Το Σχολείο μας τιμά την επέτειο του ΟΧΙ

Το Σχολείο μας συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο του ΟΧΙ των Ελλήνων ενάντια στο Φασισμό και το Ναζισμό. Την παρασκευή 25 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε γιορτή στο σχολείο μας, όπου έγινε αφιέρωμα στο χρονικό της εποχής, ακούστηκαν ποιήματα, πεζά και τραγούδια από τη χορωδία και τιμήσαμε την ελληνική σημαία ορίζοντας σημαιοφόρο και παραστάτες. Σήμερα σύσσωμο συμμετέχει στην παρέλαση στην πόλη της Καστοριάς.

Οι γιορτές είναι ένας τρόπος βίωσης ιστορικών γεγονότων του παρελθόντος και η παρέλαση απόδοση τιμής στον “Άγνωστο Στρατιώτη” της Ελλάδας που πολέμησε για την ελευθερία της. Οι μαθητές μας απέδειξαν ότι ανήκουν σε ένα έθνος , που σέβεται την ιστορία του, δεν ξεχνά τον ηρωισμό των προγόνων του και  διατηρεί τα ήθη και τα έθιμα. Μπράβο σε όλους τους μαθητές μας για την άψογη εμφάνισή τους!

Χρόνια Πολλά σε όλους τους Έλληνες!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μαθητική Παρέλαση 25ης Μαρτίου

Μια ζεστή, ηλιόλουστη Ανοιξιάτικη μέρα η σημερινή εθνική επέτειος  της 25ης Μαρτίου 1821! Το Σχολείο μας σύσσωμο στην παρέλαση – ακολουθούν μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα.

 

 

Η σχολική γιορτή μας για την 25η Μαρτίου

Στην σχολική γιορτή μας για την 25 Μαρτίου γιορτάσαμε την Επανάσταση του 1821 που έγινε εναντίον του τουρκικού ζυγού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς.

Αναφερθήκαμε στην ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον των Οθωμανών με σκοπό την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους, του ελληνικού κράτους που υπάρχει ακόμη και σήμερα. Με άλλα λόγια τότε γιορτάσαμε την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Πιο συγκεκριμένα, η Επανάσταση, σε διπλωματικό επίπεδο, ξεκίνησε ήδη από τα τέλη Φεβρουαρίου του 1821 από την μακρινή Μολδοβλαχία (σημερινή Ρουμανία) από τον πρίγκηπα Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Στην Ελλάδα η εξέγερση ξεκίνησε από την Πελοπόννησο και γρήγορα εξαπλώθηκε στη Στερεά Ελλάδα κι από εκεί σε ολόκληρη τη χώρα. Στην καλλιέργεια της εθνικής ταυτότητας που ήταν απαραίτητη για την εκκίνηση της Επανάστασης καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο νεοελληνικός διαφωτισμός.

Από τους κυριότερους εκπροσώπους του υπήρξε ο Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής, ο οποίος είχε γράψει και το περίφημο “καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή”, φράση η οποία συνδέθηκε άρρηκτα με τον απελευθερωτικό αγώνα.

Σύμφωνα με τους λαϊκούς θρύλους η Επανάσταση ξεκίνησε από τα Καλάβρυτα και συγκεκριμένα από την Αγία Λαύρα. Εκεί, ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε κρυφά τη σημαία της Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, δίνοντας το έναυσμα για τον απελευθερωτικό αγώνα.

Στην όμορφη γιορτούλα μας, διαβάστηκε το χρονικό αυτής της μεγαλειώδους επανάστασης, οι μαθητές συμμετείχαν σε ένα μικρό αλλά γεμάτο συμβολισμούς θεατρικό δρώμενο, ακούστηκαν συγκινητικά κείμενα συνοδεία Ποντιακής Λύρας, ομάδα μαθητών χόρεψε χαρακτηριστικά παραδοσιακά τραγούδια και δώθηκαν βεβαιώσεις συμμετοχής στον Μαθητικό Διαγωνισμό Πληροφορικής και Υπολογιστικής Σκέψης!

