Θα σας πω μια ιστορία έτσι όπως την άκουσα μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι μου. Στην αυλή ενός σπιτιού στη γειτονιά μου, κάτω από ένα δέντρο, καθόταν ένας παππούς και το εγγονάκι του. Ο παππούς ξεκίνησε να λέει ένα παραμύθι αλλά το εγγονάκι τον διέκοπτε διαρκώς.
Μια φορά κι έναν καιρό…
Πόσο καιρό;
Πάνω κάτω πριν 220 χρόνια (2 Απριλίου 1805) …ζούσε ένα παράξενο αγόρι. Το έλεγαν Χανς.
Πού ζούσε;
Σε μια πόλη της Δανίας, την Οντένσε…
Μόνο του;
Ζούσε με την οικογένειά του, τον πατέρα του που ήταν παπουτσής και τη μητέρα του που ήταν πλύστρα. Όταν ο Χανς ήταν 11 χρονών, ο πατέρας του πέθανε και το αγόρι αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές για να ζήσουν αυτός και η μητέρα του. Έτσι, δεν έμαθε και πολλά γράμματα αλλά είχε πολύ καλή μνήμη και υπέροχη φαντασία.
Γιατί το αγόρι ήταν παράξενο;
Γιατί αγαπούσε πράγματα που τα άλλα παιδιά την εποχή εκείνη δεν τα καταλάβαιναν και τον κορόιδευαν. Πίστευε πως οτιδήποτε βλέπει κάποιος, μπορεί να γίνει παραμύθι. Του άρεσε να σκαρώνει ιστορίες, να τις διηγείται, να τις σκηνοθετεί και να δίνει παραστάσεις. Καθώς μεγάλωνε, όταν είχε λίγο χρόνο έφτιαχνε με τα χέρια του κούκλες, τις έντυνε και έδινε τις δικές του παραστάσεις στο μικρό του κουκλοθέατρο με έργα κυρίως του Σαίξπηρ. Και τι παράξενο! Το μικρό εκείνο αγόρι θυμόταν τα λόγια των έργων με μεγάλη ευκολία!
Θα μου πεις μια ιστορία του Χανς;
Βεβαίως! Εκείνο το παράξενο και ευαίσθητο αγόρι έγραψε πολλές ιστορίες κι έγινε τελικά διάσημος παραμυθάς. Τον ξέρεις. Είναι ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν!
Ναι!!! Τον γνωρίζω! Θα μου πεις ένα παραμύθι του;
Έχει γράψει πολλά παραμύθια και είμαι σίγουρος ότι τα περισσότερα τα γνωρίζεις: Η μικρή γοργόνα, Η βασίλισσα του χιονιού, Το μολυβένιο στρατιωτάκι, Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα και πολλά πολλά άλλα. Τα παραμύθια του είναι τόσο όμορφα που πολλοί σύγχρονοι παραμυθάδες, όπως ο Ε. Τριβιζάς, ο Χ. Μπουλώτης και ο Τ. Ροντάρι, αυτά διάβαζαν όταν ήταν παιδιά, με αυτά μεγάλωσαν και αυτά είχαν στο μυαλό τους όταν έγραφαν τις δικές τους ιστορίες. Για παράδειγμα Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι του Ε. Τριβιζά κάνει ένα μεγάλο ταξίδι πάνω στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και εκεί συναντά τον μολυβένιο στρατιώτη!
Με μπέρδεψες. Ποιο παραμύθι θα μου πεις τελικά;
Διάλεξε.
Θέλω να ακούσω Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα.
Κι έτσι ο παππούς αφηγήθηκε στο μικρό διαβολάκι το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα.
Πριν συνεχίσεις, ζήτησε από τον παππού σου ή ένα άλλο μέλος της οικογένειάς σου να διαβάσετε μαζί τον παραπάνω διάλογο του παππού και του εγγονού.
Αν θέλεις να ακούσεις κι εσύ το παραμύθι που είπε ο παππούς στο εγγονάκι, κάνε κλικ εδώ.
(Αφηγείται ο ηθοποιός Κώστας Ρηγόπουλος.)
Αν θέλεις να το διαβάσεις σε μια πιο σύντομη εκδοχή, κάνε κλικ Τα-καινούργια-ρούχα-του αυτοκράτορα.docx
Ώρα για το δικό σου παραμύθι
Αφού το ακούσεις ή/και το διαβάσεις, γίνε ο εικονογράφος του παραμυθιού. Βοήθησε το παραμύθι να ζωντανέψει μέσα από εικόνες και διάβασέ το σε κάποιο μικρότερο παιδί από την παρέα σου ή στα μέλη της οικογένειά σου. Πώς θα το κάνεις αυτό; Εύκολα. Ζωγράφισε κάθε επεισόδιο του παραμυθιού και γράψε πάνω σε κάθε ζωγραφιά ένα μικρό κείμενο. Έπειτα, ένωσε τις ζωγραφιές σου, ζωγράφισε το εξώφυλλό σου και έτοιμο το παραμύθι!
Εσύ τις λες;
Γιατί ο αξιωματικός δεν είπε την αλήθεια στον βασιλιά;
Γιατί ο βασιλιάς δεν πίστεψε στα ίδια του τα μάτια;
Τι είπε το μικρό αγόρι όταν είδε τον βασιλιά στην παρέλαση;
Εάν ήσουν αξιωματικός του βασιλιά, τι θα έκανες;
Ώρα για δραστηριότητα
Κάνε κλικ εδώ, για να μεταβείς σε μια σχετική δραστηριότητα. Τι πρέπει να κάνεις; Να σύρεις τις λέξεις από τη δεξιά στήλη και να τις τοποθετήσεις στα σωστά κουτάκια για να έχει νόημα το κείμενο.
Ο Χ. Κ. Άντερσεν έγραψε πολλά κι αγαπημένα παραμύθια. Κάποια από αυτά είναι:
Τα 11 βασιλόπουλα που έγιναν κύκνοι
Την ημέρα των γενεθλίων του Άντερσεν αποφασίστηκε να γιορτάζουμε τα παιδικά βιβλία. Να μιλάμε για αυτά, να τα διαβάζουμε και να κάνουμε δημόσιες εκδηλώσεις φιλαναγνωσίας! Γι’ αυτό η παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου.
Καλή συνέχεια!
