Το ποντικοβιβλίο

Πέντε γκρίζοι ποντικοί

πήγαιναν προσεκτικοί

πάτα πάτα περπατούσαν

πήδα πήδα προχωρούσαν.

 

Πέρασαν απ’ το Κουκάκι

φτάσαν ως το Κολωνάκι

πήγανε και βρήκαν μία

παλιοπολυκατοικία.

 

Δεν τους είδε ο θυρωρός

που καθόταν σοβαρός.

Και στις μύτες πρώτα πρώτα

πέρασαν από την πόρτα.

 

Ανεβήκαν τα σκαλιά

αγκαζέ και αγκαλιά.

Ψάξαν όλα τα πεντάρια

τα τεσσάρια τα τριάρια

και διαλέξαν τελικά

το δυάρι του Λουκά.

 

Ήταν σπίτι ονειρεμένο!

Θαύμα, νοικοκυρεμένο!

 

Στο παρκέ και τα πλακάκια

είχε όλο ψιχουλάκια.

Κι αποφάγια στην κουζίνα

απ’ τον περασμένο μήνα.

 

Είχε απ’ την Κυριακή

έναν τέντζερη φακή.

Της Δευτέρας τις πατάτες

και της Τρίτης τις ντομάτες.

Της Τετάρτης φασολάκια

και της Πέμπτης ντολμαδάκια.

Της Παρασκευής κεφτέδες

και του Σάββατου μεζέδες!

 

Έψαχναν οι ποντικοί

από δω και από κει.

 

Βρήκαν μέσα στη ντουλάπα

μια λιωμένη σοκολάτα.

 

Και μισό  ωραίο ψάρι

φυλαγμένο στο συρτάρι.

Και κασέρι και γραβιέρα

κάτω απ΄ τη σιφονιέρα.

Και απάνω στην καρέκλα

νοστιμότατη ομελέτα.

Και απάνω στα σεντόνια

πατημένα μακαρόνια.

 

Πο, πο, πο! τι λιγουδιές!

Πο, πο, πο! τι ευωδιές!

Τι υπέροχα σκουπίδια

για φαΐ και για παιχνίδια!

 

Τέτοιο γούστο, τέτοια τάξη

τι διαμέρισμα εντάξει!

Το δυάρι του Λουκά

ήταν τρέλα, τελικά.

 

Και οι πέντε ποντικοί

μετακόμισαν εκεί.

Κι έζησαν αυτοί καλά,

αλλά ο Λουκάς είχε μπελά!

Παυλίνα Παμπούδη, Το ποντικοβιβλίο, εκδόσεις Κέδρος