Ζήτω η 25η Μαρτίου!

 

 

Συμμετοχή του σχολείου μας στη μεγάλη μουσική εκδήλωση από τον Δήμο Καστοριάς με αφορμή την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης!

 

Μαγική βραδιά!

Στην καθιερωμένη εκδήλωση για τα Ελευθέρια της Καστοριάς, στην κατάμεστη αίθουσα του Τ.Ε.Ι. Καστοριάς, ο Δήμαρχος κ. Ανέστης Αγγελής τίμησε:

τον ευπατρίδη πρώην Δήμαρχο Καστοριάς κ. Ανδρέα Οικονομίδη, για την ευγενή παρουσία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κοινωνία της Καστοριάς

τον Ανθυπολοχαγό Άγγελο Μητρετώδη, για το εθνικό φρόνημα και την αξιοπρέπεια που επέδειξε κατά την κράτησή του στις τούρκικες φυλακές της Ανδριανούπολης

την κ. Μαρούλα Γκαμπέση, για την ανιδιοτελή προσφορά της στην ανάδειξη της πολιτιστικής παράδοσης της Καστοριάς

και τον κ. Αργύριο Παύλου, για τη διαχρονική συμβολή του στην προβολή της Καστοριάς.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε μελωδικά με τη νεοσύστατη Χορωδία του Μουσικού Γυμνασίου Καστοριάς, υπό τη διεύθυνση του Κωνσταντίνου Ταμβάκη , που εντυπωσίασε με την ερμηνεία της σε παραδοσιακά και πιο σύγχρονα τραγούδια, ανάμεσά τους και ο «Μίμης Ζέζας», τραγούδι αφιερωμένο στον Παύλο Μελά.

Ακολούθησε η Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου «ΑΘ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ» υπό τη διεύθυνση του αειθαλούς Μαέστρου Παύλου Φωτιάδη, που συγκίνησαν με το έντεχνο ρεπερτόριό τους , ενώ μας επιφύλαξαν κι ένα τραγούδι έκπληξη , το σκωπτικό «Ο Ροζ Κάστορας» με αναφορές στην Καστοριά. Τους συνόδευαν , στο πιάνο ο Νικόλαος Καρατζίδης και στην κιθάρα ο Δημήτρης Δημητριάδης.

Τη βραδιά έκλεισαν οι εκπληκτικοί PLAZA ENSEMBLE. Σε ένα ποιητικό σκηνικό, οι Θανάσης Μπιλιλής (πιάνο), Άκης Αρχοντής (βιολί), Κώστας Τσούγκρας (ακορντεόν) και Γιάννης Πολυμενέρης (κοντραμπάσο), έπαιξαν ορχηστρικά θέματα από γνωστές ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, ενώ οι υπέροχες φωνές των Μανώλη Χατζημανώλη και Έλσας Μουρατίδου μας θύμισαν αξέχαστα τραγούδια της έβδομης τέχνης, από Kurt Weill, Nicola Piovani , μέχρι Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκη, παρασύροντας μάλιστα και τους φιλόμουσους συμπολίτες μας που τραγουδούσαν κι αυτοί μαζί τους.

Το πρώτο μας τραγούδι ήταν το δημοτικό τραγούδι ΚΑΠΕΤΑΝ ΛΟΥΚΑΣ. Ο Καπετάν Λούκας του οποίου το όνομα ήταν Λουκάς Κόκκινος, ήταν από το χωριό Μέγαρο Γρεβενών. Ο καπετάνιος αυτός συνέχισε την παράδοση των αρματωλών της περιοχής του και παρουσιάστηκε ως οπλαρχηγός στο Μακεδονικό Αγώνα, από το 1903 έως το 1908.
Τραυματίστηκε σοβαρά σε μία μάχη των Μακεδονομάχων με τον τουρκικό στρατό, που έγινε στο ένδοξο χωριό Λέχοβο Φλώρινας. Οι Μακεδονομάχοι ήταν κρυμμένοι στο δάσος πάνω από το Λέχοβο, όταν πράκτορες των Τούρκων από τα γύρω χωριά, τους πρόδωσαν.
Με σκύλους κυνηγετικούς και τακτική μάχης, τους επιτέθηκαν τις πρωινές ώρες και αρκετοί αντάρτες σκοτώθηκαν, ενώ ο Καπετάν Λούκας τραυματίσθηκε στο μάτι. Όμως επέζησε και πέθανε αργότερα, το έτος 1913.
Το συγκινητικό τραγούδι του Καπετάν Λούκα τραγουδιέται και χορεύεται σε όλη τη Μακεδονία και πολλές χορωδίες στη Βόρειο Ελλάδα το συμπεριλαμβάνουν στα προγράμματά τους. Το Λέχοβο είναι πασίγνωστο από το τραγούδι αυτό και από τις εθνικές του θυσίες.

