Μαθητές μας ζωγραφίζουν… τα συναισθήματά τους!!!

Στα μαθήματα “Θέατρο” και “Ιστορία Τέχνης” συζητήσαμε για δυο περίπου εβδομάδες για τα συναισθήματά τους την περίοδο της καραντίνας, κλεισμένοι στο σπίτι, μακριά από το σχολείο και τους φίλους. Κυριαρχεί λοιπόν σε όλους τους μαθητές λύπη, στενοχώρια, θλίψη, απομόνωση αλλά και θυμός για την πανδημία, που κυριαρχεί σε όλο τον πλανήτη. Υπάρχει επίσης αγωνία μήπως αρρωστήσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, νοσταλγία γιατί λείπει η ξένοιαστη ζωή με τους φίλους και τους συγγενείς αλλά και αδημονία να περάσει γρήγορα η πανδημία. Αισθάνονται από την άλλη πλευρά ασφάλεια γιατί βρίσκονται μέσα στο ζεστό σπίτι τους με όλη την οικογένεια μαζεμένη και γι αυτό το λόγο αισιοδοξούν ότι το “ουράνιο τόξο” θα κυριαρχήσει στον ουρανό τους όταν περάσει η καταιγίδα. Ελπίδα λοιπόν και προσμονή …
Και επειδή η Τέχνη είναι ο βασικός τρόπος έκφρασής τους… ζωγράφισαν τα συναισθήματά τους!!!

“Το Θέατρο πάει σχολείο” απο το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης

Η Εφηβική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης ήταν στο σχολείο μας την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018.

Το “Θέατρο” είναι  ένα από τα μαθήματα που διδάσκεται στο σχολείο μας και οι μαθητές είναι εξοικειωμένοι με βιωματικά παιχνίδια. Η παράσταση που παρακολούθησαν ήταν μια συμπαραγωγή του ΔηΠεΘε Κοζάνης με το ΔηΠεΘε Βέροιας, στην οποία συμμετέχει η Εφηβική Σκηνή «Το θέατρο πάει σχολείο».

Τι είναι η αγάπη;
Τι είναι ο έρωτας;
Τι είναι η φιλία;
Γιατί νιώθουμε αυτό ή εκείνο;
Γιατί δεν νιώθουμε κάτι;

Ερωτήσεις αναπάντητες που στο μυαλό ενός εφήβου ίσως να παραμένουν ως ένας κόμπος… στη μέση του γαλαξία. Δύο συν ένα πρόσωπα αναζητούν μέσα από μικρές ιστορίες εξ’ αφορμής εμπνευσμένες από άλλες ιστορίες (της καθημερινότητας και της λογοτεχνίας), να «λύσουν» τον κόμπο! Η πειραματική σκηνική προσέγγιση μικρών κειμένων προσαρμοσμένων για αναπαράσταση σε μη θεατρικό – κατεξοχήν– χώρο δίνει τη δυνατότητα και την ευελιξία μιας ευφάνταστης δημιουργικά παράστασης που απευθύνεται σε εφήβους, προσεγγίζοντας το ζήτημα των συναισθημάτων και πώς αναπτύσσονται στο παρόν και πώς θα εξελίσσονταν στο μέλλον. Με σύνθημα το Love in the Future, τα τρία πρόσωπα «πάνε» σχολείο και ταξιδεύουν στον κόσμο των νεανικών συναισθημάτων. (απο την ιστοσελίδα του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης).

Βιωματική δράση θεατροποίησης : “Το πιο γλυκό ψωμί”

“Το πιο γλυκό ψωμί” ένα λαϊκό παραμύθι που διδάσκονται οι μαθητές της Α΄Γυμνασίου στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και κατατάσσεται στην κατηγορία των διδακτικών παραμυθιών, που όπως παρατηρεί ο Δ. Λουκάτος, “έχουν πάντα μέσα τους μια διάθεση για διδασκαλία”.

