Άγιος Μαρίνος

Η φετεινή ήταν μια πλούσια χρονιά για το 5ο Λύκειο.Θεωρούμε ότι ανάμεσα στα πλεονεκτήματά της συγκαταλέγεται και η εκδρομή στην Πάδοβα.

Ξεκινήσαμε στις 23–3ου από το χώρο του σχολείου σύμφωνα με το πρόγραμμα, και μετά από ένα μακρύ αλλά όχι κουραστικό ακτοπλοϊκό  ταξίδι , φτάσαμε στην γοητευτική Βενετία το πρωί της 25ης.Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος,  αφού η ξεναγός μας έδειξε την κρυφή Βενετία , οδηγώντας μας μέσα από τα δαιδαλώδη εσωτερικά δρομάκια και τις πλατείες της πόλης, στο σπίτι του Βιβάλντι, στον Άγιο Γεώργιο των Ελλήνων και στην Ελληνική συνοικία.Δεύτερος σταθμός η πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου δυστυχώς δεν μπορέσαμε να μπούμε λόγω της τελετής ενθρόνισης του Πατριάρχη Βενετίας, είχαμε όμως την δυνατότητα να μάθουμε για την αρχιτεκτονική της εκκλησίας,για το παλάτι των δόγηδων , για τον Σανσοβίνο και να θαυμάσουμε τα περίφημα έργα του: τη Λότζέττα και τη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη. Το  μουσείο Κορρέρ και το καφέ Φλοριάν, μας έδωσαν την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ιστορία της πόλης, ενώ εδώ είδαμε και το ζωδιακό ρολόϊ, αληθινό θαύμα μηχανικής..Και πάλι πεζοπορώντας μέσα απ’ τα στενά και περνώντας από τον Σαν Μοισέ, Φτάσαμε στην περίφημη Πινακοθήκη της Ακκαδημίας.Εδώ μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τη μετάβαση από την Βυζαντινή στην Αναγεννησιακή ζωγραφική, και να θαυμάσουμε έργα των Μπελίνι ,Τισιανό , Τζιορτζιόνε, Τιντορέτο.κ.α.Εξουθενωμένοι, καταλήξαμε στα μουράνο, και μετά από ένα βραχύ διάλειμμα επισκεφτήκαμε το Ριάλτο και το Αρσενάλε, για να θαυμάσουμε από κοντά τα λιοντάρια του Πειραιά.Το καραβάκι μας μετέφερε μακριά απ΄την αγαπημένη πόλη, ενώ είχε αρχίσει το μούχρωμα.Φτάσαμε στην Πάδοβα το βράδυ.Το ξενοδοχείο μας, που τώρα ξέραμε γιατί ονομάζονταν Μαντένια, ήταν ένα όμορφο κατάλυμα, και αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη το πόσο κοντά ήταν με το Λύκειο Μοντιλιάνι.

Μετά από μια μέρα στη Βενετία είναι φυσικό να θεωρείς ότι αποκλείεται να ακολουθήσει μια ακόμη καλύτερη. Η πραγματικότητα  μας διέψευσε.Η υποδοχή στο Λύκειο Μοντιλιάνι ήταν τόσο θερμή  που γρήγορα μας  έκαναν να ξεπεράσουμε το άγχος μας.Μετά τους χαιρετισμούς και την ανταλλαγή δώρων, παρουσιάσαμε το εκπαιδευτικό σύστημα των δύο χωρών χωρισμένοι σε αντίστοιχες ομάδες, συζητήσαμε για τη ζωή στην πόλη, οι φίλοι μας Ιταλοί μας ξενάγησαν στο σχολείο τους και μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στο κυλικείο οδηγηθήκαμε στο εργαστήριο πληροφορικής όπου σε ζεύγη μαθητών γράψαμε έμια αναφορά μγια τη συνάντησή μας και βάλαμε στους Ιταλούς μαθητές να ακούσουν Ελληνική μουσική.Τους αποχαιρετήσαμε αφού παρακολουθήσαμε ένα ντοκυμαντέρ για την πόλη της Πάδοβας.Η μέρα συνεχίστηκε με  αγγλόφωνη ξενάγηση στην πόλη, προσφορά του Ιταλικού σχολείου.Τάφος του Αντήνορα, μυθικού ιδρυτή της πόλης, σπίτι του Δάντε, καφέ Πετρότσι, μνημείο πεσόντων Παλάτσο Ντε λα Ρατσιόνε, Γκάτα Μελάτα του Ντονατέλο, Άγιος Αντώνιος.Το αποκορύφωμα βέβαια της ξενάγησης ήταν το πανεπιστήμιο Ill Bo.Η μέρα έκλεισε με κοινό δείπνο και διασκέδαση στην Piaza dei Signiori, το πιο όμορφο βράδυ που θα θυμόμαστε απ’ την εκδρομή.

Την επομένη,27-3ου, επισκεφτήκαμε και πάλι το Λύκειο Μοντιλιάνι, όπου γράψαμε και ζωγραφήσαμε από κοινού με τους φίλους μας σχετικά με το θέμα του e twinning, ενώ οι καθηγητές σχεδίασαν τις επόμενες δράσεις μας.Τέλος αφού μας έκαναν μια παρουσίαση- προετοιμασία για τον Τζιότο και το παρεκλήσι Σκροβένι, τους αποχαιρετίσαμε  καλώντας τους και ελπίζοντας να τους ξανασυναντήσουμε στην Αθήνα.Ήμασταν πλέον έτοιμοι για τη μαγεία των χρωμάτων και την αξεπέραστη απεικόνηση των συναισθημάτων στο Σκροβένι.Επόμενος σταθμός μας η Βερόνα.Από την Αρένα και τα Ρωμαϊκά τείχη, στο <<σπίτι της Ιουλιέτας>> και στηνπλατεία Ερμπέ.Ακολούθησε σύντομη εκδρομή στο Σιρμιόνε, για να θαυμάσουμε το φυσικό κάλλος της λίμνης Γκάρντα και την μικρή μεσαιωνική καστροπολιτεία.Αργά το βράδυ επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, μετανιωμένοι που δεν είχαμε αποδεχτεί την πρόσκληση των φίλων μας για νυχτερινή έξοδο.

28-3ου απολαύσαμε για τελευταία φορά την Πάδοβα με την πανοραμική θέα που μας πρόσφερε η αίθουσα του πρωινού στο Μαντένια και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.Η μικρή στάση και περιήγησή μας στο κρατίδιο του Αγίου Μαρίνου με την αεροπλανική θέα, μας πρόσφερε μικρή παρηγοριά για το γεγονός ότι η εκδρομή μας βάδιζε στο τέλος της.Το ταξίδι της επιστροφής με το πλοίο φάνταζε πιο κουραστικό τώρα, κι οι μέρες που περάσαμε στην Ιταλία έπαιρναν σιγά σιγά τη θέση τους στον προσωπικό μας μύθο.