 

Συνεχίσαμε με ένα ακόμα δημοτικό τραγούδι του οποίου ο τίτλος αναφέρεται στον Μακεδονομάχο ΜΙΚΗ ΖΕΖΑ, που δεν είναι άλλος από τον αθάνατο ήρωα Παύλο Μελά, καθώς αυτό ήταν το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε. Εκείνη τη μέρα -λέει- βρισκόταν στο χωριό Στάτιστα, που σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς.
Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες του Μήτρου Βλάχου τον πρόδωσαν στους Τούρκους, οι οποίοι κύκλωσαν το χωριό και το διώροφο σπίτι, όπου είχε οχυρωθεί με τους άντρες του. Κατά τη μάχη που ακολούθησε ο Παύλος Μελάς σκοτώθηκε.
Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε το πανελλήνιο και ο θάνατός του έγινε αφορμή να στηρίξει και να οργανώσει η ελληνική κυβέρνηση ακόμη περισσότερο τον αγώνα στη Μακεδονία!..
Ας τον τιμήσουμε, λοιπόν, με ένα δημοτικό τραγούδι που γράφτηκε γι’ αυτόν!…

Ένα από τα τραγούδια της χορωδίας μας έφερε τον τίτλο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Λέξη μεγάλης έννοιας και σημασίας που μαζί της έχουν καταπιαστεί φιλόσοφοι, ιστορικοί, ποιητές, πεζογράφοι. Η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου. Στο πέρασμα των αιώνων πολλά γράφτηκαν, πολλά ειπώθηκαν, γιατί είναι το ιδεώδες ιδανικό για τους ανθρώπους και δε χωρά καμιά αμφισβήτηση αυτό.
Η αξία της ελευθερίας είναι μεγάλη για τους ανθρώπους της γης και την έχουν διασφαλίσει με θυσίες και αγώνες στην πορεία των χρόνων. Η ελευθερία είναι (και πρέπει να είναι) το ανεκτίμητο αγαθό που μπορεί να επιδιώξει ο καθένας.
Είναι το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου για να μην υπόκειται σε κανενός είδους καταπίεση. Είναι ένας αδιάκοπος αγώνας, μια διαρκής θυσία, που υπηρετεί τις αξίες της ζωής.
Βέβαια σε κάποιες χώρες, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, η ελευθερία είναι ένας συνεχόμενος αγώνας και αδιάκοπη προσπάθεια για την κατάκτησή της.
Οι στίχοι του επόμενου τραγουδιού της χορωδίας μας πραγματεύονται αυτά ακριβώς τα ιδανικά και τις αξίες. Το τραγούδι φέρει τον τίτλο Ω ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ανήκει στον διάσημο μουσικοσυνθέτη Καρλ Γκρας.

