kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Περί προσευχής

Συγγραφέας: kantonopou στις 23 Ιουλίου, 2008

Υπάρχουν μεγάλα χρονικά διαστήματα που δεν βρισκόμαστε ούτε στο βυθό της θάλασσας, ούτε στην ψηλή κορυφή του βουνού. Θέλουμε όμως να προσευχηθούμε. Τότε ακριβώς είναι η περίοδος που δεν μπορούμε να προσευχηθούμε αυθόρμητα. το κάνουμε όμως, επειδή το πιστεύουμε, από πεποίθηση. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί πολλοί άνθρωποι, που αρχίζουν να προσεύχονται, πιστεύουν ότι, όταν δεν αισθάνονται έντονα τα λόγια και τις φράσεις της προσευχής, δεν είναι ειλικρινείς.  Αυτό όμως, δεν είναι αλήθεια. Μπορεί κάποιος να είναι απόλυτα ειλικρινής ως προς την καθαρότητα του νου του και την ευθύτητα της θέλησής του, όμως τα λόγια του και οι χειρονομίες του, σε μια δεδομένη στιγμή, να μην εκφράζουν αυτά που αισθάνεται.

Το παράδειγμα που μου έρχεται στο νου είναι το εξής: Ας πούμε ότι ζεις με την οικογένειά σου και εργάζεσαι σε μια βαριά και κουραστική δουλειά, από την οποία γυρίζεις κατάκοπος, σωματικά εξαντλημένος. Τη στιγμή που μπαίνεις στο σπίτι η μητέρα σου, η αδελφή σου, ο πατέρας σου, ή οποιοσδήποτε άλλος, θα σε ρωτούσε: ?μ΄ αγαπάς;? Θα απαντούσες ?ναι, σ΄ αγαπώ?. Αν όμως ο άλλος συνέχιζε να ρωτάει: ?αλήθεια, αισθάνεσαι αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή αγάπη για μένα;? εκείνο που θα μπορούσες ειλικρινά να απαντήσεις είναι: ?όχι, δεν αισθάνομαι τίποτε, παρά μόνο την πονεμένη μου πλάτη και το κατάκοπο σώμα μου?. Αλλά είσαι απόλυτα δικαιολογημένος αν πεις: ?σ΄ αγαπώ?, γιατί ξέρεις ότι, κάτω απ΄ όλη την εξάντληση, υπάρχει ένα ζωντανό ρεύμα αγάπης, μια αγάπη ειλικρινής.

Όταν ο Ιησούς Χριστός λέει: ?ο αγαπών εμέ τας εμάς εντολάς τηρήσει? δεν λέει ότι ?αν με αγαπάς, θα μεταφέρεσαι από το ένα συναίσθημα στο άλλο, από τη μια κατάσταση έξαρσης στην άλλη και από τον ένα θεολογικό οραματισμό στον άλλο?. Αλλά μας λέει: «αν πιστεύετε στα λόγια μου, εφαρμόστε όσα έχετε παραλάβει». Και «εφαρμογή» σημαίνει να κάνετε, πάντοτε, κάτι παραπάνω απ΄ ό,τι μπορείτε κάθε φορά. Να κάνετε περισσότερα απ΄ όσα θα κάνατε, αν ενεργούσατε φυσικά και αυθόρμητα.

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να υπάρχει κάποια προσευχή που δεν είναι αυθόρμητη, αλλά είναι πραγματικά ριζωμένη στη βαθιά προσωπική πίστη. Για να βρεις μια τέτοια προσευχή, πρέπει να ανατρέξεις στις πολλές προσευχές που υπάρχουν. ΄Ηδη έχουμε μια πλούσια πανοπλία προσευχών που είναι δουλεμένες από το ΄Αγιο Πνεύμα μέσα στους αγώνες της πίστης μας.  Έχουμε, για παράδειγμα, τους Ψαλμούς, τις τόσες μικρές και μεγάλες προσευχές που βρίσκονται στα πλούσια λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε ό,τι μας χρειάζεται.

Επίσκοπος Αντώνιος του Σουρόζ

Αφήστε μια απάντηση