Ο Ευγένιος Τριβιζάς δεν γεννήθηκε στο Περού και δεν σπούδασε Γαλακτοκομία στη Γουαδελούπη.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο παππούς του δεν ήταν ένας κοκκινομάλλης παραγεμιστής μαξιλαριών από τον Αγιο Δομίνικο, ούτε ένας αιωνόβιος μελισσοκόμος.
Δεν έγραψε ποτέ το πρώτο του βιβλίο. Έγραψε απευθείας το δεύτερο. Μετά έγραψε το εικοστό τέταρτο.
Δεν είναι σίγουρο πού ζει. Μπορεί να ζει στη Χώρα της Πρωταπριλιάς ή στη Χώρα των Χαμένων Χαρταετών, σε ένα μυστικό δωμάτιο γεμάτο με μοβ και ασημένιες πεταλούδες.
Του αρέσει να πίνει βυσσινάδα με παγάκια από δροσοσταλίδες και να καλλιεργεί γιγάντια ηλιοτρόπια.
Μετακινείται με ένα ιπτάμενο κρουασάν και γράφει τα βιβλία του με φτερό παγονιού βουτηγμένο σε μελάνι ασημένιας σουπιάς.
Σπάνια τον βλέπει κανείς. Την τελευταία φορά, ένας κυνηγός κορυδαλλών τον είδε σε ένα δάσος με μπλε κάκτους να μοιράζει πάστα φλώρες σε δώδεκα κίτρινες αλεπούδες, ενώ λίγο παραπέρα ένας λαγός έπαιζε έναν χαρούμενο σκοπό με το ακορντεόν του.
Για ποιον λόγο έλειπε μια τρίχα από το μουστάκι του λαγού, αυτό, δυστυχώς, κανείς δεν το ξέρει, εκτός από εκείνους που έχουν διαβάσει όλα τα βιβλία του Ευγένιου.
Μπορεί να τον βλέπει κανείς σπάνια, αλλά εμείς και θα τον δούμε και θα τον ακούσουμε. Κάνε κλικ εδώ, για να δεις και να ακούσεις τον Ευγένιο!
Κάνε κλικ στους τίτλους των βιβλίων του παρακάτω, για να μεταβείς στις ιστορίες.
Η Φουφίχτρα, η μάγισσα με την ηλεκτρική σκούπα.