 

Επίσης δεν μπορούσε να λείπει κάποιο τραγούδι που να αναφέρεται στον Μέγα Αλέξανδρο. Ένας από τους βιογράφους του Μεγάλου Αλεξάνδρου έγραψε ότι ο Μέγας Στρατηλάτης διατηρούσε τρεις διαστάσεις στις ιδέες του: κατ’ αρχήν, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια.
Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στη Δύση που εισηγήθηκε ότι κάτι τέτοιο ισχύει για όλη την ανθρωπότητα χωρίς τη διάκριση μεταξύ Ελλήνων και βαρβάρων. Επίσης πίστευε ότι είχε σκοπό να γίνει ο εναρμονιστής και συμφιλιωτής του κόσμου, να κάνει όλους τους ανθρώπους να ζουν σαν αδέλφια με ομόνοια και τέλος ήθελε όλοι οι λαοί της αυτοκρατορίας να είναι συνεργάτες και όχι υπήκοοι.
Το τραγούδι έχει τίτλο Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ή αλλιώς ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ, σε μουσική του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ και στίχους του Μακεδόνα ποιητή Πάνου Θεοδωρίδη, από τον δίσκο ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ και εκδόθηκε το έτος 1979.

 

 

 

Ημέρα Μακεδονικού Αγώνα

 

Την Τρίτη 16 Οκτωβρίου το σχολείο μας πραγματοποίησε διδακτική επίσκεψη στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, στο πλαίσιο εορτασμού της “Ημέρας Μακεδονικού Αγώνα”. Ξεναγήθηκαν στο εσωτερικό του μουσείου, συζήτησαν με την υπεύθυνη, παρατήρησαν όλα τα εκθέματα και τέλος απόλαυσαν για λίγη ώρα την ηλιόλουστη μέρα στην πλατεία Ντολτσό.

Ήταν μια γιορτή διαφορετική από τις άλλες, ένα μάθημα ιστορίας βιωματικό σε ένα χώρο-μουσείο με σύγχρονες εγκαταστάσεις όπου το παρελθόν γίνεται πιο εύκολα κατανοητό.

 

Μεγαλειώδης η παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου

Με σύμμαχο τον καλό καιρό, το σχολείο μας συμμετείχε στην παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, μαζί με όλα τα σχολεία της Καστοριάς.

Η μαθητιώσα νεολαία συμβάλλει στον εορτασμό των εθνικών μας επετείων και μας θυμίζει το χρέος, το χρέος μας ποια Ελλάδα θα τους παραδώσουμε. Είναι βαριά η ευθύνη στις πλάτες μας για να γυρίσουμε σελίδα για να μπορέσει στην Ελλάδα να ανακάμψει.

Οι νέοι και οι νέες της χώρας αποτελούν την ελπίδα μας. Χρέος δικό μας είναι να τους δώσουμε τη δύναμη, τα εφόδια, τις γνώσεις και τις δεξιότητες για μια νέα ισχυρή Ελλάδα, κοινωνικά οικονομικά και εθνικά.

Σήμερα γιορτάζουμε μετρώντας το κόστος που πλήρωσαν οι πρόγονοί μας για να είμαστε εμείς ελεύθεροι και χρέος μας είναι η υπερήφανη πορεία μας προς ένα ειρηνικό μέλλον.

«28 Οκτωβρίου 1940» – 78 χρόνια από το «ΟΧΙ» της Ελλάδας στην Ιταλία

Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.

Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του Όχι.

Η Ελλάδα υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία της εναντίον των φασιστικών ιταλικών δυνάμεων και μετά την εισβολή των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων, την άνοιξη του 1941, οργανώνει ένα από τα μαζικότερα αντιστασιακά κινήματα στον κόσμο που οδήγησε στην απελευθέρωσή του, τον Οκτώβριο του 1944.

Το σχολείο μας γιόρτασε αυτή την μεγάλη γιορτή με εκδήλωση εντός του σχολείου κατά την οποία απονεμήθηκαν τα αριστεία προόδου, ορίστηκαν οι σημαιοφόροι και οι παραστάτες για τις φετεινές παρελάσεις ενώ στη συνέχεια, μαθητές του σχολείου διάβασαν το χρονικό εκείνων των ημερών ενώ παράλληλα προβλήθηκε οπτικο-ακουστικό υλικό που αφορούσε τα γεγονότα του 1940.

Η χορωδία μας υπό την διεύθυνση του καθηγητή μουσικής κ. Κων/νου Ταμβάκη, συγκίνησε με τραγούδια όπως “ο Ναπολιτάνος”, “Το παιδί και το Ταμπούρλο” και “Ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα”.

