐτοί ἀποτελοῦν ζωντανούς νεκρούς.  Μόνο ὁ Κύριος τοῦ θανάτου καί τῆς ζωῆς ἔχει τή δύναμη νά τούς ἀναστήσει καί νά τούς ἐπαναφέρει στόν κόσμο τῆς κοσμιότητος, τῆς τιμῆς καί τῆς πνευματικῆς εὐεξίας καί ἀνέλιξης.

Ποῖος ὅμως θά τούς ὁδηγήσει κοντά στό Χριστό; Ἐκεῖνος φωνάζει καί προσκαλεῖ: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς». (Ματθ. ια΄ 28)  Ἐλᾶτε σ’ ἐμένα ὅλοι ὅσοι κοπιάζετε καί εἶστε φορτωμένοι, κι’ ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω. Ὁ χορηγός τῆς ζωῆς περιμένει ὅλους ἰδιαίτερα τούς νέους νά σπεύσουν πλησίον του γιά νά βροῦν ἀνάπαυση καί χαρά.  Ἀμήν!

Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Αποστόλου Βαρνάβα