Οι έξι τυφλοί και ο ελέφαντας

Σ’ ένα χωριό της Ινδίας ζούσαν κάποτε έξι φίλοι και ήταν όλοι τους τυφλοί. Η Ινδία είναι γνωστή για τους ελέφαντές της, αλλά δυστυχώς οι έξι φίλοι δεν μπορούσαν να φανταστούν πώς είναι αυτό το ζώο γιατί δεν το είχαν δει ποτέ.

Κάποια μέρα ένας φίλος τους, για να ικανοποιήσει την περιέργεια τους, αποφάσισε να τους φέρει τον ελέφαντά του.

Ο πρώτος τυφλός άπλωσε το χέρι του και κατά τύχη ακούμπησε το αυτί του ελέφαντα.

— Α, τώρα ξέρω, είπε μέσα του. Ο ελέφαντας είναι ένα στρογγυλό φαρδύ πράγμα σαν χαλί.

Ο δεύτερος άπλωσε το χέρι του και άγγιξε την προβοσκίδα.

— Τώρα κατάλαβα, έκανε. Ο ελέφαντας είναι ένα μακρύ στρογγυλό ζώο σαν μεγάλο φίδι.

Ο τρίτος τυφλός άπλωσε το χέρι του και κατά τύχη ακούμπησε το πόδι του ελέφαντα.

— Ο ελέφαντας είναι ένα ζώο στρογγυλό και ψηλό σαν δέντρο, έβγαλε το συμπέρασμα.

Ο τέταρτος ακούμπησε την πλευρά του ελέφαντα.

— Μάλιστα, είπε. Ο ελέφαντας είναι ένα φαρδύ πράγμα σαν τοίχος.

Ο πέμπτος τυφλός ακούμπησε ένα χαυλιόδοντα:

— Ωχ, έκανε αυτός. Ο ελέφαντας είναι ένα σκληρό μυτερό πράγμα σαν σπαθί.

Ο τελευταίος έπιασε κατά σύμπτωση την ουρά του ζώου.

— Ε, καλά, έκανε αυτός. Ο ελέφαντας είναι ένα μικρό ζωάκι σαν τριχιά.

Ύστερα οι έξι φίλοι κάθισαν κάτω από ένα μεγάλο δέντρο στην πλατεία του χωριού και άρχισαν να συζητούν τις εμπειρίες τους για τον ελέφαντα. Αλλά αμέσως ξεκίνησαν οι διαφωνίες τους:

— Είναι στρογγυλός σαν χαλί, είπε ο ένας.

— Αστειεύεσαι! είπε ο άλλος. Είναι σαν μεγάλο φίδι.

— Τι λέτε τώρα; έκανε ένας άλλος. Είναι ίσιος και ψηλός σαν δέντρο.

— Εγώ λέω ότι είναι μεγάλος σαν τοίχος, είπε κάποιος.

— Όχι σαν σπαθί είναι, επέμεινε ένα άλλος.

— Είναι σαν μια τριχιά και δεν ξέρω πώς τα φαντάζεστε όλα αυτά που λέτε, είπε ένας άλλος.

Καθώς η διαφωνία μεγάλωνε και καθένας επέμεινε στη γνώμη του, πήρε τον λόγο ο φίλος τους,  αυτός που τους είχε φέρει τον ελέφαντα.

— Έχετε όλοι δίκιο και όλοι άδικο την ίδια στιγμή, τους είπε. Ο ελέφαντας είναι αυτό που λέει καθένας από σας, αλλά και κάτι πολύ περισσότερο. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει τα πάντα. Καθένας μας κατέχει μόνο ένα μικρό κομμάτι από τη γνώση. Αλλά όταν συνεργαζόμαστε, ακούμε και συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο, τότε αποκτάμε ολοκληρωμένη γνώση και σοφία.

(Ινδία)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.