Οδυσσέας Ελύτης
Από το Άξιον Εστί:
Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική
Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου…
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…
Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη…
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη…
Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ’ εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο
σπάρτο και πιπερόριζα
με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων
ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι…
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..
Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα
τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια
στο χώμα το στρωμένο με τ’ αμπελομάντιλα ,
κνίσες, τσουγκρίσματα
και Χριστος Ανέστη
με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου…
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του “Υμνου !..
Για μόλις δεύτερη φορά, γιορτάζεται σήμερα η «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας». Η Παγκόσμια Ημέρα καθιερώθηκε το 2017, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
Με αυτούς τους στίχους του Ελύτη κάναμε εμείς σήμερα το αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα στην Ελληνική Γλώσσα
Στο πλαίσιο του προγράμματος της Φιλαναγνωσίας διαβάσαμε το ποίημα, το αναλύσαμε και προσπαθήσαμε να εμβαθύνουμε – όσο αυτό είναι δυνατό – με τους μαθητές της Α΄και Β΄τάξης στην Ελληνική Γλώσσα ως “θεμέλιο για την ελληνική ταυτότητα του Ελληνισμού”. Το ποίημα του Ελύτη φωτογραφίζει την Ελλάδα τη φύση της, τα χρώματά της, τις μυρωδιές της, την ιστορία της. Για μια ακόμη φορά ήταν ένα μάθημα διαφορετικό από τα καθημερινά. Το Υπουργείο παιδείας σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι:
“Την ελληνική γλώσσα αξίζει κανείς και να τη μάθει και να την αγαπήσει. Και για τις αρετές της, αλλά κυρίως διότι έχει εκφράσει έναν μεγάλο πολιτισμό, ο οποίος στην αρχή της μακράς διάρκειάς του διαμόρφωσε και κωδικοποίησε την πρώτη και καταστατική στρώση του ανώτερου λεξιλογίου και του εννοιολογίου του δυτικού πολιτισμού, και που δεν έπαψε έκτοτε, σε όλη την ιστορική συνέχειά του, να ζυμώνεται με τις μεγάλες ιστορικές στιγμές της Ανατολής και της Δύσης. Αξίζει όντως να τιμάται μια γλώσσα πολύτιμη ως παρακαταθήκη για τη Δύση και αναντικατάστατη ως θεμέλιο για την εθνική ταυτότητα του ελληνισμού. Για να αγαπήσεις όμως πρέπει να γνωρίσεις. Να γνωρίσεις πάνω απ’ όλα τους δόκιμους συγγραφείς που έγραψαν στη γλώσσα αυτή …”
Αυτό προσπαθούμε και εμείς να πετύχουμε με το πρόγραμμα της Φιλαναγνωσίας, να κάνουμε τους μαθητές μας να αγαπήσουν το διάβασμα, να αγαπήσουν το βιβλίο, να εμβαθύνουν στην πλούσια Ελληνική γλώσσα.