Επέτειος του Πολυτεχνείου

Δυο λόγια για το μήνυμα του Πολυτεχνείου…

… 44 χρόνια μετά θέλω να πω στους μαθητές μας ότι το Πολυτεχνείο  δεν έχει ανάγκη από μνημόσυνα για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει πεθάνει.Και οι νεκροί ήρωές του ΖΟΥΝ.

Η ιστορία τους δεν τελειώνει εδώ- συνεχίζει να γράφεται από ανθρώπους σαν κι εμάς, ανθρώπους που συναντάμε κάθε μέρα στους δρόμους να περπατάνε με τα ρούχα της δουλειάς, που ξοδεύουν τις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις τους για να κερδίσουν την  επιβίωση, που όμως στα μάτια τους παίζει μια σπίθα, ζωής και επανάστασης.

     Ο Διομήδης Κομνηνός και ο Αλέξανδρος Σπαρτίδης, που ήταν μαθητές, σαν και σας , είναι ζωντανοί.  και σας απλώνουν το χέρι για να σας οδηγήσουν στα δικά σας  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ.
     Γιατί τα δικά σας Πολυτεχνεία βρίσκονται ΕΚΕΙ  και σας περιμένουν:
        -στα πεδία των σημερινών μαχών και πολέμων
       -εκεί που οι ισχυροί του κόσμου σπέρνουν το θάνατο και δολοφονούν την παγκόσμια ειρήνη.
       -στη ματοβαμμένη Συρία
       -στα μάτια των παιδιών που πεθαίνουν από πείνα ή από αρρώστιες
       -στα παιδικά κορμάκια που ξεβράζει κάθε μέρα η θάλασσα στα νησιά του Αιγαίου
       -στην προσφυγιά, στον ξεριζωμό, στο ρατσισμό ,στο φασισμό που σηκώνει κεφάλι , γιατί νομίζει ότι ξεχάσαμε..
       -στον πόνο του ανθρώπου “σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια”, όπως λέει ο Σεφέρης
       -στην καταστροφή της φύσης
       -στη φτώχια
       – στη στράτευσή μας στο κέρδος και το ατομικό συμφέρον.
    ΓΙ’ ΑΥΤΟ, ας γυρίσουμε τις πλάτες μας στο  μέλλον,” στο μέλλον που φτιάχνουν όπως θέλουνε”, αλλά να μη μείνουμε εκεί- ΑΣ σφίξουμε όλοι μαζί τη γροθιά μας για να φτιάξουμε το ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝ…
  Και έχω την εντύπωση ότι θα βρείτε τον τρόπο και το δρόμο να αρθρώσετε πολλοί μαζί τον αντίλογό σας σε όλα αυτά, γιατί, αν “τα καλύτερα παιδιά  κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι”, όπως λέει ο Σαββόπουλος, τα ακόμη καλύτερα μείνατε στους δρόμους ή είστε έτοιμα να ξεχυθείτε  στους δρόμους με το πρώτο χτύπημα, στο πρώτο σάλπισμα.
        ΓΙΑΤΙ  μου φαίνεται ότι δεν έχετε τον κόσμο που ονειρεύεστε, ας έχετε κινητό και ίντερνετ.
        ΓΙΑΤΙ δεν αρκείστε στις υλικές ανέσεις, όπως σας κατηγορούν, αλλά ψάχνετε τη συγκίνηση στην αλήθεια και στην ουσία, στην τέχνη και στον έρωτα, στην αγάπη για τον ΑΝΘΡΩΠΟ που κουβαλάτε μέσα σας κι αυτόν που ζει δίπλα σας
Βαρβάρα Μπελερή

… 44 χρόνια μετά, το Μουσικό Σχολείο Καστοριάς τίμησε τη μνήμη του Πολυτεχνείου με ποιήματα, αφηγήσεις και πολλά τραγούδια. Ένα κομμάτι της γιορτής μας το αφιερώσαμε στο Μάνο Λοΐζο (2017- 35 χρόνια από το θάνατό του) του οποίου πολλά τραγούδια έχουν συνδεθεί με τη σημερινή επέτειο!