Την ιστορία αυτού του παραμυθιού θεατροποίησαν οι μαθητές μας σήμερα με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη – θεατροπαιδαγωγού Θεόδωρου Οικονομίδη. Πέρασαν τρείς διδακτικές ώρες κάνοντας θεατρικό παιχνίδι και τέλος δημιούργησαν μια παράσταση την οποία παρουσίασαν στο σύλλογο καθηγητών. Μαζί τους η καθηγήτρια τους Χριστίνα Παούνη και ο υπεύθυνος Σχολικών Δραστηριοτήτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς κ. Σαββίδης.

Ο εμψυχωτής της ομάδας στο ρόλο του αφηγητή κατάφερε να συγκινήσει, να διδάξει, να ψυχαγωγήσει το μικρό ακροατήριο βάζοντας τους “μικρούς ηθοποιούς ” να υποδυθούν όλους τους ανθρώπινους χαρακτήρες του παραμυθιού καθρεφτίζοντας όψεις της λαϊκής ζωής, που σιγά σιγά σβήνουν αλλά και αντιλήψεις του λαού που εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα.

Το Θέατρο και η Μουσική, μορφές Τέχνης, συνυπάρχουν στο σχολείο μας και για μια ακόμη φορά οδήγησαν  καθηγητές και μαθητές σ ένα “διαφορετικό μάθημα”.

Το Σχολείο μας παρακολουθεί θεατρική παράσταση – “Σε μένα μιλάς” από το Κ.Θ.Β.Ε

Η Α΄Γυμνασίου στη θεατρική παράσταση

Την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου το σχολείο μας ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη όπου παρακολούθησε τη θεατρική παράσταση “Σε Μένα μιλάς” από τη Νεανική Σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε στη Μονή Λαζαριστών. Ένα έργο του Ράινερ Χάχφελντ που απευθύνεται σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου.

Όπως σημειώνει ο ίδιος ο συγγραφέας:

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90, οι εφημερίδες γέμισαν από ειδήσεις που αναφέρονταν στην εξάπλωση της βίας στα σχολεία. Ξυλοδαρμοί, ληστείες, εκβιασμοί και μπούλινγκ απασχολούσαν καθημερινά τον τύπο, ενώ δεν προσφερόταν καμία βοήθεια στα σχολεία. Το Γκριπς Τεάτερ χρειαζόταν ένα έργο με αυτά τα θέματα. Τότε έγραψα το Σε μένα μιλάς; με τη βοήθεια παιδαγωγών, εκπαιδευτικών, παιδοψυχολόγων και δικαστικών που ασχολούνται με ανηλίκους, μαθητριών και μαθητών. 

Στα χρόνια που πέρασαν από το πρώτο ανέβασμα, το 1996, το πρόβλημα της βίας στα σχολεία επιδεινώθηκε. Σ’ αυτό συνέβαλε κάτι που τότε φυσικά δεν γνωρίζαμε, δηλαδή η χρήση των κινητών, του ίντερνετ αλλά και η εξέλιξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Το έργο παραμένει, λοιπόν, επίκαιρο και έχει σταθερή παρουσία στο ρεπερτόριο του Γκριπς Τεάτερ μέχρι σήμερα. Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια έγιναν συχνά αλλαγές, ώστε να παρακολουθεί το έργο τις εξελίξεις.
Δυστυχώς το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Δεν είναι ιεραποστολή. Και βέβαια δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα των παιδιών. Το θέατρο όμως έχει τη δυνατότητα να αναδείξει τα θέματα και –μέσα από το χιούμορ και τη δράση– να βοηθήσει παιδιά και εφήβους να αντιληφθούν τα προβλήματα και ίσως τα βοηθήσει στις επιλογές τους και στον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο.
Ράινερ Χάχφελντ, Οκτώβριος 2017

 

 

27η Νοεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα του Θεάτρου στην Εκπαίδευση – Συμμετοχή του Σχολείου μας

2017 – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
“Μπροστά στις νέες προκλήσεις 2017:
ανιχνεύοντας τον ρόλο του πολίτη”

