Η  Πορτοκαλένια

του Οδυσσέα Ελύτη

Tόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου
Που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει
Σιγά-σιγά : η μικρή Πορτοκαλένια !

Έτσι καθώς γλαυκόλαμψαν οι εφτά ουρανοί
Έτσι καθώς αγγίξαν μια φωτιά τα κρύσταλλα
Έτσι καθώς αστράψανε χελιδονοουρές
Σάστισαν πάνω οι άγγελοι και κάτω οι κοπελιές
Σάστισαν πάνω οι πελαργοί και κάτω τα παγόνια
Kι όλα μαζί συνάχτηκαν κι όλα μαζί την είδαν
Kι όλα μαζί τη φώναξαν : Πορτοκαλένια !

Mεθάει το κλήμα κι ο σκορπιός μεθάει ο κόσμος όλος
Όμως της μέρας η κεντιά τον πόνο δεν αφήνει
Tη λέει ο νάνος ερωδιός μέσα στα σκουληκάκια
Tη λέει ο χτύπος του νερού μέσ’ στις χρυσοστιγμές
Tη λέει κι η δρόσο στου καλού βοριά το απανωχείλι :

Σήκω μικρή μικρή μικρή Πορτοκαλένια !
Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει
Mήτε σε ξέρει ο γελαστός Θεός
Που με το χέρι του ανοιχτό στη φλογερή αντηλιά
Γυμνή σε δείχνει στους τριανταδυό του ανέμους !

από το Ήλιος ο Πρώτος, Ίκαρος 1963

Εδώ το ακούμε από την καταπληκτική Μαρία, κορούλα της καλής μου φίλης Δέσποινας, που μας το έστειλε με όλη της την αγάπη! Σε ευχαριστώ Μαρία και εσένα και τη μητέρα σου για αυτή την υπέροχη ανάγνωση.

Μια μικρή ματιά σε έργα άλλων ομάδων

Το 2012 τα παιδιά του Πυθαγόρειου νηπιαγωγείου διάβασαν την Πορτοκαλένια, κράτησαν τις λέξεις που τους έκαναν εντύπωση, τις ανακάτεψαν και έφτιαξαν το δικό τους ποίημα με τίτλο Οι άγγελοι φοβήθηκαν. 

Να τι έγραψαν:

Οι άγγελοι φοβήθηκαν

Είχε πιάσει φωτιά ο ουρανός

κι οι άγγελοι τρομάξανε.

Τους είδε η Πορτοκαλένια

και πήγε να τους σώσει.

Πέταξε μαζί με τα χελιδόνια

φέρνοντας του πελαργού τον κρύσταλλο,

 χαμόγελα από κοπελιές.

Κι οι άγγελοι χαρήκανε,

 γυρίσανε στον ουρανό.

Με τα φτερά τους έσβησαν τη φωτιά,

χάρισαν δώρο στην Πορτοκαλένια

την ομορφιά του παγονιού

και τη λάμψη του σπαθιού.

Πρόταση για σένα και την παρέα σου

Αν σου αρέσει η ιδέα κάνε το ίδιο με την παρέα σου. Διαβάστε το ποίημα ξανά ή ακούστε το από τη Μαρία με κλειστά τα μάτια και καθαρό μυαλό χωρίς σκέψεις. Αφήστε τις λέξεις να σας μιλήσουν κι ας μην καταλαβαίνετε το νόημά τους. Γράψτε σε ένα τετράδιο τις λέξεις που σας συγκίνησαν για κάποιο λόγο περισσότερο. Μπορεί να είναι οι λέξεις που σας θυμίζουν κάτι όμορφο ή αυτές που ηχούν όμορφα ακόμα κι αν δεν ξέρετε τι σημαίνουν. Συγκεντρώστε το υλικό σας και αυτοσχεδιάστε. Ο μόνος κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Δώστε τίτλο στο ποίημά σας κι αν έχετε χρόνο εικονογραφήστε το, κάντε το αφίσα και κολλήστε σε ένα χώρο του σπιτιού, για να σας θυμίζει τη συλλογική προσπάθεια. Παρόμοια παιχνίδια μπορείς να βρεις στο εξαιρετικό ηλεκτρονικό περιοδικό για παιδιά bookbook στις βαλίτσες της ποίησης.

Αυτό το παιχνίδι είναι πολύ παλιό. Το έπαιζαν οι σουρεαλιστές ποιητές, όπως ο Ελύτης, όταν μαζεύονταν όλοι μαζί σε ένα σπίτι για να παίξουν, με τι άλλο, με λέξεις. Σε αυτές τις συγκεντρώσεις έχουν γραφτεί πολύ ωραία ποιήματα. Μια άλλη φορά θα σας γράψω και για τα άλλα παιχνίδια που έπαιζαν με τις λέξεις. Κι ήταν πολλά!

Καλή διασκέδαση!

ψηφιακός πίνακας