Εκδηλώσεις για την 11η Νοεμβρίου

Σαν σήμερα 11 Νοεμβρίου 1912: Η απελευθέρωση της Καστοριάς

Εν ονόματι του Βασιλέως της Ελλάδος Γεωργίου του Α’,
Καταλαμβάνω την πόλιν Καστορίαν, διακηρύττω καθ’ Υψηλήν εντολήν της Βασιλικής Αυτού Υψηλότητος του Διαδόχου και Γενικού Αρχηγού των εν Μακεδονία στρατευμάτων, ότι οι νόμοι του Ελληνικού Κράτους θέλουσι ισχύει απο σήμερον και δια την Επαρχίαν Καστοριάς ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Απο σήμερον μέχρι νεωτέρας διαταγής θέλει ισχύει ο Στρατιωτικός Νόμος, καθ’ όλην την Επαρχίαν.
Εγένετο εν Καστορία τη 11η Νοεμβρίου 1912
Ο Διοικητής Ιππικού
Ι
ωάννης Άρτης
 
Σαν σήμερα 11 Νοεμβρίου του 1912, μετά από 527 χρόνια υπό του τούρκικου ζυγού η Καστοριά απελευθερώνεται από τον Ελληνικό Στρατό και εντάσσεται ξανά στις πόλεις του Νεοελληνικού Κράτους.
Ο Ελληνικός Στρατός, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (26 Οκτωβρίου) και την απελευθέρωση της Φλώρινας (7 Νοεμβρίου), διέταξε τμήμα του Συντάγματος Ιππικού να προχωρήσει προς κατάληψη της Καστοριάς.
Το τμήμα διέθετε μόλις 27 ιππείς και τελούσε υπό τις διαταγές των Υπίλαρχων Ιωάννη Άρτη (ο ελευθερωτής της Φλώρινας) και Παναγιώτη Νικολαΐδη και του μακεδονομάχου ανθυπίλαρχου μια Κατοριανού Φιλολάου Πηχεώνα. Τη πόλη την είχαν κυκλώσει περίπου δυνάμεις 25.000 ανδρών. Ο Άρτης, απέστειλε μήνυμα στον τότε Μητροπολίτη Καστοριάς προειδοποιώντας για τις δυνάμεις που βρίσκονταν στη πόλη και την διαταγή για παράδοσής της άνευ όρων από τον Αρχηγό του τουρκικού στρατού Μεχμέτ, εντός μιας ώρας από της λήψεως του μηνύματος. Σε αντίθετη περίπτωση, προειδοποιούσε ότι θα αναγκαστεί να προβεί σε βομβαρδισμό της πόλης.
Ο Άρτης έστειλε τον Νικολαϊδη μαζί με δύο ιππείς στη Καστοριά, προκειμένου να μάθουν τα τεκταινόμενα. Πληροφορήθηκε από τον Μητροπολίτη ότι ο Αρχηγός του Τουρκικού Στρατού είχε εγκαταλείψει με τις δυνάμεις του τη Καστοριά προτού καν του επιδώσουν το μήνυμα του Υπίλαρχου Άρτη.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 11ης Νοεμβρίου, ο Ανθυπίλαρχος Πηχεών, εισήλθε πρώτος στη πόλη με λίγους ιππείς και κατευθύνθηκε στον Μητροπολίτη προαναγγέλλοντας του την απελευθέρωση της πόλης. Αργότερα, εισήλθε και επίσημα ο Επίλαρχος Άρτης με τους άνδρες του, χιλιάδες πολίτες ξεχυθήκαν στους δρόμους να τον προϋπαντήσουν. Οι καμπάνες σήμαναν χαρμόσυνα και ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν στα μπαλκόνια.πηγή: (διαβάστε περισσότερα) http://www.alphafm.gr/archives/122917

Το Μουσικό Σχολείο Καστοριάς, πραγματοποίησε μια μικρή γιορτή – αφιέρωμα στη σημερινή επέτειο και κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη των πεσόντων του αγώνα για την απελευθέρωση της πόλης.