Η 27η Νοεμβρίου έχει οριστεί διεθνώς ως “Ημέρα Θεάτρου στην Εκπαίδευση” από τον Παγκόσμιο Οργανισμό για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (IDEA) και εκδηλώσεις γίνονται σε σχολεία και φορείς νεολαίας σε όλο τον κόσμο. Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση συντονίζει τις δράσεις στην Ελλάδα, ενθαρρύνει και στηρίζει τα σχολεία στην οργάνωση εκδηλώσεων και οργανώνει Ημερίδες, Σεμινάρια, Συζητήσεις, Δρώμενα κ.ά. σε διάφορες πόλεις σε συνεργασία με διάφορους φορείς.
Το 2017 στις εκδηλώσεις στην Ελλάδα συμμετέχει και το πρόγραμμα  “κι αν ήσουν εσύ;” που υλοποιείται σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση είναι μέλος του Διεθνούς Οργανισμού για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και μέλη του είναι εκπαιδευτικοί, θεατροπαιδαγωγοί, άνθρωποι των καλών τεχνών και του θεάτρου που πιστεύουν ότι το θέατρο/δράμα προάγει τις ικανότητες συνεργασίας, αλληλεγγύης και δημιουργικότητας και γι αυτό το λόγο έχει μεγάλη σημασία και δύναμη η εφαρμογή των παραστατικών τεχνών στην εκπαίδευση.

Όπως σημειώνεται σε διακήρυξη του οργανισμού:

” Ο πολιτισμός, η τέχνη στην εκπαίδευση, η τέχνη ως εκπαίδευση, το παιχνίδι, η απόλαυση, η
δημιουργικότητα, η συλλογική εργασία και η φαντασία δε βρίσκουν πάντα το εύφορο έδαφος
που χρειάζονται για να ανθίσουν στην παγκόσμια πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης, η
οποία υποβαθμίζει την αξία του ανθρώπου και θέτει σε αμφισβήτηση κατακτήσεις που
επιτεύχθηκαν με συλλογικές προσπάθειες αιώνων για έναν ελεύθερο, δίκαιο και πιο ανθρώπινο
κόσμο.
Εμείς, οι ειδικοί θεατροπαιδαγωγοί, οι άνθρωποι των καλών τεχνών και του θεάτρου, που
δουλεύουμε στην εκπαίδευση, συνεχίζουμε να δημιουργούμε το μη αναμενόμενο, μέσα και έξω
από την τάξη, μέσα και έξω από το σχολείο, όπου κι αν εργαζόμαστε με παιδιά και νέους. Η
διαδικασία της μάθησης δεν περιορίζεται πλέον στο χώρο του σχολείου. Οι συνεργασίες μεταξύ
σχολείων και πολιτιστικών φορέων και οργανισμών έχουν αναδείξει νέες προοπτικές για τις
τέχνες στην εκπαίδευση.
Σε όλους αυτούς τους χώρους, η αγάπη και ο ενθουσιασμός μας ανοίγουν πολλά και διαφορετικά
μονοπάτια μάθησης για όλους μας. Πρέπει να περπατήσουμε σε αυτά τα μονοπάτια, με γνώμονα
τον νου και την καρδιά μας, το σώμα μας ως ολότητα, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τη
ζωή και τον κόσμο γύρω μας. Ο άνθρωπος που αναπτύσσεται ως ολότητα, ως σώμα, μυαλό και
ψυχή, μπορεί να κρίνει την πραγματικότητα, να αντιτεθεί σε κάθε είδους προσβολή και
παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Αυτόν τον
άνθρωπο προσπαθεί να δημιουργήσει και να καλλιεργήσει το Θέατρο/Δράμα στην εκπαίδευση,
γιατί μόνο έτσι μπορεί να διατηρηθεί ζωντανή η ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Αυτό τον
καλύτερο κόσμο θέλουμε να αφήσουμε ως κληρονομιά στις επόμενες γενιές.”

Εκπαιδευτικοί του σχολείου μας συμμετείχαν στα επιμορφωτικά σεμινάρια του διημέρου 1,2/12/2017 στη Θεσσαλονίκη. Εφαρμόζουν  μέσα στην τάξη τα βιωματικά παιχνίδια γνωριμίας, επικοινωνίας, συνεργασίας και αλληλεγγύης στο πλαίσιο του μαθήματος “θέατρο” της Α΄Γυμνασίου.